Liga de Expansión MX
Liga de Expansión MX (ze względów sponsorskich Liga BBVA Expansión MX) – drugi poziom rozgrywek piłki nożnej mężczyzn w Meksyku. W lidze występuje osiemnaście profesjonalnych klubów.
Państwo | |
---|---|
Dyscyplina | |
Data założenia |
1950 |
Poprzednia nazwa |
Segunda División |
Prezes |
Mikel Arriola |
Partner TV | |
Sponsor tytularny |
BBVA Bancomer |
Rozgrywki | |
Liczba drużyn |
18 |
Wyższy poziom ligowy |
Liga MX |
Niższy poziom ligowy |
Liga Premier |
Zwycięzcy | |
Pierwszy zwycięzca | |
Obecny zwycięzca | |
Najwięcej zwycięstw |
Irapuato |
Strona internetowa |
Podobnie jak w pierwszej lidze, rozgrywki są toczone systemem ligowo-pucharowym; po zakończeniu regularnego sezonu dwanaście najlepszych klubów kwalifikuje się do fazy play-off (tzw. Liguilli) – cztery najlepsze do ćwierćfinałów, a osiem kolejnych do baraży o ćwierćfinały. Zwycięzca Liguilli zostaje zwycięzcą rozgrywek. W ciągu roku rozgrywane są dwa niezależne półroczne sezony – jesienią Apertura, natomiast wiosną Clausura.
W 2020 roku miała miejsce generalna reforma ligi. Przyjęto nazwę Liga de Expansión MX, zawieszono awanse i spadki oraz wprowadzono limity wiekowe dla zawodników występujących w rozgrywkach.
Aktualny skład Edytuj
Klub | Miasto | Założenie | Stadion | Pojemność | Kraj | Trener | Od |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Alacranes | Durango | 1997 | Francisco Zarco | ||||
Alebrijes | Oaxaca | 2012 | Tecnológico de Oaxaca | ||||
Atlante | Meksyk | 1916 | Ciudad de los Deportes | ||||
Atlético La Paz | La Paz | 2022 | Guaycura | ||||
Cancún | Cancún | 2020 | Andrés Quintana Roo | ||||
Celaya | Celaya | 1954 | Miguel Alemán Valdés | ||||
Cimarrones | Hermosillo | 2013 | Héroe de Nacozari | ||||
Correcaminos UAT | Ciudad Victoria | 1980 | Marte R. Gómez | ||||
Dorados | Culiacán | 2003 | Banorte | ||||
Mineros | Zacatecas | 2014 | Carlos Vega Villalba | ||||
Morelia | Morelia | 1924 | Morelos | ||||
Pumas Tabasco | Villahermosa | 2020 | Olímpico de Villahermosa | ||||
Raya2 | Monterrey | 2021 | BBVA | ||||
Tapatío | Guadalajara | 1973 | Akron | ||||
Tepatitlán | Tepatitlán | 1944 | Gregorio „Tepa” Gómez | ||||
Tlaxcala | Tlaxcala | 2014 | Tlahuicole | ||||
UdeG | Guadalajara | 1970 | Jalisco | ||||
Venados | Mérida | 1988 | Carlos Iturralde Rivero |
Triumfatorzy Edytuj
- pd – po dogrywce
- k – seria rzutów karnych
W kolumnie „mistrz” w nawiasie podano, który w swojej historii tytuł mistrza drugiej ligi meksykańskiej zdobył dany klub.
W kolumnie „zawodnik” w nawiasie podano, który w swojej karierze tytuł króla strzelców drugiej ligi meksykańskiej zdobył piłkarz.
W kolumnie „trener” w nawiasie podano, który w swojej karierze tytuł mistrza drugiej ligi meksykańskiej zdobył trener.
Brak nawiasu w kolumnach „zawodnik” lub „trener” oznacza pierwszy tytuł.
Pogrubioną czcionką oznaczono drużynę, która na koniec rocznych rozgrywek awansowała do pierwszej ligi.
Przypisy Edytuj
- ↑ Oprócz Club Atlas do pierwszej ligi awansowały również kluby z drugiego i trzeciego miejsca, CD Cuautla i CD Zamora.
- ↑ Oprócz CD Zamora do pierwszej ligi awansował również wicemistrz, klub Atlético Morelia.
- ↑ Oprócz Cruz Azul do pierwszej ligi awansował również klub Tiburones Rojos de Veracruz.
- ↑ Oprócz Zacatepec do pierwszej ligi awansował również klub Puebla FC.
- ↑ Rozgrywki miały wyłącznie charakter towarzyski, wobec czego Unión de Curtidores nie awansował do pierwszej ligi.
- ↑ Oprócz Tigres UANL do pierwszej ligi dołączyli półfinaliści rozgrywek, kluby Atlético Potosino i Unión de Curtidores, dzięki powiększeniu liczby grających w niej zespołów.
- ↑ Po awansie Potros Neza sprzedał licencję klubowi Tiburones Rojos de Veracruz.
- ↑ Po awansie Unión de Curtidores sprzedał licencję klubowi Puebla FC.
- ↑ Po awansie CF La Piedad sprzedał licencję klubowi Tiburones Rojos de Veracruz.
- ↑ Z powodu braku spełnienia wymagań organizacyjnych Cafetaleros de Tapachula nie otrzymał licencji na grę w pierwszej lidze.
Linki zewnętrzne Edytuj
- Liga de Expansión MX (hiszp.)