Mārtiņš Perts (ur. 8 sierpnia 1946 w Rydze[1]) – łotewski prawnik, wykładowca i dyplomata, ambasador w Polsce (1992–1997), Włoszech (1997–2002), Hiszpanii (2004–2008) i Izraelu (2008–2013).

Mārtiņš Perts
Data i miejsce urodzenia

8 sierpnia 1946
Ryga

Ambasador Łotwy w Polsce
Okres

od 1992
do 1997

Następca

Aivars Vovers

Ambasador Łotwy we Włoszech
Okres

od 1997
do 2002

Ambasador Łotwy w Hiszpanii
Okres

od 2004
do 2008

Ambasador Łotwy w Hiszpanii
Okres

od 2008
do 2013

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RP

Życiorys

edytuj

Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Łotewskim, po czym pracował na Wydziale Prawa macierzystej uczelni jako starszy wykładowca. W 1991 podjął pracę w nowo utworzonym Ministerstwie Spraw Zagranicznych Republiki Łotewskiej. Rok później mianowano go pierwszym od 1939 przedstawicielem dyplomatycznym Łotwy w Polsce. Funkcję ambasadora w Warszawie pełnił do 1997. W tym samym roku został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi RP. W 1997 uzyskał nominację na ambasadora nierezydującego w Bułgarii.

W latach 1997–2002 pełnił obowiązki ambasadora we Włoszech (akredytowany również w: Grecji, San Marino i na Malcie). Był również stałym przedstawicielem Łotwy przy FAO. Po powrocie do kraju stanął na czele Protokołu Dyplomatycznego Republiki Łotewskiej. W latach 2004–2008 był przedstawicielem Łotwy w Hiszpanii.

Od 2008 do 2013 był ambasadorem w Izraelu, po czym udał się na emeryturę[2][3].

Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (1997)[4].

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj