Kwiatkowszczyzna

„Kwiatkowszczyzna” – pogardliwe określenie programu sformułowanego i realizowanego w latach 1945-47 przez Eugeniusza Kwiatkowskiego jako Delegata Rządu dla Spraw Wybrzeża, używane przez komunistycznych działaczy PPR i PZPR szczególnie w latach 50. „Kwiatkowszczyzną” były wszystkie wartości, jakie wnosili do powojennej Gdyni i gospodarki morskiej jej przedwojenni budowniczowie, w tym:

• próby uczynienia z Gdyni ośrodka kultury i zachowania jej pozycji gospodarczej osiągniętej w II RP,
• sprzeciwianie się minimalizowaniu roli Gdyni i połączeniu jej z Gdańskiem,
• sprzyjanie sektorowi prywatnemu i komunalnemu oraz samorządności gospodarczej i regionalnej, w tym wspieranie powstania Związku Gospodarczego Miast Morskich,
• czerpanie z dorobku II RP, w tym przywiązywanie wielkiej wagi do spraw morskich.

E. Kwiatkowskiemu i jego współpracownikom zarzucano m.in.:

• współpracę z „sanacyjno-endecką inteligencją” oraz z „Zachodem”,
• religianctwo i klerykalizm,
• odrzucanie marksistowskiej metodologii w publikacjach historycznych,
• niedocenianie roli Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewików) i ZSRR.

Powyższe przesłanki dały powód usunięcia E. Kwiatkowskiego z życia publicznego w 1948 roku, a następnie, jako „kwiatkowszczyzna”, były przedmiotem krytyki w ramach akcji propagandowych na rzecz wprowadzania gospodarki planowej i nowego ustroju politycznego.

Bibliografia

• Encyklopedia Gdyni, Oficyna Verbi Causa, Gdynia 2006, ISBN 83-921571-8-4
• Małgorzata Sokołowska, „Kwiatkowszczyzna” a metropolia, „Polska - Dziennik Bałtycki” z 8.06.2011