Leguny w niebie
Leguny w niebie (inaczej Jak się leguny dostały do nieba, Siedział św. Piotr przy bramie lub Legioniści z frontu) – polski utwór żołnierski napisany latem 1920 roku przez Adama Kowalskiego w trakcie wojny polsko-bolszewickiej. Piosenka ta ma charakter żartobliwy i miała na celu podnieść morale wśród polskich żołnierzy[1][2][3][4].
 Nuty „Legunów w niebie”, wzięte ze „100 pieśni żołnierskich” Adama Kowalskiego, 1937 | |
| Wydany | |
|---|---|
| Gatunek |
pieśń legionowa |
| Twórca | |
Współcześnie utwór ten w znacznej mierze zawdzięcza swoją popularność dzięki wykorzystaniu go w filmie „Jak rozpętałem drugą wojnę światową” w zmodyfikowanej wersji (leguny zostały zamienione na żołnierzy, a bolszewicy na hitlerowców)[5].
Tekst
edytujOryginalny (Sierpień 1920)
edytuj- Siedział święty Piotr przy bramie — oj rety!
- Czytał se komunikaty z gazety.
- Wtem ktoś szarpnął bramą złotą,
- Pyta święty klucznik: kto to?
- Leguny my z frontu, leguny!
- Czyż nie znacie niebieskiego zwyczaju?
- Jak leźć można bez przepustki do raju?
- Znamy, znamy — lecz tu pustki,
- Więc nas wpuść, choć bez przepustki.
- Leguny my bidne, leguny
- Wprzód do czyśćca iść musicie w ogonku.
- Tam wybielą was, jak płótno na słonku.
- Byliśmy już w czyśćcu, byli,
- Całkiem nas tam wybielili.
- Leguny my czyste, leguny!
- Więc mi zaraz marsz do piekła sekcjami!
- Niepotrzebny tu ambaras mam z wami.
- Byliśmy już nawet w piekle,
- Ale tam gorąco wściekle.
- Leguny chcą raju, leguny!
- Miał staruszek gust wyrzucić tę bandę,
- Że się tak do nieba pchają na grandę!
- Wąsem ruchał, brodą ruchał,
- Ale się nie udobruchał.
- Leguny czekały, leguny!
- Spostrzegł Pan Bóg, że Piotr święty coś knowa,
- Więc odzywa się do niego w te słowa:
- Bądźże z wiary, wpuść ich Pietrze,
- Bo pomarzną mi na wietrze,
- Leguny kochane, leguny!
- Chodźcie, chodźcie, mnie was tutaj potrzeba
- By nie wleźli bolszewicy do nieba.
- Niechaj wiedzą syny czarcie,
- Że przy bramie, tu, na warcie
- Leguny są polskie, leguny!
- I uczynił z nich Piotr święty załogę
- I wypłacił im relutum za drogę.
- A gdy zmorzył sen Piotrusia
- Z aniołkami husia-siusia
- Leguny tańczyły, leguny![6]
Przypisy
edytuj- ↑ Leguny w niebie : piosenka legionowa - Stare Melodie [online], Stare Melodie - przecudny zgrzyt ze starych płyt [dostęp 2024-03-26] (pol.).
- ↑ Katowice Miasto Ogrodów - Instytucja Kultury im. Krystyny Bochenek: Leguny w niebie [online], www.miasto-ogrodow.eu [dostęp 2024-03-26].
- ↑ Jak się leguny dostały do nieba - Utwory - Cyfrowa Biblioteka Polskiej Piosenki [online], bibliotekapiosenki.pl [dostęp 2024-03-26].
- ↑ „Leguny w niebie” [online] [dostęp 2024-03-26] (pol.).
- ↑ Maciej Zaremba Histmag.org, W okopach i na froncie żołnierzom Legionów towarzyszyły przyśpiewki i pieśni. Przypominamy najciekawsze! [online], Historia, 20 września 2019 [dostęp 2024-03-26] (pol.).
- ↑ Adam Kowalski, 100 pieśni żołnierskich, Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1937, s. 235-236 [dostęp 2024-03-29] (pol.).