Leszek Kozik (ur. w 1961 w Lanckoronie, zm. nocą z 30 kwietnia na 1 maja 2023Jastrzębi) – polski prozaik, filozof, religioznawca.

Leszek Kozik
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1961
Lanckorona

Data i miejsce śmierci

2023
Jastrzębia

Narodowość

polska

Język

polski

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Dziedzina sztuki

literatura

Życiorys edytuj

Przez całe życie mieszkał w domu rodzinnym we wsi Jastrzębia na ziemi wadowickiej[1].

W latach 1984–1988 studiował teologięPapieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, przez kolejne lata – religioznawstwo na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Jego praca magisterska, pisana pod kierunkiem prof. dr. hab. Włodzimierza Pawluczuka, nosi tytuł Myśl nietzscheańska jako egzemplifikacja irracjonalnych aspektów kultury europejskiej. Dyplom z tytułem magistra religioznawstwa porównawczego Kozik uzyskał w 1993 roku[2][3][4].

Po studiach pracował m.in. jako korepetytor, sezonowy zbieracz owoców za granicą, a w ostatnich latach życia jako pomocnik murarski[2].

Jako prozaik zadebiutował w 1996 r. w czasopiśmie „Nihil Novi”. Publikował również we „Frondzie”, w „Akancie”, „Metaforze”, „Nowej Okolicy Poetów”, „HA-arcie”, „Pro Formie” i w prasie lokalnej („Kurier Lanckoroński”, „Obserwator Kalwaryjski”, „Wiadomości Kalwaryjskie”)[5].

Jego powieść autobiograficzna Pasja według chama galicyjskiego, wydana przez Wydawnictwo Miniatura, została nominowana w 2013 r. do Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus[6][7][8].

Mówił o sobie: „człowiek znikąd i niech tak będzie”, „człowiek-śmieć, istniejący z głębi iluminacji cieni, całej, jakże uniwersalnej prowincji ludzkiego świata”. Uważał się za antyklerykała i radykała społecznego[5][9].

Krytyk literacki Stanisław Chyczyński napisał o nim:

Leszek Kozik to szczerozłoty talent pisarski. Tworzył postmodernistyczne dzieła naładowane artystowską, barokową, erudycyjną, umyślnie zagęszczoną narracją – dla elity koneserów literatury najwyższych lotów. W młodości rozczytywał się w prozie iberoamerykańskiej (Borges, Fuentes, Marques etc.), co ewidentnie zdeterminowało jego własny styl. Jako dojrzały pisarz podziwiał i wielbił artyzm Josego L. Limy z Kuby, który cieszy się sławą najtrudniejszego pisarza na świecie[5].

Za zgodą rodziny Leszka Kozika pieczę nad jego dorobkiem literackim sprawuje obecnie profesor dr. hab. Zbigniew Mirek. W tworzonym przez niego skansenie-muzeum-galerii sztuki „Zagroda Plichtów” w Lanckoronie znajduje się gabinet pracy twórczej Kozika, w którym jest dostęp do całej jego biblioteki, maszynopisów (kilka powieści), rękopisów, dokumentów i sprzętów codziennego użytku[10].

Twórczość edytuj

Książki edytuj

Publikacje w czasopismach edytuj

Przypisy edytuj

  1. Stanisław Chyczyński, Pisarz z Jastrzębi, [w:] „Kurier Lanckoroński” 2001, nr 24, s. 10.
  2. a b Wywiad Stanisława Chyczyńskiego z Leszkiem Kozikiem: Trwać przy swoich marzeniach, [w:] „Obserwator Kalwaryjski” 1999, nr 6 (16), ss. 28-29.
  3. Stanisław Chyczyński, Zbuntowany cham galicyjski, [w:] Akant.org, 25 grudnia 2013, dostęp:13-09-2023; op. cit. [w:] „Arcana” 2013, nr 6, ss. 198-200; op. cit. [w:] „Akant” 2013, nr 12 (207), s. 45.
  4. Peryskop: Leszek Kozik, [w:] Kwartalnik literacko-artystyczny Metafora 2012, nr 2 (83), s. 175.
  5. a b c Stanisław Chyczyński, Pożegnanie chama galicyjskiego, [w:] „Kurier Lanckoroński” 2023, nr 156, s. 10.
  6. Małgorzata Matuszewska, 41 książek startuje w ósmej edycji Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus 2013 [online], Gazetawrocławska.pl, 7 marca 2013 [dostęp 2023-09-11] (pol.).
  7. Wiktor Orzeł, Angelus 2013 – kwalifikacje [online], Portal-pisarski.pl, 8 marca 2013 [dostęp 2023-09-11] (pol.).
  8. Marek Nalepa, Galicyjska pasja, czyli literackie pożytki bezrobocia, [w:] „Nowa Okolica Poetów” 1999, nr 2, ss. 20-37.
  9. Katarzyna Nicpoń, Człowiek z pasją, [w:] „Nihil Novi” 2013, nr 27, ss. 22-23.
  10. Wspomnienia: Leszek Kozik 1961-2023, [w:] „Nihil Novi” 2023, nr 35, s. 35.