Krzysztof Skwierczyński

polski historyk, mediewista

Krzysztof Skwierczyński (ur. 3 kwietnia 1971 w Siedlcach) – polski mediewista, historyk, adiunkt Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 2012–2016 zastępca dyrektora Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego ds. studenckich. W latach 2016-2020 prodziekan ds. studenckich i doktoranckich Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Od 2020 prodziekan ds. studenckich Wydziału Nauk o Kulturze i Sztuce Uniwersytetu Warszawskiego.

Krzysztof Skwierczyński
Ilustracja
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

3 kwietnia 1971
Siedlce, Polska

doktor habilitowany nauk humanistycznych w zakresie historii
Specjalność: historia średniowiecza
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

2004 – nauki historyczne
Uniwersytet Warszawski

Habilitacja

2012

profesor uczelni
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Stanowisko

nauczyciel akademicki

Okres zatrudn.

od 1996

Wydział

Wydział Historyczny

Stanowisko

prodziekan ds. studenckich i doktoranckich

Okres zatrudn.

od 2016

Wydział

Wydział Nauk o Kulturze i Sztuce

Stanowisko

prodziekan ds. studenckich

Okres zatrudn.

od 2020

Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi

Życiorys

edytuj

W czasie studiów stypendysta Ministra Edukacji Narodowej. Studia w Instytucie Historycznym UW ukończył z wyróżnieniem w 1995, pod kierunkiem profesora Romana Michałowskiego napisał pracę magisterską poświęconą topografii sakralnej miast w średniowieczu.

Od 1996 pracuje w Instytucie Historycznym UW, od 2004 jako adiunkt, od 2019 profesor Uniwersytetu Warszawskiego.

Rozprawę doktorską poświęconą reformie gregoriańskiej w Polsce (promotor: prof. Roman Michałowski) obronił w 2004. Rozprawa ta ukazała się drukiem w serii Monografie FNP: Recepcja idei gregoriańskich w Polsce do początku XIII wieku[1]. Otrzymała ona Nagrodę Rektora Uniwersytetu Warszawskiego KLIO II stopnia w 2006.

Habilitacja w 2012 na podstawie książki Mury Sodomy. Piotra Damianiego Księga Gomory i walka z sodomią wśród kleru[2]. Otrzymała ona Nagrodę Rektora Uniwersytetu Warszawskiego KLIO II stopnia w 2012.

Od 1997 sekretarz Redakcji Przeglądu Historycznego, od 2007 członek Redakcji kwartalnika, od 2013 zastępca Redaktora Naczelnego, w latach 2019-2021 Redaktor Naczelny[3].

Od 1999 członek redakcji Repertorium Fontium Historiae Medii Aevi (Rzym). Od 2015 członek Rady Redakcyjnej Memoria Europae (Argentyna, Università di San Juan de la Frontera).

W latach 2012–2016 zastępca dyrektora ds. studenckich Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 2016-2020 pełnił funkcję prodziekana ds. studenckich i doktoranckich Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego.

Od września 2020 pełni funkcję prodziekana ds. studenckich Wydziału Nauk o Kulturze i Sztuce Uniwersytetu Warszawskiego[4].

W latach 1996–2012 członek Redakcji Kwartalnika Ogólnopolskiego Klubu Miłośników Opery Trubadur.

W 2010 został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi[5].

Zainteresowania badawcze

edytuj

Jego zainteresowania badawcze koncentrują się wokół historii społecznej średniowiecza, historii średniowiecznego Kościoła oraz seksualności wieków średnich. Zajmuje się także wpływami chrześcijańskiego Zachodu na kulturę Polski wczesnopiastowskiej.

Wybrane publikacje

edytuj
  • (redakcja) Benedykt Zientara (15 VI 1928–11 V 1983): dorobek i miejsce w historiografii polskiej, pod red. Krzysztofa Skwierczyńskiego i Piotra Węcowskiego, Warszawa: „DiG” 2001.
  • Recepcja idei gregoriańskich w Polsce do początku XIII wieku, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego 2005 (II wydanie: Toruń 2016).
  • (redakcja) Christianitas Romana: studia ofiarowane profesorowi Romanowi Michałowskiemu, red. nauk. Krzysztof Skwierczyński, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 2009.
  • (redakcja) Glauco Maria Cantarella, Comites aulae coelestis: studia z historii, kultury i duchowości Cluny w średniowieczu, red. nauk. Tomasz Michał Gronowski OSB, Krzysztof Skwierczyński, przeł. Andrzej Haase, Kraków: Tyniec Wydawnictwo Benedyktynów 2009.
  • Mury Sodomy: Piotra Damianiego „Księga Gomory” i walka z sodomią wśród kleru, Kraków: Towarzystwo Wydawnicze „Historia Iagellonica” 2011.
  • Święty Piotr Damiani, Pisma monastyczne (redakcja naukowa i opracowanie), Źródła Monastyczne 83, Kraków 2018.
  • Rudolf Glaber, Kroniki roku tysiącznego (red. nauk. i opracowanie wspólnie z: Tomasz Michał Gronowski OSB), Źródła Monastyczne 90, Kraków 2020.
  • Święty Piotr Damiani, Kazania o dziewicach, Pisma monastyczne (redakcja naukowa i opracowanie), Źródła Monastyczne 91, Kraków 2020.
  • Święty Piotr Damiani, Pisma monastyczne. Część 2 (redakcja naukowa i opracowanie), Źródła Monastyczne 92, Kraków 2020.

Przypisy

edytuj
  1. Krzysztof Skwierczyński, Recepcja idei gregoriańskich w Polsce do początku XIII wieku, Wrocław 2005.
  2. Krzysztof Skwierczyński Mury Sodomy. Piotra Damianiego Księga Gomory i walka z sodomią wśród kleru Kraków 2011.
  3. Redakcja [online], www.przegladhistoryczny.pl [dostęp 2019-12-11].
  4. Władze wydziału [online], Wydział Nauk o Kulturze i Sztuce Uniwersytetu Warszawskiego [dostęp 2020-11-20] (pol.).
  5. Prezydent odznaczył zasłużonych pracowników Instytutu Historycznego UW / Ordery i odznaczenia / Aktualności / Archiwum Bronisława Komorowskiego / Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej [online], www.prezydent.pl [dostęp 2020-11-22].

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj