Lunar Orbiter 1
Lunar Orbiter 1 – pierwsza z bezzałogowych sond programu Lunar Orbiter. Został zaprojektowany przede wszystkim do sprawnego fotografowania powierzchni Księżyca oraz ustalenia odpowiedniego i bezpiecznego miejsca na lądowania załogowych misji z programu Apollo. Był także przystosowany do pomiarów natężenia promieniowania kosmicznego.
.jpg)
| |
| Zaangażowani | |
|---|---|
| Indeks COSPAR |
1966-073A |
| Rakieta nośna | |
| Miejsce startu | |
| Cel misji | |
| Orbita (docelowa, początkowa) | |
| Okrążane ciało niebieskie | |
| Perycentrum |
40,5 km |
| Apocentrum |
1866,8 km |
| Okres obiegu |
208,1 min |
| Nachylenie |
12,2° |
| Czas trwania | |
| Początek misji |
10 sierpnia 1966 (19:26[1] UTC) |
| Data lądowania |
29 października 1966 |
| Wymiary | |
| Wymiary |
wysokość 1,68 m, średnica u podstawy 1,52 m |
| Masa całkowita |
385,6[2] kg |
Satelita został wystrzelony 10 sierpnia 1966 o godzinie 19:26[2]. Próbnik 14 sierpnia 1966 po przeprowadzeniu korekty trajektorii lotu wszedł na orbitę okołoksiężycową o wys. 188/1863 km, okresie orbitalnym 217,2 min oraz inklinacji 12,2° (później 40/1812 km, 208 min). Dopiero podczas 26 okrążenia (18 sierpnia) Lunar Orbiter rozpoczął przekazywanie zdjęć na Ziemię. 30 sierpnia 1966 r. przekazywanie zdjęć zakończyło się[3].
W sumie wykonano 42 fotografie wysokiej i 187 średniej rozdzielczości, obejmujących ok. 5 milionów kilometrów kwadratowych powierzchni Księżyca[2]. Większość danych była zbierana w celu przygotowania następnych misji.
Orbita sondy była śledzona aż do chwili, gdy po jego 577-tej orbicie na przewidziane polecenie 29 października 1966 r. uderzyła w powierzchnię o współrzędnych 7°N 161°E, a więc na wschód od Morza Moskiewskiego (po niewidocznej z Ziemi stronie Księżyca).
Przypisy edytuj
- ↑ Encyklopedia Geograficzna Świata - Wszechświat, wyd. OPRES, Kraków 1997, ISBN 83-85909-29-X
- ↑ a b c Lunar Orbiter 1. [w:] NSSDC Master Catalog [on-line]. NASA. [dostęp 2013-07-23]. (ang.).
- ↑ Edmund Staniewski: 15 lat podboju kosmosu. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1974.