Liliana Zeic
Liliana Zeic (Piskorska) (ur. 17 grudnia 1988 w Toruniu) – polska artystka intermedialna, performerka, doktor sztuk pięknych, artywistka[1][2]. Jej twórczość charakteryzuje intermedialność, tworzy między innymi elementy instalacyjno-rzeźbiarskie, wideo i fotografie, a także pracuje z tekstem.
| |
| Imię i nazwisko |
Liliana Zeic (Piskorska) |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
17 grudnia 1988 |
| Narodowość |
Polska |
| Język |
polski |
| Alma Mater |
Wydział Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
| Strona internetowa | |
Prace Liliany Zeic znajdują się w kolekcjach prywatnych oraz publicznych głównych polskich ośrodków artystycznych, w tym Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Muzeum Współczesne Wrocław.
Wykształcenie edytuj
W latach 2007–2012 studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, w czasie studiów rok spędziła na Uniwersytecie Warszawskim (2011)[1]. W roku 2017 obroniła doktorat w dziedzinie rysunku na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, jej promotorką była Elżbieta Jabłońska, praca nosi tytuł: „Pragnienie kontaktu”[3].
Działalność artystyczna edytuj
Od roku 2013 jest członkinią toruńskiej Grupy nad Wisłą.
W swojej działalności artystycznej analizuje problematykę społeczną z perspektywy radykalnej wrażliwości, zakorzenionej w praktyce i teorii feministyczno-queerowej. Skupia się na zależnościach pomiędzy państwem, tożsamością środkowoeuropejską, a pozycją peryferyjnych tożsamości.
W swoich pracach i działaniach porusza tematy związane z feminizmem, anarchizmem, cielesnością, posthumanizmem, interesuje ją pozycja jednostek nieheteronormatywnych w społeczeństwie i kulturze. Czerpie ze swoich doświadczeń jako aktywistki oraz lesbijki wychowanej i mieszkającej w Polsce[1][2][3].
Jej prace prezentowane były między innymi w galeriach w Toruniu[4], Warszawie[5], Poznaniu[6][3] czy Krakowie[7].
-
Liliana Piskorska, Asymetria językowo płciowa, 2017 -
Liliana Piskorska, Public displays of affection, 2017 -
Liliana Piskorska, Silne siostry powiedziały braciom, 2019 -
Liliana Piskorska, Osiemnaście choinek, 2017/2019, fot. Maciej Łuczak
Wystawy indywidualne (wybrane z lat 2019–2020) edytuj
- Radownice, OP ENHEIM, Wrocław, 2020[8],
- Łagodny bieg w dół, Centrum Kultury Zamek w Poznaniu, 2020[9],
- Siedzą panny kołem, jastrzębia powieszono, Galeria Nośna, Kraków, 2020[10],
- Sosna z sześcioma rękami, Złoty Kiosk, Wrocław, 2020[11],
- Płonie gwiazda nad Betlejem, Pracownia Portretu, Łódź, 2019[12],
- Długi marsz przez instytucje, CSW Kronika, Bytom, 2019[13],
- Skutki uboczne, Galeria Miejska Arsenał, Poznań, 2019[14].
Nagrody i wyróżnienia edytuj
- nominacja do nagrody WARTO 2020[15],
- Laureatka OP Young w OP ENHEIM, 2020[8],
- Laureatka nagrody publiczności: Spojrzenia 2019: Nagroda Deutsche Bank[5],
- nominacja Spojrzenia 2019: Nagroda Deutsche Bank,
- Stypendium Miasta Torunia w dziedzinie kultury, 2019[16],
- wyróżnienie, Gradient. Wystawa finalistów 8. edycji Konkursu Fundacji Grey House, 2018,
- laureatka Nagrody Fundacji Grey House, 2018[7],
- laureatka Visible White Photo Award 2017, Fondazione Studio Marangoni Firenze, Florencja (IT)[17],
- Stypendium Kultura Polska na Świecie, Instytut Adama Mickiewicza,
- finalistka Forecast Forum 2017, Haus der Kulturen der Welt, Berlin (DE)[18],
- Stypendium Marszałka Województwa kujawsko-pomorskiego w dziedzinie kultury, 2017,
- Stypendium Ministra Edukacji dla doktorantów za wybitne osiągnięcia, 2016/2017,
- Stypendium Toruńskiej Agendy Kulturalnej, 2016,
- Stypendium Miasta Torunia w dziedzinie kultury, Toruń, 2015[19],
- Stypendium Miasta Torunia w dziedzinie kultury, Toruń, 2014[20],
- IV Ogólnopolska Wystawa Rysunku, Toruń, Wyróżnienie,
- III Ogólnopolska Wystawa Rysunku, Galeria sztuki Wozownia, Toruń, Nagroda firmy Talens.
