Książę Kalabrii – zwyczajowy tytuł następcy tronu Neapolu. Obecnie jest dwóch pretendentów do tego tytułu.

Księstwo Apulii i Kalabria w kontekście politycznym Włoch i Bałkanów Zachodnich (1084).

W gałęzi hiszpańskiej jest to tytuł głowy Domu Burbon-Sycylijskiego i pretendenta do tronu Obojga Sycylii.

W gałęzi włoskiej jest to tytuł najstarszego syna głowy Domu Burbon-Sycylijskiego, który używa tytułu księcia Castro.

Normańscy hrabiowie Apulii i Kalabrii

edytuj

Normańscy książęta Apulii

edytuj
  • Robert Guiscard, książę (1058)
  • Roger Borsa (ur. ok. (1060 – zm. 1111), syn Robert Guiscarda, książę Apulii (1085)
  • Wilhelm II (ur. ok. 1095) – zm. 1127), syn Rogera Borsy, książę Apulii (1111–1127)
  • Roger II (1095–1154), hrabia Sycylii (1105), książę Apulii (1127), Król Sycylii (1130)
  • Roger III (1118–1148), syn Rogera II, książę Apulii (1135)
    • Rainulf hrabia von Alife (ur. ok. 1095, zm. 1139) książę Apulii i Kalabrii, nominat papieża i cesarza
  • Wilhelm III (1122–1166), brat Rogera III, (1149) książę Apulii, (1154) jako Wilhelm I, król Sycylii
  • Roger IV (1152–1161), syn Wilhelma III, książę (1154)

Tytuł pozostawał pusty po śmierci Rogera. Później król Tancred nadał go najstarszemu synowi księcia:

  • Roger V (ur. przed 1170 – zm. 1193), książę Apulii (1193), jako Roger III, król Sycylii jako koregent ojca Tankreda z Lecce.

Książęta z Kalabrii

edytuj

Andegaweni

edytuj

Młodsza linia Andegawenów

edytuj

Dom Trastámara

edytuj
  • Alfons (1448–1495), (1494), król Alfons II z Neapolu
  • Ferdynand Aragoński, książę, 3. mąż Germaine de Foix, zarówno (1526–1537) wicekról z Walencji (1537–1550) tylko on

Burbonowie

edytuj

Obecni książęta Kalabrii

edytuj