Langley – dzielnica miasta Slough (Anglia), położona w jego wschodniej części, na południe od kanału Grand Union Canal(inne języki), a na północ od zbiornika wodnego Queen Mother Reservoir(inne języki)[1].

Langley
Dzielnica
Ilustracja
Widok na Langley z lotu ptaka
Państwo

 Wielka Brytania

Kraj

 Anglia

Miasto

Slough

Położenie na mapie Berkshire
Mapa konturowa Berkshire, blisko prawej krawędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Langley”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Langley”
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Langley”
Ziemia51°30′00″N 0°32′35″W/51,500000 -0,543056
Strona internetowa

Historia

edytuj

Pierwotnie znajdowała się tu wieś o nazwie Langley Marish, dawniej przynależąca do hrabstwa Buckinghamshire (obecnie w hrabstwie Berkshire). W 1870–1872 roku liczba mieszkańców parafii wyniosła 1874[2].

Z 1202 roku pochodzi pierwsza wzmianka o położonej nieopodal posiadłości Langley Park(inne języki), stanowiącej wówczas królewski teren łowiecki. Posiadłość pozostawała w rękach królewskich do 1626 roku, kiedy to Karol I podarował ją jednemu ze swoich urzędników[2][3]. Współcześnie jest to zabytkowy park krajobrazowy (160 hektarów) utrzymany w stylu angielskim rozplanowany w XVIII wieku; w jego obrębie znajduje się rezydencja z połowy XVIII wieku[3].

Zasadnicza część Langley powstała wkrótce po zakończeniu II wojny światowej. Zbudowano wówczas osiedla mieszkaniowe przeznaczone dla londyńczyków, których domy zostały zniszczone w wyniku niemieckich nalotów bombowych na stolicę[4].

Wcześniej, w latach 1936–1938 zbudowane zostało tu lotnisko i zakład produkcyjny samolotów przedsiębiorstwa Hawker Aircraft. Produkowane były tu wykorzystywane podczas II wojny światowej samoloty myśliwskie Hurricane, Tornado(inne języki), Typhoon i Tempest. W szczytowym okresie (1942) fabrykę opuszczało pięć samolotów dziennie. Zakład zamknięto w 1958 roku, a produkcję samolotów przeniesiono do fabryki w Kingston upon Thames[5][6].

W 1949 roku Ford otworzył w sąsiedztwie własny zakład produkcyjny, po zamknięciu zakładów lotniczych powiększony o ich teren. W latach 1965–1973 prowadzono tu produkcję samochodów dostawczych Ford Transit pierwszej generacji, następnie przeniesioną do Swaythling (Southampton). Łącznie wyprodukowano tu ponad 300 000 egzemplarzy tego samochodu. W późniejszych latach w Langley prowadzono produkcję ciężarowego modelu Cargo(inne języki). Fabryka funkcjonowała do 1997 roku. Zabudowania przemysłowe wkrótce zostały zburzone, a w ich miejscu wzniesiono zabudowę mieszkalną[5][6].

Transport

edytuj

Znajduje się tu stacja kolejowa Langley(inne języki) na linii Great Western Main Line[1][2]. Od południa dzielnicę omija autostrada M4[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Mapa OS Explorer 160 (Windsor, Weybridge & Bracknell), Ordnance Survey, ISBN 978-0-319-24353-4 (ang.).
  2. a b c Langley Marish. A vision of Britain through time. [dostęp 2024-08-24]. (ang.).
  3. a b Langley Park. Historic England. [dostęp 2024-08-24]. (ang.).
  4. Slough's growth. Slough Borough Council. [dostęp 2024-08-24]. (ang.).
  5. a b Langley: Ford Motor Company. Britain by car. [dostęp 2024-08-24]. (ang.).
  6. a b Dunsfold and Langley. BAE Systems. [dostęp 2024-08-24]. (ang.).