Kopalnia Marandoo (ang. Marandoo mine) – kopalnia rudy żelaza położona w regionie Pilbara w północno–zachodniej części Australii Zachodniej, 45 km na wschód od miasta Tom Price.

Kopalnia Marandoo
Marandoo mine
Państwo

 Australia

Data założenia

1994

Położenie na mapie Australii Zachodniej
Mapa konturowa Australii Zachodniej, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kopalnia Marandoo”
Położenie na mapie Australii
Mapa konturowa Australii, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kopalnia Marandoo”
Ziemia22°38′25″S 118°07′15″E/-22,640278 118,120833
Strona internetowa

Kopalnia jest w całości własnością i jest zarządzana przez Rio Tinto Iron Ore i jest jedną z czternastu kopalni rudy żelaza prowadzonych przez tę firmę w regionie Pilbara. W roku 2010 wydobyto w regionie Pilbara 220 mln ton rudy żelaza[1].

Położenie kopalni Marandoo na terenie parku narodowego Karijini

Kopalnia jest położona wzdłuż linii kolejowej, w wąskim korytarzu przecinającym park narodowy Karijini i dzielącym go na część północną i południową. Region Pilbara, w których leży kopalnia, zawiera 84% zidentyfikowanych zasobów rudy żelaza Australii i jest jednym z głównych światowych obszarów występowania rudy[2].

Kopalnia Marandoo była pierwotnie zlokalizowana na terenie parku narodowego Karijini do chwili, gdy w 1991 r. została z niego wyłączona, by umożliwić rozpoczęcie prac wydobywczych. Na potrzeby kopalni utworzono korytarz kolejowy, by umożliwić transport rudy do wybrzeża na zachodzie także z przyszłych kopalni na wschodzie[3].

Działalność firmy Rio Tinto w regionie Pilbara rozpoczęła się w 1966 r. Sama kopalnia zaczęła działać w 1994 r. Kopalnia ma roczną wydajność 15 mln ton rudy żelaza wydobywanej metodą odkrywkową. Ruda przerabiana jest na miejscu przed załadunkiem do wagonów[4].

Ruda z kopalni jest transportowana na wybrzeże koleją Hamersley & Robe River railway, gdzie jest ładowana na statki. Rudy wydobyte w kopalni Marandoo oraz w kopalniach Brockman, Mount Tom Price, Paraburdoo, Channar, Eastern Range i Yandicoogina są transportowane w formie bryłek lub ziaren do portu Dampier. Przed załadunkiem na statki rudy są mieszane i ponownie przesiewane. Maksymalna wielkość bryłek to 31,5 mm, a ziaren 6,3 mm[5].

Kopalnia znajduje się w posiadaniu firmy Hamersley Iron Pty Ltd, będącej 100% własnością firmy Rio Tinto, posiadającej w okręgu Pilbara 12 kopalni[4].

Okres działalności wszystkich kopalń został przedłużony o kolejne 20 lat na początku drugiej dekady XXI w., kiedy ich licencja została zmodyfikowana w taki sposób, że umożliwiła wydobycie poniżej poziomu wód gruntowych. Wody gruntowe są obecnie pompowane i przesyłane na pola poza parkiem Karijini, na których uprawia się trawy na pasze, używane do hodowli bydła[6].

Zatrudnienie

edytuj

Pracownicy kopalni są zatrudnieni w systemie FIFO (Fly-in fly-out). Jest to sposób zatrudniania ludzi na odległych terenach, polegający na tymczasowym dowiezieniu ich do miejsca pracy, zamiast stałej relokacji pracowników i ich rodzin[7][8].

Turystyka

edytuj

Kopalnię można zobaczyć z Mount Bruce, drugiej pod względem wysokości góry w Australii Zachodniej[9].

Przypisy

edytuj
  1. Pilbara. [dostęp 2021-09-21]. (ang.).
  2. AUSTRALIA’S IDENTIFIED MINERAL RESOURCES 2009. [dostęp 2021-09-21]. (ang.).
  3. Karinini National Park, Management Plan 1999–2009. [dostęp 2021-09-18]. (ang.).
  4. a b Marandoo Iron Ore Mine, Pilbara. [dostęp 2021-09-18]. (ang.).
  5. Iron Fact Sheet. [dostęp 2021-09-18]. (ang.).
  6. Making Hay. [dostęp 2021-09-18]. (ang.).
  7. Marandoo. [dostęp 2021-09-18]. (ang.).
  8. Fly-in fly-out workforce practices in Australia: The effects on children and family relationships. [dostęp 2021-09-18]. (ang.).
  9. Mount Bruce. [dostęp 2021-09-18]. (ang.).