Kroniki włoskie – zbiór opowiadań autorstwa Stendhala, przetłumaczony na język polski przez Tadeusza "Boya" Żeleńskiego.

Kroniki włoskie
Chroniques italiennes
Ilustracja
wydanie polskie z 1933 roku
Autor

Stendhal

Tematyka

obyczajowe

Typ utworu

opowiadania

Wydanie oryginalne
Język

język francuski

Data wydania

1855

Wydawca

Michel Lévy frères

poprzednia
Pustelnia parmeńska
następna
Życie Henryka Brulard

Utwory te publikowane były osobno, dopiero później zaczęto je łączyć w zbiór. Główny cykl został napisany w Paryżu w latach 1836-39, w czasie urlopu autora, wówczas konsula Francji w zabytkowym miasteczku Civitavecchia we Włoszech. Urlop miał trwać trzy miesiące, a rozciągnął się do trzech lat. Cykl wywodzi się ze starych włoskich manuskryptów, które Stendhal (Henri Beyle) odkrył i dał do skopiowania w 1833 roku, gdy nudził się po prawie trzech latach urzędowania w tym małym porcie nad Morzem Tyrreńskim. Te opowieści z czasów Renesansu, pełne przemocy i namiętności, zainspirowały go i wykorzystał je, dodając raz mniej, raz więcej od siebie. Kanon: Vittoria Accoramboni, Rodzina Cenci, Księżna Palliano, Ksieni z Castro - ukazał się w czasopiśmie Revue des Deux Mondes w latach 1837-39 anonimowo albo pod pseudonimem. Pierwszy zbiór (bez Księżnej Palliano) został opublikowany w grudniu 1839 roku jako L'Abbesse de Castro par M. de Stendhal. Na owych "starych rękopisach o zżółkłym atramencie", jak nazwał je autor, oparte są też dwa utwory wydane pośmiertnie, Trop de faveur tue i Suora Scolastica. Polskie wydanie z 1983 roku (Książka i Wiedza) ich jednak nie zawiera, natomiast jest tam włączone opowiadanie Vanina Vanini (pierwodruk w Revue de Paris, 1829), z czasów karbonariuszy, czyli praktycznie współczesne. Tak wyglądało francuskie wydanie z 1855 roku, zatytułowane po raz pierwszy Kroniki włoskie, przez kuzyna Stendhala i wykonawcę jego testamentu, Romaina Colomba. Wydawcą był Michel Lévy. Wydanie z 1947 roku obejmowało wszystkie wymienione dotąd utwory oraz San Francesco a ripa (1831).

Wykaz utworów

edytuj
  • Vanina Vanini, publikacja w Revue de Paris 13 grudnia 1829 roku.
  • San Francesco a ripa, data powstania 1831, publikacja w Revue des Deux Mondes w 1853 roku.
  • Vittoria Accoramboni, niepodpisane opowiadanie, opublikowane w Revue des Deux Mondes 1 marca 1837 roku.
  • Les Cenci, niepodpisane opowiadanie, opublikowane w Revue des Deux Mondes 1 lipca 1837 roku.
  • La Duchesse de Palliano, opowiadanie podpisane "F. de Lagenevais", opublikowane w Revue des Deux Mondes 15 sierpnia 1838 roku.
  • L'Abbesse de Castro, opowiadanie podpisane "F. de Lagenevais", opublikowane w Revue des Deux Mondes 1 lutego i 1 marca 1839 roku.
  • Trop de faveur tue, nieukończone opowiadanie, opublikowane w 1912 roku w Revue de Paris pod błędnym tytułem Trop de faveur nuit.
  • Suora Scolastica, nieukończone opowiadanie rozpoczęte 15 marca 1842 roku; Stendhal pracował nad nim w dniu śmierci 23 marca 1842 roku; opublikowane w roku 1921 u Andrégo Coqa.

Linki zewnętrzne

edytuj