Ksenofilia (stgr. ξένος ksenós – obcy, gość; φιλία, philia – „przyjaźń” lub „upodobanie”) – bezkrytycznie manifestowana otwartość i sympatia wobec wszystkiego, co odmienne w danej kulturze[1][2].

Myśl polityczna edytuj

Przesadna, przekraczająca granice zdrowego rozsądku tolerancja, w stosunku do cudzoziemców i ich odmiennej kultury prowadzi do przeświadczenia, że wszystko co obce jest lepsze[3]. Skrajną formą ksenofilii, prowadzącą do odrzucenia wszystkiego co rodzime i kultu cudzoziemszczyzny (inności kulturowej, obcości), jest ksenolatria (przeciwieństwo etnocentryzmu)[4]. Taka postawa wywołuje konflikty, utrudnia relacje międzykulturowe, a w konsekwencji staje się przyczyną izolacji przedstawicieli innych kultur[3]. Demonstrowanie takiego nastawienia może być niewymuszone, ale również wynikać z pragnienia zdobycia popularności, czy być przejawem tzw. poprawności politycznej, wyrachowania, albo mody[1]. Wynikające z przeświadczenia o atrakcyjności, tego co odmienne, stereotypy wykazują wiele sprzeczności, są bowiem formułowane mimo niewielkiego doświadczenia na podstawie różnych źródeł wiedzy, mogą też być inspirowane i nie są jednakowo podzielane przez wszystkich[1]. Obcy mogą być jednocześnie okrutni i dobrzy, sympatyczni i przerażający, perfidni i przyjacielscy[1].

Psychologia edytuj

Jest też przedmiotem badań psychologii. Jako postawa otwartości kulturowej i poszukiwania kontaktów jest prawdopodobnie powiązana z cechami osobowości[5].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d Marian Golka: Wokół problematyki pogranicza [w:] Aspekty kulturowe i cywilizacyjne — Paradoksy obcości. W: Transgraniczność w perspektywie socjologicznej Pogranicza i centra współczesnej Europy. T. Tom IX, część 1. Zielona Góra: Lubuskie Towarzystwo Naukowe, 2014, s. 174-175, seria: Księga pamiątkowa z okazji Jubileuszu 20-lecia Instytutu Socjologii Uniwersytetu Zielonogórskiego. ISBN 978-83-88317-13-2.
  2. Iwona Wieżel: Sprawozdanie z konferencji 1st ACS Summer Institute on Critical Literacies, Ghent (Belgia), 11–15 lipca 2011 roku. W: Studia Medioznawcze. T. 4/47. Warszawa: Instytut Dziennikarstwa UW, 2011, s. 146.
  3. a b Anna Kotasińska: Między wielokulturowością a stereotypami. W: Społeczeństwo a wojna kryzysy społeczne i konflikty kultur. Wrocław: Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. Tadeusza Kościuszki, 2015, s. 109. ISBN 978-83-63900-67-0.
  4. Henryk Kiereś, Ksenofobia, [w:] Encyklopedia „Białych Plam”. T. XIX . Radom: Polskie Wydawnictwo Encyklopedyczne, 2005,ISBN 83-89862-28-X, s. 226.
  5. S. Stürmer, AE. Benbow, B. Siem, M. Barth i inni. Psychological foundations of xenophilia: the role of major personality traits in predicting favorable attitudes toward cross-cultural contact and exploration.. „J Pers Soc Psychol”. 105 (5), s. 832-51, Nov 2013. DOI: 10.1037/a0033488. PMID: 23834640.