Krzysztof Serkowski
Krzysztof Maria Serkowski (ur. 8 grudnia 1930 w Warszawie, zm. 7 października 1981 w Tucson) – polski astronom i konstruktor instrumentów astronomicznych. Specjalizował się w badaniu polaryzacji światła gwiazd.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| prof. dr hab. nauk fizycznych | |
| Specjalność: astrofizyka | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1958 – astronomia |
| Habilitacja |
1962 – astronomia, heliofizyka |
| Profesura |
1979 |
| Praca naukowa | |
| Uczelnia | |
| Instytut |
Steward Observatory |
Życiorys
edytujUkończył studia astronomiczne I stopnia na Uniwersytecie Warszawskim w 1952 roku, a II stopnia na Uniwersytecie Wrocławskim w 1954 roku. W latach 1950–1965 pracował na Uniwersytecie Warszawskim, uzyskując doktorat (stopień kandydata nauk) w 1958 roku i habilitację w 1962 roku, awansując na stanowisko docenta. W tym czasie wyjeżdżał na staże obserwatoriach Sztokholmu, Hamburga i Getyngi oraz (w latach 1959–1961) w Obserwatorium Lowella we Flagstaff. Był jednym z trójki pierwszych laureatów Nagrody Młodych Polskiego Towarzystwa Astronomicznego (1959 rok)[1]. W latach 1964–1965 był prodziekanem ds. studenckich Wydziału Matematyczno-Fizycznego Uniwersytetu Warszawskiego.
Od 1965 roku przebywał za granicą. Początkowo ponownie pracował w Obserwatorium Lowella, później na Mount Stromlo w Australii (1966–1970, gdzie w 1970 roku ponownie uzyskał doktorat, tym razem Australijskiego Uniwersytetu Narodowego), a od 1970 do 1981 roku w Obserwatorium Steward Uniwersytetu Arizony w Tucson w Stanach Zjednoczonych.
Dorobek naukowy
edytujPoczątkowo interesował się fotometrią gwiazd i Słońca, jednak szybko zainteresował się polaryzacją światła gwiazd i temu tematowi pozostał wierny przez całą karierę naukową. Był autorem ponad 100 prac naukowych. Uruchomił dziesiątki innowacyjnych instrumentów astronomicznych w wielu obserwatoriach świata.
Na jego cześć nazwano planetoidę (2225) Serkowski[2].
Życie rodzinne
edytujKrzysztof Serkowski ożenił się z Krystyną Romaniuk w 1957 roku. Mieli dwóch synów: Tomasza Krzysztofa (ur. w 1958 roku) i Jana Andrzeja (ur. w 1961 roku).
Przez osiem lat chorował na stwardnienie zanikowe boczne[3]. Został pochowany w Tucson, a jego grób symboliczny znajduje się cmentarzu Powązkowskim (kwatera 166-1-9,10)[4].
Bibliografia
edytuj- Wiesław Z. Wiśniewski: Serkowski Krzysztof Maria. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 36: Seidel Stefan – Serkowski Stanisław. Warszawa – Kraków: Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk, 1995, s. 318-319.
- Krzysztof Serkowski, [w:] Tom Gehrels, The Astronomy Quarterly, t. 4, 1982, s. 77–81.
- Krzysztof Maria Serkowski w Wielkiej genealogii Marka Minakowskiego. [dostęp 2013-04-20].
Przypisy
edytuj- ↑ I. Korzeniewska, Marcin Kubiak, 50 lat istnienia Polskiego Towarzystwa Astronomicznego, „Postępy Astronomii”, XXI (4), Tabela 2, Warszawa 1973, s. 360-361.
- ↑ Asteroids Named in Honor of LPL Faculty, Students, and Staff | Lunar and Planetary Laboratory & Department of Planetary Sciences | The University of Arizona [online], www.lpl.arizona.edu [dostęp 2024-12-05] (ang.).
- ↑ Tom Gehrels, Krzysztof M. Serkowski, „Physics Today”, 35, 1982, s. 77, DOI: 10.1063/1.2914987, ISSN 0031-9228 [dostęp 2024-03-03].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: Krzysztof Serkowski, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2024-09-19].
Linki zewnętrzne
edytuj- Zdjęcie na stronie Uniwersytetu Arizony