Zmiana nazwiska edytuj
Na łamach cyklu mikrozamówienia – Kronika artystyczna 2020/2021[21][czy to ważne?] 29 stycznia 2021 roku artystka wystąpiła o zmianę nazwiska do Urzędu Stanu Cywilnego we Wrocławiu. Ogłosiła, że w 2021 roku, by ułatwić identyfikację jej osoby, będzie posługiwała się oboma – aktualnym Piskorska oraz nowym Zeic[czy to ważne?]. Zmiana nazwiska jest dla artystki feministyczno-queerowym manifestem[potrzebny przypis], który argumentuje czterema powodami[22]:
- powrotem do linii matki – Zeic to panieńskie nazwisko jej matki,
Decyzja o zmianie nazwiska, jest dla mnie decyzją, by cytować moją matkę[22].
- wykorzystaniem nazwiska, które stało się hybrydą po procesie spolszczenia – Zeitz na Zeic,
- używaniem nazwiska niewskazującego na płeć,
- odrzucenie nazwiska ojca, który borykał się z chorobą alkoholową.
Artystka odrzuca męską linię rodową i porzuca nazwisko, które definiowało w sposób jednoznaczny jej płeć. Traktuje to jako uwolnienie się od patriarchalnego systemu społecznego. Używając nazwiska-hybrydy, odwołuje się do swojej queeroweej tożsamości. Zmiana nazwiska jest też osobistym zerwaniem z życiowym doświadczeniem wychowywania się w otoczeniu osoby z alkoholizmem[czy to ważne?][potrzebny przypis].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Agnieszka Sural, Liliana Piskorska, culture.pl [dostęp 2020-03-13].
- ↑ a b Marek S. Bochniarz, Aktywizm a sztuka [online], kultura.poznan.pl [dostęp 2020-03-13] (pol.).
- ↑ a b c Liliana Piskorska – Centrum Kultury Zamek w Poznaniu [online], ckzamek.pl [dostęp 2020-03-13] (pol.).
- ↑ Suki. Autoportret z kochanką [online], www.torun.pl.
- ↑ a b Spojrzenia 2019: Nagroda Deutsche Bank [online] [dostęp 2020-03-13].
- ↑ Karolina Sikorska, Skutki uboczne, Liliana Piskorska [online], 2019.
- ↑ a b Katarzyna Wincenciak, Wystawa finalistów Konkursu Fundacji Grey House, „FUNDACJA „GREY HOUSE SZARA KAMIENICA””, 2 grudnia 2018.
- ↑ a b OP_Young, Krzyżanowska, Piskorska, Jakubowicz – OP ENHEIM [online] [dostęp 2021-05-16] (pol.).
- ↑ Liliana Piskorska – Centrum Kultury Zamek w Poznaniu [online], ckzamek.pl [dostęp 2021-05-16] (pol.).
- ↑ Siedzą panny kołem, jastrzębia powieszono, Liliana Piskorska [online], Fundacja Nośna, 28 lipca 2020 [dostęp 2021-05-16] (pol.).
- ↑ Liliana Piskorska, Sosna z sześcioma rękami [online], InterAlia [dostęp 2021-05-16] (ang.).
- ↑ Płonie gwiazda nad Betlejem, Liliana Piskorska [online], Pracownia Portretu [dostęp 2021-05-16].
- ↑ Kronika – Liliana Piskorska. Długi marsz przez instytucje [online], www.kronika.org.pl [dostęp 2021-05-16] (pol.).
- ↑ Skutki uboczne – Galeria Miejska Arsenał w Poznaniu [online], arsenal.art.pl [dostęp 2021-05-16].
- ↑ WARTO 2020 – lista nominowanych do nagrody kulturalnej „Gazety Wyborczej” i głosowanie na laureata publiczności [online], gazeta.pl [dostęp 2021-05-16] (pol.).
- ↑ Magdalena Winiarska, Stypendia w dziedzinie kultury 2019 [online], 14 lutego 2019.
- ↑ Celeste Network- Italy, In Conflict 2017 Finalists In Conflict Works – Artworks Latest Celeste Network [online], www.celesteprize.com [dostęp 2020-03-13].
- ↑ Haus der Kulturen der Welt, Forecast: Forum and Festival [online], HKW, 17 października 2017 [dostęp 2020-03-13] (ang.).
- ↑ Bartłomiej Oleszek, Stypendia kulturalne na 2015 [online], 21 maja 2015.
- ↑ Bartłomiej Oleszek, Stypendia kulturalne na rok 2014 [online], 13 czerwca 2014.
- ↑ mikrozamówienia – kronika artystyczna 2020/2021 | Jasna 10 [online], KrytykaPolityczna.pl [dostęp 2021-02-13] (pol.).
- ↑ a b Liliana Piskorska, Zeic | mikrozamówienie #36 | Jasna 10 [online], KrytykaPolityczna.pl [dostęp 2021-02-13] (pol.).