Leopold Dobiasz
Leopold Dobiasz (ur. 11 listopada 1887 w Smolance, zm. 18 maja 1949 w Zielonej Górze) – pułkownik lekarz weterynarii doktor Wojska Polskiego.
 pułkownik lekarz weterynarii
| |
| Data i miejsce urodzenia |
11 listopada 1887 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
18 maja 1949 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1938 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki |
1 Pułk Piechoty |
| Stanowiska |
naczelny lakarz weterynarii |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca |
Główny Inspektor Weterynarii |
| Odznaczenia | |
  
| |
.png){kind=small}
Życiorys edytuj
Urodził się w rodzinie Adolfa i Józefy z d. Nossek. Brat Heleny (ur. 1886) i Marii Heleny (ur. 1889)[1]. Ukończył I Wyższą Szkołę Realną w Krakowie. Następnie podjął studia na Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie. Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich 10 sierpnia 1914. Wpierw został skierowany do 1 pułku piechoty w składzie I Brygady, po czym odkomenderowany do kawalerii legionowej i służył w 2 pułku ułanów. Został mianowany chorążym weterynarii 1 lipca 1916. Później służył w stopniu podporucznika weterynarii.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 wstąpił do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia kapitana weterynarii. Podczas wojny polsko-bolszewickiej był przydzielony do Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego. Awansowany do stopnia majora weterynarii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919. Służył na stanowisku starszego lekarza weterynarii w 5 pułku artylerii polowej w garnizonie Lwów. 15 sierpnia 1925 mianowany do stopnia podpułkownika weterynarii. Od 1 listopada 1925 pełnił funkcję komendanta Okręgowego Szpitala Koni nr VI we Lwowie. Od 31 grudnia 1927 sprawował stanowisko naczelnego lekarza weterynarii w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie. 2 grudnia 1930 roku Prezydent Rzeczypospolitej Ignacy Mościcki nadał mu stopień pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931 roku i 1. lokatą w korpusie oficerów weterynaryjnych, w grupie lekarzy. Jednocześnie zezwolił mu na nałożenie oznak nowego stopnia przed 1 stycznia 1931 roku[2]. W 1931 uzyskał także tytuł naukowy doktora weterynarii. W tym roku ukazała się jego publikacja pt. Działanie zabiegów operacyjnych przy wwinięciu powiek[3][4].
W styczniu 1931 został wybrany prezesem zarządu Lwowskiego Oddziału Zrzeszenia Lekarzy Weterynaryjnych Rzeczypospolitej Polskiej[5]. Podczas XIV Zjazdu Lekarzy i Przyrodników Polskich w Poznaniu 12 września 1933 został członkiem zarządu głównego Zrzeszenia Lekarzy Weterynaryjnych RP[6]. W połowie 1937 uczestniczył w XV Zjeździe Lekarzy i Przyrodników Polskich we Lwowie[7].
Od 1938 do 1939 pełnił funkcję Głównego Inspektora Weterynarii w Ministerstwie Rolnictwa i Reform Rolnych[8].
Zmarł 18 maja 1949 w Zielonej Górze. Spoczywa obok żony Izabeli (1899–1995) na cmentarzu Grabiszyńskim we Wrocławiu (pole 5-6-736)[9].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Niepodległości (24 października 1931)[10]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1937)[11]
- Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)[12]
Przypisy edytuj
- ↑ Leopold Dobiasz [online], geni_family_tree [dostęp 2022-08-18] (pol.).
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 3 grudnia 1930 roku, s. 327.
- ↑ Działanie zabiegów operacyjnych przy wwinięciu powiek. books.google.pl. [dostęp 2015-03-31].
- ↑ Bibliografia Polska 1901–1939. T. 6 (Do-Elb). Warszawa: Biblioteka Narodowa Instytut Bibliograficzny, 2005, s. 12. ISBN 83-04-01899-3.
- ↑ Kronika. „Gazeta Lwowska”, s. 5, Nr 17 z 22 stycznia 1931.
- ↑ Sekcja Weterynaryjna. „Dziennik XIV: Zjazdu Lekarzy i Przyrodników Polskich w Poznaniu”, s. 1–2, Nr 4 z 14 września 1933.
- ↑ Lista uczestników. „Dziennik Zjazdowy XV Zjazdu Lekarzy i Przyrodników Polskich we Lwowie”, s. 4, Nr 2 z 4 lipca 1937.
- ↑ Jerzy Kita. 90 lat polskiej służby weterynaryjnej. „Życie Weterynaryjne”, s. 914, Nr 11 z 2009.
- ↑ Zarząd Cmentarzy we Wrocławiu - wyszukiwarka grobów [online], groby.cui.wroclaw.pl [dostęp 2022-08-18].
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 251, poz. 335 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi w służbie wojskowej”.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
Bibliografia edytuj
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Leopold Dobiasz. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2015-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (14 marca 2017)].