Marcin Turowski (ur. II poł. lat 90. XI wieku w Turowie, zm. 1150 na wyspie Bołoń) – święty mnich prawosławny.

Święty
Marcin Turowski
święty mnich (prepodobnyj)
Data i miejsce urodzenia

II poł. lat 90. XI wieku
Turow

Data i miejsce śmierci

1150
wyspa Bołoń

Czczony przez

Kościół Prawosławny

Kanonizacja

XII/XIII w.
przez metropolitę kijowskiego

Wspomnienie

27 czerwca

Życiorys

edytuj

Jego młodość i wczesna działalność są nieznane. Już jako zakonnik jest wzmiankowany w Opowieści o Borysie i Glebie, jest też bohaterem żywota napisanego przez biskupa i późniejszego świętego Cyryla Turowskiego zatytułowanego Słowo o Marcinie mnichu.

Mnich Marcin był kucharzem kolejnych biskupów turowskich: Szymona, Ignacego, Joachima i Jerzego. Ten ostatni, widząc podeszły wiek zakonnika, pozwolił mu zaprzestać wykonywania tej pracy i zamieszkać samotnie w porzuconym klasztorze Świętych Borysa i Gleba na wyspie Bołoń w rozlewisku Prypeci. Zakonnik żył tam do 1149, kiedy ciężko zachorował, a żaden inny mnich nie był w stanie dostać się na wyspę. Wówczas według hagiografii mnicha mieli odwiedzić święci Borys i Gleb, uzdrawiając go. Marcin zmarł w opinii świętości dopiero w roku następnym.

Bibliografia

edytuj
  • Jarosław Charkiewicz, Święci ziemi białoruskiej, Hajnówka: Bratczyk, 2006, ISBN 83-88325-76-0, OCLC 749340259.