Lista światowego dziedzictwa UNESCO w Korei Północnej

lista w projekcie Wikimedia

Lista światowego dziedzictwa UNESCO w Korei Północnej – lista miejsc w Korei Północnej wpisanych na listę światowego dziedzictwa UNESCO, ustanowionej na mocy Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturowego i naturalnego, przyjętej przez UNESCO na 17. sesji w Paryżu 16 listopada 1972[1] i ratyfikowanej przez Koreę 21 lipca 1998 roku[2].

Obecnie (stan na koniec 2019 roku) na liście znajdują się dwa obiekty dziedzictwa kulturowego[2].

Na północnokoreańskiej liście informacyjnej UNESCO – liście obiektów, które Korea Północna zamierza rozpatrzyć do zgłoszenia do wpisu na listę światowego dziedzictwa, znajduje się 5 obiektów (stan na koniec 2019)[2].

Obiekty na liście światowego dziedzictwa UNESCO edytuj

Obiekty wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO

Poniższa tabela przedstawia północnokoreańskie obiekty na liście światowego dziedzictwa UNESCO:

Nr ref. – numer referencyjny UNESCO;
Obiekt – polskie tłumaczenie nazwy wpisu na liście wraz z jej angielskim oryginałem[2];
Położenie – miasto, prowincja; współrzędne geograficzne;
Typ – klasyfikacja według Komitetu Światowego Dziedzictwa[3]:
  • kulturowe (K),
  • przyrodnicze (P),
  • kulturowo–przyrodnicze (K,P);
Rok wpisu – roku wpisu na listę;
Opis – krótki opis obiektu wraz z informacjami o jego zagrożeniu.
Nr ref. Obiekt Zdjęcie Położenie Typ Rok Opis
1091 Zespół grobowców Goguryeo
Complex of Koguryo Tombs
  KpPjongjang
P'yŏngan Południowy
Hwanghae Południowe
38°51′47″N 125°24′54″E/38,863056 125,415000
KKp
(i)(ii)(iii)(iv)
2004 Zespół grobowców zbiorowych i 30 grobów indywidualnych z okresu późnego królestwa Goguryeo na terenie Korei Północnej, uznawanych za miejsca spoczynku władców, ich rodzin oraz arystokracji[4]. Z ponad 10 tys. wszystkich grobowców z okresu Goguryeo odkrytych na terenie Chin i Korei Północnej, jedynie ok. 100 jest zdobione malowidłami, a 90 z nich znajduje się na terenie Korei[4].
1278 Zabytki w Kaesŏng
Historic Monuments and Sites in Kaesong
  KpKaesŏng
Hwanghae Północne
37°58′07″N 126°33′57″E/37,968611 126,565833
KKp
(ii)(iii)
2013 Kaesŏng było stolicą za czasów dynastii Koryŏ w X–XIV w.[5] W mieście zachowało się wiele obiektów z tego okresu: pałace, grobowce, mury obronne, bramy, szkoły, stele i obserwatoria astronomiczne i meteorologiczne[5]. Architektura i układ przestrzenny są świadectwom połączenia koncepcji buddaistycznych, neokonfucjańskich, taoistycznych i tradycji geomancji[5].

Obiekty na północnokoreańskiej Liście Informacyjnej UNESCO edytuj

Obiekty wpisane na jemeńską Listę Informacyjną UNESCO

Poniższa tabela przedstawia obiekty na północnokoreańskiej Liście Informacyjnej UNESCO:

