Manhunt − Polowanie

Manhunt − Polowanie (tytuł oryg. Rovdyr) − norweski film fabularny (horror) z 2008 roku, drugi − po także norweskim Hotelu zła (2006) − skandynawski slasher, który spotkał się z ogólnoświatową dystrybucją. Film, zrealizowany techniką CinemaScope, odwołuje się do schematów znanych widzom typowego slashera, jakie pierwotnie nakreślił Tobe Hooper w swojej Teksańskiej masakrze piłą mechaniczną (1974); z hooperowskiego arcydzieła zapożycza również podstawową linię fabularną.

Manhunt − Polowanie
Rovdyr
Gatunek

horror, thriller

Rok produkcji

2008

Data premiery

4 stycznia 2008
22 października 2009[1] (Polska)

Kraj produkcji

Norwegia

Język

norweski

Czas trwania

78 minut

Reżyseria

Patrik Syversen

Scenariusz

Nini Bull Robsahm,
Patrik Syversen

Muzyka

Simon Boswell

Zdjęcia

Håvard Andre Byrkjeland

Montaż

Veslemøy B. Langvik

Produkcja

Torleif Hauge

Dystrybucja

Fender Film

Strona internetowa

Światowa premiera projektu miała miejsce 4 stycznia 2008 r. w rodzimej Norwegii. W ciągu następnych miesięcy Manhunt − Polowanie zaprezentowano między innymi podczas brytyjskich i francuskich festiwali filmowych.

Vision, polski dystrybutor filmu, reklamował go jako „najbardziej przerażający europejski film roku”.

Fabuła edytuj

17 lipca 1974 roku. Czwórka młodocianych przyjaciół − Camilla, jej chłopak Roger, Mia oraz jej brat Jørgen − wybiera się w wakacyjną podróż na drugi kraniec Norwegii. Celem wycieczki ma być odludnie umiejscowiona, majestatyczna puszcza. Po drodze nastolatkowie zatrzymują się na stacji benzynowej. W miejscowym barze Roger wdaje się w kłótnię z prostackimi mieszkańcami okolicznej osady. Prawdziwy gniew tychże ściąga jednak na siebie i swoich znajomych, gdy decyduje się pomóc przesiadującej w barze młodej kobiecie, której zepsuł się samochód.

Wkrótce po opuszczeniu lokalu, cała piątka zostaje zaatakowana przez trójkę uzbrojonych agresorów. Mia i dziewczyna z baru giną, reszta zostaje obezwładniona i pobita. Roger, Jørgen i Camilla budzą się następnie w sercu dzikiego lasu. Od tego momentu rozpoczyna się nieustanna walka o przetrwanie. Przyjaciele, chcąc ujść z życiem i pokonać napastników, muszą zdobyć się na heroiczny wysiłek.

Obsada edytuj

  • Henriette Bruusgaard − Camilla
  • Jørn-Bjørn Fuller-Gee − Jørgen
  • Lasse Valdal − Roger
  • Ninni Bull T. Robsahm − Mia
  • Janne Beate Bønes − Renate
  • Trym Hagen − chłopak przykuty do drzewa
  • Jorunn Kjellsby − kobieta
  • Helge Sveen − Myśliwy
  • Jeppe Laursen − Myśliwy
  • Erlend Vetleseter − Myśliwy
  • Kristofer Hivju − mężczyzna w kawiarni #1
  • Gudmund Groven − mężczyzna w kawiarni #2
  • Kristina Leganger Aaserud − dziewczyna
  • Martin Slaatto − pijany mężczyzna

Opinie edytuj

(...) „Polowaniu” nawet przez chwilę nie udaje się wyrwać od gatunkowej przewidywalności, która z czasem zabije ten nieźle sfilmowany i przyzwoicie zagrany survival horror. (...) Twór Syversena to kino czysto naśladowcze − zgrabnie podchwytujące amerykańskie wzorce, ale wyzbyte twórczej siły rażenia. Krocząc po nieprzyjemnie obcym lesie wraz z bohaterką, ma się wrażenie nudnego deja vu. (...) Pomimo swoich wad i niedostatków, „Manhunt − Polowanie” całkiem nieźle sprawdza się od strony technicznej. Reżyser idzie tu nawet dalej niż twórcy innego norweskiego horroru, „Hotelu zła”, sprawnie imitując wizualne aspekty kina amerykańskiego. Efektowne filtry, zdjęcia z ręki i realistyczne sceny mordów przywodzą na myśl perfekcyjne horrory zza Oceanu, co z całą pewnością spotka się z uznaniem niejednego konesera gatunku. Gorzej, jeśli chodzi o przesadną wtórność fabuły − tu nie pomoże nawet posiłkowanie się formułkami o obowiązkowej schematyczności wyeksploatowanej konwencji.

Piotr Pluciński, Stopklatka.pl (2009-12-08)[2]

(...) „Manhunt” nie jest ani odkrywcze, ani rzucające na kolana. Jest za to zrobione według najlepszych wzorców, ma swój specyficzny klimat, fajnie zrealizowany wątek polowania (...) i świetne, niejednoznaczne zakończenie (...).

Jarosław Leszcz, Filmweb (2009)[3]

Światowa dystrybucja edytuj

Alternatywne tytuły filmu w innych regionach:

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj