Kytoon
Kytoon (zbitka wyrazowa kite i baloon – latawiec i balon) – hybrydowy statek powietrzny na uwięzi, który do lotu wykorzystuje zarówno statyczną siłę wyporu (jak balon), jak i siłę nośną oddziaływania powietrza (jak latawiec). Balono-latawiec został wynaleziony i opatentowany przez Domina Jalberta w 1944. Podstawową zaletą kytoona w porównaniu z zarówno balonami, jak i latawcami jest większa stabilność lotu. Kytoony mają zastosowania cywilne i wojskowe.
Historia
edytujKoncepcja kite baloon została opracowana przez Domina Jalberta i opatentowana w 1944, w późniejszym czasie wynalazek Jalberta znany był jako kytoon[1]. W 1945 Jalbert otrzymał drugi patent na jego wynalazek[2].
Współcześnie kytoony dostępne są komercyjnie, produkowany jest na przykład model Allsopp Helikite.
Zalety
edytujBalono-latawce są znacznie bardziej stabilne od latawców i balonów[3].
Balon na uwięzi wędruje wraz z wiatrem, tym dalej im silniej wieje wiatr, co powoduje, że balon obniża się[3][4]. W porównaniu z balonem siła nośna wytworzona kształt kytoona przeciwdziała spychaniu go w dół i bardziej utrzymuje go w miejscu[3][4].
Latawce są bardzo wrażliwe na siłę i kierunek wiatru, zmienny wiatr może powodować znaczne obniżenie lotu latawca[3][4]. W porównaniu z latawcem siła wyporu kytoona powoduje, że nie traci on wysokości nawet w przypadku ustania wiatru[3][4].
Zastosowanie
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Kite Baloon (US Patent 2431938). google.com/patents. [dostęp 2015-03-22]. (ang.).
- ↑ Kite Baloon (US Patent 2398744). google.com/patents. [dostęp 2015-03-22]. (ang.).
- ↑ a b c d e f George X. Sand: He Flies Kites for Love or Money. [w:] „Popular Mechanics” [on-line]. books.google.co.uk, 1958. [dostęp 2015-03-22]. (ang.).
- ↑ a b c d e Kite+Baloon=Kytoon. [w:] „Popular Mechanics” [on-line]. books.google.co.uk, 1950. [dostęp 2015-03-22]. (ang.).
- ↑ RESPONSE OF A KYTOON TO VERTICAL AND HORIZONTAL GUSTS. oai.dtic.mil, 1954. [dostęp 2015-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-27)]. (ang.).
- ↑ Meteorological observation measurements. env.go.jp. [dostęp 2015-03-22]. (ang.).
- ↑ V.A. Drake: Insect Migration: Tracking Resources Through Space and Time. Cambridge University Press, 1995. ISBN 978-0-521-44000-4.