Marek Ambibulus, Marcus Ambibulus, rzymski rycerz (ekwita), namiestnik (prefekt) prowincji Judei, w latach od 9 do 12 n.e.[1]

Ambibulus, po grecku Ἀμβίβουλος, jest poprawnym odczytaniem jego imienia w Dawnych Dziejach Izraela według edycji Benedykta Niesego; starsze wydania mają Ἀμβίβουχος, które było zwykle odczytywane jako „Ambiwiusz”.[2] Jedynym wydarzeniem za jego kadencji opisanym przez Józefa Flawiusza była śmierć siostry Heroda Wielkiego, Salome I, z przyczyn naturalnych.[3] W testamencie zapisała swoje posiadłości cesarzowej Julii (Liwii Druzyllii).[4]

To wszystko co wiemy o Marku Ambibulusie. Prawdopodobnie dobrze sprawował swój urząd, ponieważ złe rządzenie mogłoby doprowadzić nawet do rebelii, co na pewno odnotował by Flawiusz. Jego milczenie sugeruje, że Ambibulus był dobrym administratorem.[5] Do naszych czasów zachowały się jego monety wybijane w Judei.[6]

Przypisy

edytuj
  1. Joachim Gnilka, Jezus z Nazaretu. Orędzie i dzieje, Juliusz Zychowicz (tłum.), Józef Kudasiewicz, Kraków: „Znak”, 1997, s. 57, ISBN 83-7006-431-0, OCLC 749882567.
  2. Jewish Encyclopedia: PROCURATORS
  3. Marcus Ambivulus historical sourcebook by Mahlon H. Smith
  4. Józef Flawiusz, Dawne dzieje Izraela, ks. XVIII, rozdz. 2, 2
  5. Livius.org: Marcus Ambibulus
  6. Procurators Jewish Virtual Library