Nr ref. – numer referencyjny UNESCO;
Obiekt – polskie nazwa obiektu wraz z jej angielskim oryginałem na północnokoreańskiej Liście Informacyjnej[2];
Położenie – miasto, prowincja; współrzędne geograficzne;
Typ – klasyfikacja według zgłoszenia[3]:
  • kulturowe (K),
  • przyrodnicze (P),
  • kulturowo–przyrodnicze (K,P);
Rok wpisu – roku wpisu na Listę Informacyjną;
Opis – krótki opis obiektu wraz z informacjami o jego zagrożeniu.
Nr ref. Obiekt Zdjęcie Położenie Typ Rok Opis
1422 Myohyang Sanjul i ich zabytki
Mt. Myohyang and the Relics in and around the Mountain
  KpP'yŏngan Północny
40°01′07″N 126°19′59″E/40,018611 126,333056
K, PKp
2000 Myohyang Sanjul – święte góry o charakterystycznym wyglądzie, których zbocza porastają rośliny wydzielające podczas kwitnienia charakterystyczny słodki zapach[6]. W górach znajduje się 20 świątyń buddyjskich, m.in. Pohyŏn sa z XI w.[6]
1424 Zabytki Pjongjangu
Historical Relics in Pyongyang
  KpPjongjang
39°01′00″N 125°45′00″E/39,016667 125,750000
KKp
(i)(ii)(iii)(iv)(vi)
2000 Pjongjang był stolicą historycznej Korei przez prawie 3000 lat[7]. Z tego okresu zachowało się wiele budowli, m.in. pozostałości pałacu Anhak i fortecy Taesong, fortecy Jangan (bramy Taedong i Pothong) oraz świątynie[7].
1425 Góry Diamentowe ich zabytki
Mt. Kumgang and the Historical Relics in and around the Mountain
  KpKangwŏn
38°39′24″N 128°06′18″E/38,656667 128,105000
K, PKp
2000 Pasmo górskie charakteryzujące się dużą ilością wodospadów i stawów[8]. Znajduje się tu wiele świątyń buddyjskich, m.in. Pyohun sa, a także pustelnia Podok i posągi buddy wyrzeźbione w skale[8].
1426 Jaskinie w Kujang
Caves in Kujang Area
  KpKujang
P'yŏngan Północny
39°51′00″N 128°06′00″E/39,850000 128,100000
PKp
(vii)(viii)(ix)
2000 Jaskinie krasowe w regionie Kujang, m.in. jaskinia Ryongmun, jaskinia Paekryong czy jaskinia Songam, której dno pokrywają formacje skalne przypominające kwiaty[9].
1427 Ch’ilbo-san
Mt. Chilbo
  KpHamgyŏng Północny
41°02′36″N 129°36′50″E/41,043333 129,613889
PKp
(vii)(viii)(ix)
2000 Ch’ilbo-san charakteryzuje się obecnością wielu formacji skalnych o wymyślnych kształtach powstałych w wyniku erozji[10]. Występuje to 750 gatunków roślin i 20 gatunków zwierząt[10].

Przypisy edytuj

  1. UNESCO: Convention Concerning the Protection of the World Cultural and Natural Heritage. [dostęp 2018-07-22]. (ang.).
  2. a b c d e UNESCO: Democratic People's Republic of Korea. [dostęp 2019-01-19]. (ang.).
  3. a b UNESCO: The Criteria for Selection. [dostęp 2018-07-22]. (ang.).
  4. a b UNESCO: Complex of Koguryo Tombs. [dostęp 2018-07-22]. (ang.).
  5. a b c UNESCO: Historic Monuments and Sites in Kaesong. [dostęp 2018-07-22]. (ang.).
  6. a b UNESCO: Mt. Myohyang and the Relics in and around the Mountain. [dostęp 2018-07-22]. (ang.).
  7. a b UNESCO: Historical Relics in Pyongyang. [dostęp 2018-07-22]. (ang.).
  8. a b UNESCO: Mt. Kumgang and the Historical Relics in and around the Mountain. [dostęp 2018-07-22]. (ang.).
  9. UNESCO: Caves in Kujang Area. [dostęp 2018-07-22]. (ang.).
  10. a b UNESCO: Mt. Chilbo. [dostęp 2018-07-22]. (ang.).