Statek powietrzny
Statek powietrzny – statek latający zdolny do unoszenia się (lotu) w atmosferze na skutek statycznego lub aerodynamicznego oddziaływania powietrza.
Spis treści
Definicja funkcjonalnaEdytuj
Według definicji funkcjonalnej, statek powietrzny to urządzenie zdolne do unoszenia się (lotu) w atmosferze na skutek statycznego lub aerodynamicznego oddziaływania powietrza[1]. Dwa podstawowe typy statków powietrznych to aerodyny (jednostki cięższe od powietrza) i aerostaty (jednostki lżejsze od powietrza), dalszy podział statków powietrznych może być przedstawiony następująco[2]:
| Statek powietrzny | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Aerodyna | Aerostat | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Bez napędu | Z napędem | Balon | Sterowiec | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Szybowiec | Latawiec | Samolot | Wiropłat | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kołowiec | Wiatrakowiec | Śmigłowiec | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Polska definicja prawnaEdytuj
Polskie prawo lotnicze wyróżnia jedenaście klas statków powietrznych: samolot, szybowiec, motoszybowiec, śmigłowiec, wiatrakowiec, balon, sterowiec, hybryda, spadochron ratowniczy, statek bezzałogowy ciężki, urządzenie latające. Za statki powietrzne nie uznaje się urządzeń unoszących się w atmosferze na skutek oddziaływania powietrza odbitego od podłoża[3].
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Europejska Komisja Gospodarcza, Eurostat, Międzynarodowe Forum Transportu: Ilustrowany słownik statystyk transportu. s. 145.
- ↑ Troskolański 1962 ↓, s. 151.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 7 sierpnia 2013 r. w sprawie klasyfikacji statków powietrznych (Dz.U. z 2013 r. poz. 1032)