Magdalena Ujma (historyczka)
Magdalena Ujma (ur. 1959 w Opolu) – polska historyczka, politolożka specjalizująca się w historii Polski epoki nowożytnej, historii Polski XVI–XVII wieku; nauczyciel akademicki, związana z Uniwersytetem Opolskim[1].
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| doktor habilitowany nauk humanistycznych | |
| Specjalność: historia Polski epoki nowożytnej, historia Polski XVI-XVII w | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Uczelnia | |
Życiorys edytuj
Urodziła się w 1959 w Opolu, z którym związała swoją przyszłość rodzinną i zawodową. Po ukończeniu szkoły średniej i pomyślnie zdanym egzaminie maturalnym rozpoczęła studia historyczne w Wyższej Szkole Pedagogicznej im. Powstańców Śląskich w Opolu. W 1984 obroniła pracę magisterską poświęconą konfliktowi Akademii Krakowskiej i Zakonu Jezuitów w drugiej połowie XVI i w pierwszej połowie XVII wieku. W 1987 roku została zatrudniona w Instytucie Historii WSP w Opolu jako asystent[2].
W 1994 Rada Wydziału Filologiczno-Historycznego Uniwersytetu Opolskiego nadała jej stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie historii na podstawie pracy pt. Sejmik lubelski w latach 1572–1696, napisanej pod kierunkiem prof. Anny Filipczak-Kocur[3]. Po doktoracie pracowała jako adiunkt w Katedrze Historii Nowożytnej Instytutu Historii UO, za temat swoich badań przyjmując organizacyjne i gospodarcze funkcjonowanie dóbr Jana III Sobieskiego[2]. W 2005 otrzymała stopień naukowy doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie historii o specjalności historia nowożytna Polski[4]. Obecnie jest profesorem nadzwyczajnym w Zakładzie Historii Nowożytnej w Instytucie Historii UO[5].
Dorobek naukowy edytuj
Magdalena Ujma jest autorką kilku artykułów charakteryzujących środowisko kulturowe dóbr rodziny Sobieskich. Na pograniczu problematyki gospodarczej i politycznej pozostają jej badania nad klientelą Jana Sobieskiego i jego rodziny. Od kilku lat ważne miejsce w jej badaniach zajmuje analiza relacji prasy francuskiej, dzięki której możliwa stała się charakterystyka wybranych problemów polityki wewnętrznej i zagranicznej Rzeczypospolitej w XVII–XVIII wieku, widzianych oczami Francuzów[2]. Do jej najważniejszych publikacji naukowych należą m.in.[6]:
- Sejmik lubelski w latach 1572–1696, Warszawa 2003.
- Latyfundium Jana Sobieskiego 1652–1696, Opole 2005.
- Habsburgowie. Biografie, herby, drzewa genealogiczne, Warszawa 2011.
Przypisy edytuj
- ↑ Dr hab. Magdalena Ujma, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2012-11-11].[martwy link]
- ↑ a b c Biografia na stronie Instytutu Historii UO [dostęp 2012-11-11]
- ↑ Sejmik lubelski w latach 1572 - 1696 w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2012-11-11].
- ↑ Latyfundium Jana Sobieskiego 1652-1696 w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2012-11-11].
- ↑ Struktura IH UO [dostęp 2012-11-11]
- ↑ Dane na podstawie katalogu Biblioteki Narodowej w Warszawie
Linki zewnętrzne edytuj
- Dr hab. Magdalena Ujma, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2012-11-11].[martwy link]
- Biografia na stronie Instytutu Historii UO