Maria Magdalena (rzeźba Gregora Erharta)

Maria Magdalenarzeźba, znana również pod nazwą La Belle Allemande – dzieło Gregora Erharta, przykład późnogotyckiej rzeźby drewnianej. Datowana jest na ok. 1510 rok.

Maria Magdalena
Ilustracja
Autor

Gregor Erhart

Data powstania

ok. 1510

Medium

drewno lipowe, polichromia

Wymiary

177 cm

Miejsce przechowywania
Lokalizacja

Luwr

Najstarsze dzieje tej figury nie są znane. Prawdopodobnie zdobiła wnętrze kościoła dominikanów w Augsburgu. W XIX w. należała do monachijskiej kolekcji Siegfrieda Lämmle. Została zakupiona w 1902 do paryskiego Luwru, gdzie znajduje się do dziś.

Jest to naturalnej wielkości pełnoplastyczna rzeźba wykonana z drewna lipowego, częściowo pokryta polichromią. Przedstawia Marię Magdalenę jako młodą kobietę o drobnych oczach i ustach, delikatnych rysach twarzy. Jej obnażone, pełne kobiecego wdzięku ciało jest dynamicznie poruszone, przykrywają go kosmyki długich, falujących włosów o rudym odcieniu. Niewiasta ukazana jest w silnym kontrapoście, głowa jest lekko pochylona i zwrócona w lewo. Złożone ręce sugerują ukazanie jej w trakcie modlitwy.

W okresie średniowiecza przedstawienia aktu były rzadkością. Akt był zarezerwowany dla przedstawień pierwszych rodziców, czego przykładem są późnogotyckie rzeźby Adama i Ewy zdobiące niegdyś ratusz w Würzburgu (ob. Mainfränkisches Museum tamże). Typ pokutującej, nagiej Marii Magdaleny upowszechnił się w malarstwie i grafice renesansu, a przykładem tego typu przedstawień jest drzeworyt wykonany ok. 1500 przez Albrechta Dürera z przedstawieniem tej niewiasty unoszonej przez zastępy aniołów. W rezultacie powstało dzieło łączące nowe myśli docierające z Italii z późnogotycką tradycją, która na terenie Rzeszy przetrwała przez całą pierwszą połowę XVI wieku. Natomiast Maria Magdalena Erharta powstała najprawdopodobniej ok. 1510 roku.

Bibliografia edytuj

  • Michael Baxandall, The Limewood Sculptors of Renaissance Germany, London 1980.
  • Sophie Guillot de Suduiraut (red.), Sculptures allemandes de la fin du Moyen Age, Paris 1991.
  • Friedrich Winkler, Der Master der "Schönen Deutschen" in Louvre, Jahrbuch der Preussischen Kunstsammlungen, 45, 1924, s. 62-65.

Linki zewnętrzne edytuj