Małgorzata Markiewicz (artystka wizualna)
Małgorzata Markiewicz (ur. 1979 w Krakowie) – polska artystka sztuk wizualnych, performerka; tworzy obiekty i fotografie[1].
 Małgorzata Markiewicz, 2019, fot. Grzesiek Mart | |
| Imię i nazwisko |
dr Małgorzata Markiewicz |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Narodowość |
polska |
| Alma Mater |
Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie |
| Dziedzina sztuki |
fotografia, wideo, obiekty |
| Strona internetowa | |
Twórczość edytuj
Małgorzata Markiewicz jest absolwentką Pracowni Działań Medialnych prof. Antoniego Porczaka na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie[2]. Studia ukończyła dyplomem z wyróżnieniem. W 2015 roku uzyskała stopień doktora na tej uczelni[3]. Studiowała również na Konstfack oraz w Critical Design Studio na Wydziale Architektury Królewskiej Akademii Technologicznej w Sztokholmie[4].
Należała do grupy feministycznej grzenda.pl oraz Stowarzyszenia Artystycznego „Ośrodek Zdrowia”. Stypendystka Miasta Krakowa w 2018, MKiDN w 2004 i 2011 oraz Fundacji Kultury w 2004 przeznaczonego na realizację projektu Oddychaj[1].
Do jej głównych form artystycznych należą obiekt, wideo, instalacja i fotografia[2]. Tworzy obiekty w przestrzeni publicznej, a także wykonane z gotowych ubrań, tkanin i włóczki[2]. Jej prace często odwołują się do kwestii kobiecych ról, takich jak macierzyństwo czy prace domowe kobiet[2]; nierzadko w nieco humorystyczny sposób przedstawiając też ciało kobiece jako erotyczny obiekt męskiego pożądania[1].
Współpracuje z galerią l’etrangere w Londynie[5]. Jej prace znajdują się kolekcjach: Berardo Museum Portugalia, MOCAK Kraków, Gdańska Galeria Miejska, Gdańsk, Bunkier Sztuki, Kraków, Arsenał w Białymstoku, Botkyrka Konsthall, Szwecja oraz w kolekcjach prywatnych.
Mieszka i pracuje w Krakowie.
Wybrane wystawy:
- 2002: Projekty z recyclingu - Dom, Kraków;
- 2003: Motyw żółtego - akcja w przestrzeni publicznej, Kraków; Kołdra - Galeria Lokal, Kraków; Pajęczyna - Galeria Potocka, Kraków;
- 2004: Ciepło-Zimno - Instytut Goethego / Dworzec Główny, Kraków;
- 2005: Kwiaty - Otwarta Pracownia, Kraków;
- 2006: Wystawa tkanin splamionych haftem - Galeria Manhattan, Łódź; Flowers - Studio Stefania Miscetti, Rzym;
- 2007: Przemiany - Bunkier Sztuki, Kraków; Nowo-twory - Galeria Program, Warszawa; Abandoned - Gallery Turf, Londyn, Wielka Brytania;
- 2008: Momenty bezwładności - Galeria Pauza, Kraków
- 2009: Albo-Albo, Galeria Le Guern, Warszawa[6]; Ukryte piękno meblościanki, niedzielnych spotkań i domowych pleśni - BWA w Tarnowie
- 2010: ESC, wyjścia ewakuacyjne, BWA Bielsko-Biała
- 2011: Wearable Nations - The Factory for Art and Design, Kopenhaga, Dania; Tkaniny EU - MOCAK, Krakow; Nie -całe/ pół -pełne - Art Agenda Nova, Kraków; NIE na MIEJSCU - Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa[7]
- 2012: Znikające punkty - Galeria Piekary, Poznań; Macierzyństwo - Warsztaty Sztuki, Lublin; 4 Art Boom Festival, Kraków; Cosmopolitan Stranger - Hotel de Inmigrantes , Hasselet Belgia; Drżące ciało. Fotografia z kolekcji Cezarego Pieczyńskiego - Galeria Starmach;
- 2013: House, Home, Domesticity, Botkyrka Konsthall, Sztokhlom, Szwecja; Negocjowanie codzienności - Galeria Przytyk, Tarnowskie Góry; Who makes Europe - Matadero, Madryt, Hiszpania
- 2014: Nocne aktywności - BWA Katowice
- 2015: Alternativa – WERNAKULARNOŚĆ - Instytut Sztuki Wyspa, Gdańsk; Nie/dopasowanie, Galeria Wizytująca, Warszawa; Gender w Sztuce - MOCAK, Kraków; VI Odsłona Kolekcji MOCAKu - MOCAK, Kraków; Krzątaczki, Dom Norymberski, Kraków; Dom. Domowość. Udomawianie. Otwarcie Domu. - Galeria F.A.I.T, Kraków
- 2016: Can I make you feel bad? - Galeria l’etrangere, Londyn, Wielka Brytania; To nic, to nic, powiedziałem sobie, nic, nic[8]. - Galeria WizyTUjąca, Warszawa
- 2017: Stitching and Unstitching - Mathare Art Gallery, Nairobi, Kenia
- 2018: Home Strike - Galeria l’etrangere, Londyn, Wielka Brytania[9]
- 2019: Przekraczania granic - XVI Międzynarodowe Triennale Tkaniny, CMWL, Łódź[4]
- 2020: Ja, naprawiaczka. Wystawa zreperowanych ubrań - Park rzeźby na Bródnie, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie[10]; Matter od the Antropocene - Galeria Centrala Birmingham, Wielka Brytania.
Nagrody edytuj
Nagroda im. Kazimiery Bujwidowej (2024)[11]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Małgorzata Markiewicz. Życie i twórczość [online], Culture.pl [dostęp 2021-03-14] (pol.).
- ↑ a b c d Artyści z Krakowa 2017 ↓, s. 144.
- ↑ Instytut Sztuki Mediów. dr Małgorzata Markiewicz [online] [dostęp 2021-03-14] (pol.).
- ↑ a b Centralne Muzeum Włókiennictwa [online], cmwl.pl [dostęp 2021-03-17].
- ↑ Małgorzata Markiewicz – l’étrangère [online] [dostęp 2021-03-14] (ang.).
- ↑ Galeria Le Guern, Malgorzata Markiewicz, Albo-Albo [online], leguern.pl [dostęp 2021-03-19].
- ↑ Nie na miejscu – Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski [online], – Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski [dostęp 2021-03-19] (pol.).
- ↑ Markiewicz-wernisaz [online], wizyTUjąca GALERIA [dostęp 2021-03-19] (pol.).
- ↑ CANAN, Paula Chambers, Malgorzata Markiewicz, Su Richardson – l’étrangère [online] [dostęp 2021-03-17] (ang.).
- ↑ Małgorzata Markiewicz. „Ja, Naprawiaczka”. Wystawa zreperowanych ubrań - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie [online], artmuseum.pl [dostęp 2021-03-14] (pol.).
- ↑ Cztery krakowianki z Nagrodą im. Kazimiery Bujwidowej [online], dzieje.pl [dostęp 2024-03-28] (pol.).
Bibliografia edytuj
- Artyści z Krakowa. Generacja 1970-1979, Kraków: MOCAK, 2017, s. 144-145, ISBN 978-83-65851-06-2.
Linki zewnętrzne edytuj
- Małgorzata Markiewicz strona internetowa artystki
- Dr Małgorzata Markiewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2021-03-14].[martwy link]