Kurza Dolinka (słow. Kuria dolina) – najwyższa część Doliny za Tokarnią na północnej stronie słowackich Tatr Bielskich[1].

Widok z Magury Spiskiej

W polskiej tatrologii istnieje zamieszanie w nazewnictwie tej doliny. Słowacy dla całej doliny stosują nazwę Babia dolina[2], tymczasem w nazewnictwie polskim ma ona aż 3 nazwy. Najwyższa część to Kurza Dolinka, środkowa to Babia Dolina, a dolna to Dolina za Tokarnią[1], W.H. Paryski zaś podaje nazwę Babia Dolina dla całej górnej części, nie opisując pozostałych[3]. Nieznane są źródła takiego nazewnictwa, brak też ustaleń, w którym miejscu Dolinka Kurza zamienia się w Babią Dolinę[2].

Kurza Dolinka opada spod szczytu Bujaczego Wierchu (1947 m) w kierunku północnym. Jej zachodnie zbocza tworzy północny grzbiet Bujaczego Wierchu, wschodnie grzbiet Margica[1]. W dolinie jest dobrze zachowana i bujna roślinność. Z powodu stromości zboczy dla pasterstwa była bezużyteczna i nie wyrządziło jej tutaj krzywdy. Władysław Cywiński pisze, że brak w niej śladów działalności ludzi i jest to jedna z najdzikszych dolin całych Tatr, Porastają ją gąszcza kosodrzewiny poprzecinane korytami żlebków. Brak ścieżek, najrozsądniejsze przejście prowadzi środkowym, największym żlebem. Są w nim niewysokie progi skalne, ich obejście wymaga przedzierania się przez kosodrzewinę[2].

Dolina znajduje się na obszarze ochrony ścisłej TANAP-u i nie prowadzi przez nią żaden szlak turystyczny[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d Tatry Wysokie i Tatry Bielskie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2006, ISBN 83-87873-26-8
  2. a b c Władysław Cywiński, Tatry Bielskie, część wschodnia. Przewodnik szczegółowy, tom 5, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1997, ISBN 83-7104-011-3
  3. Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1