Leroy Burrell
Leroy Russell Burrell (ur. 21 lutego 1967 w Filadelfii) – amerykański lekkoatleta, sprinter, złoty medalista Igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata.
| ||||||||||||||||||||||
![]() | ||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | 21 lutego 1967 Filadelfia | |||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Od 1994 r. mąż sprinterki Michelle Finn[1]. Ich syn Cameron także uprawia lekkoatletykę[2].
Największe sukcesy odnosił jako członek amerykańskiej sztafety 4 x 100 metrów, indywidualnie największe osiągnięcia miał na dystansie 100 metrów:
- srebrny medal Mistrzostw Świata (Tokio 1991)
- 1. miejsce podczas Finału Grand Prix IAAF (Londyn 1993)
Burrell był jednym z faworytów finałowego biegu na 100 metrów podczas igrzysk olimpijskich w Barcelonie (1992), popełnił jednak falstart i przy ponownym starcie musiał uważać bardziej od innych sprinterów, co spowodowało gorszą reakcję startową i ostatecznie 5. pozycję na mecie (według ówczesnych przepisów każdy zawodnik mógł dokonać jednego falstartu).
Rekordy życioweEdytuj
- Bieg na 100 metrów - 9,85 s (1994) były rekord świata, 14. wynik w historii światowej lekkoatletyki
- Bieg na 200 metrów - 20,12 s (1992)
- Skok w dal - 8,37 m (1999)
- Bieg na 60 metrów (hala) - 6,48 s (1991)
Burrell razem z kolegami z amerykańskiej kadry jest aktualnym rekordzistą świata w rzadko rozgrywanej konkurencji - sztafecie 4 x 200 metrów (1:18,68 1994). Przez 16 lat był rekordzistą świata w sztafecie 4 x 100 metrów (37,40 1992), rekord ten odebrali Amerykanom dopiero Jamajczycy, którzy przebiegli ten dystans w czasie 37,10 podczas igrzysk olimpijskich w Pekinie (2008).
PrzypisyEdytuj
- ↑ Leroy Burrell bio
- ↑ Flash-News des Tages: Burrell II. steht in den Startlöchern, leichtatletik.de [dostęp 2013-03-16] (niem.).
Linki zewnętrzneEdytuj
- Leroy Burrell w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2014-04-12].
- Wyniki olimpijskie Burrella na stronie Sports-Reference.com (ang.). [dostęp 29 września 2009].