Lucjusz Korneliusz Chryzogonos
Lucjusz Korneliusz Chryzogonos (łac. Lucius Cornelius Chrysogonus, stgr. Χρνσογονος) – wyzwoleniec i faworyt Lucjusza Korneliusza Sulli, któremu udało się zgromadzić ogromny majątek dzięki proskrypcjom w czasach dyktatury (koniec lat 80. I wieku p.n.e.)
| Data urodzenia |
koniec II wieku p.n.e. |
|---|---|
| Narodowość |
Osoba Chryzogonosa znana jest głównie z mowy sądowej Cycerona pro Sexto Roscio Amerino[1]. Cyceron oskarżył w niej wyzwoleńca o bezprawne pozbawienie majątku obywatela rzymskiego Sekstusa Roscjusza i sfabrykowanie przeciwko niemu dowodów, które później posłużyły w sądzie do fałszywego oskarżenia.
Cyceron uderzając w faworyta Sulli pośrednio uderzył również w samą dyktaturę. Mógł sobie na to pozwolić ponieważ stała za nim część nobilitas, która miała dosyć panoszącego się i wszechwładnego wyzwoleńca, wykorzystującego sytuacje polityczną do gromadzenia dóbr należących niegdyś do rzymskich obywateli[2]. Te pretensje najdobitniej wyrażone zostały w zdaniu Czyż nobilitas po to z orężem w ręku opanowała znów ster rzeczypospolitej, aby wyzwoleńcy i najpodlejsi niewolnicy (...) mogli dowolnie zabierać nasze majątki i dobra?[2] (pro Sexto Roscio 137[3]).
O Chryzogonosie wspominają również Plutarch i Pliniusz Starszy (Cyceron III[4]; Historia Naturalna XXXV.58[5])
Przypisy edytuj
- ↑ Cicero: Pro S. Roscio Amerino. [w:] Latin Texts in Translation [on-line]. perseus.uchicago.edu. [dostęp 2013-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-27)]. (ang.).
- ↑ a b K. Kumaniecki: Cyceron i jego współcześni. Warszawa: Czytelnik, 1989, s. 74-80. ISBN 83-07-01455-7.
- ↑ Cicero: Pro S. Roscio Amerino 137.
- ↑ Plutarch: Lives Vol.VII. Cambridge Mass., Londyn: Harvard University Press, William Heinemann Ltd., 1958, s. 87-89, seria: Loeb Classical Library 99. ISBN 978-0-674-99110-1.
- ↑ Pliny: Natural History (Vol.IX). Cambridge Mass., Londyn: Harvard University Press, William Heinemann Ltd., 1961, s. 409, seria: Loeb Classical Library 394. ISBN 978-0-674-99433-1.