Lada cechowa – skrzynia używana przez cechy do przechowywania najcenniejszych przedmiotów cechowych[1]. Była drewniana, dużych rozmiarów lub kuta z żelaza, bogato zdobiona, zaopatrzona była w solidny zamek lub dwa. Przechowywano w niej: dokumenty, statuty, listy, przywileje, księgi (w tym księgi cechowe, rejestry dłużników cechów), tłoki pieczętne, insygnia władzy cechowej, pieniądze.

Lada cechowa warszawskiego cechu piekarzy
Lada cechowa ze zbiorów Märkisches Museum, Berlin

Były one przechowywane w domach lub izbach cechowych pod opieką starszych cechu, zobligowanych do prowadzenia registratury cechowej. Zgodnie z organizacją cechową skrzynie sprawiali mistrzowie lub bractwo czeladników danego rzemiosła. Ze względu na małą pojemność i różne funkcje cech posiadał ich kilka lub nawet kilkanaście. Widoczne różnice w bogactwie dekoracji stosowanej na skrzynkach świadczą nie tylko o zamożności cechu, ale też o ich przeznaczeniu.

Przypisy

edytuj
  1. Lada cechowa, [w:] Małgorzata Jendryczko, Eleonora Bergman, Sztuka świata. T. 18, Słownik terminów : L-Ż, Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 6-7, ISBN 978-83-213-4727-1, OCLC 857956061 [dostęp 2021-03-21].

Linki zewnętrzne

edytuj