Lignifil
ykorzystujący jako swe siedlisko dziuple, próchnowiska, np. korzystający z próchniejącego drewna jako miejsca rozwoju
Lignifil – gatunek (lub stadium rozwojowe) wykorzystujący jako swe siedlisko dziuple, próchnowiska, np. korzystający z próchniejącego drewna jako miejsca rozwoju. Termin ten stosowany w ekologii dla określenia preferencji siedliskowych, głównie w odniesieniu do bezkręgowców[1].
Lignifile mogą zajmować różne poziomy troficzne. Niektóre żerują bezpośrednio na próchnie, będąc kariofagami, jak np. liczni przedstawiciele poświętnikowatych i jelonkowatych[2]. Inne są drapieżnikami jak np. larwy Tabanus cordiger z rodziny bąkowatych[1].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b Przemysław Trojan: Fauna Polski t. 8. Tabanidae - ślepaki (Insecta: Diptera), Warszawa. Warszawa: Instytut Zoologii PAN, PWN, 1979, s. 78. ISBN 83-01-00251-4.
- ↑ Jerzy M. Gutowski. Saproksyliczne chrząszcze. „Kosmos”. 55 (1), s. 53–73, 2006.