Mariusz Piekarski

polski piłkarz

Mariusz Piekarski (ur. 22 marca 1975 w Białymstoku) – piłkarz grający na pozycji pomocnika, dwukrotny reprezentant Polski, menedżer piłkarski[1].

Mariusz Piekarski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 marca 1975
Białystok

Wzrost

179 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1985–1993 Jagiellonia Białystok
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1993 Jagiellonia Białystok 7 (1)
1993–1995 Polonia Gdańsk
1996 Zagłębie Lubin 16 (1)
1996–1997 Athletico Paranaense 15 (1)
1997–1998 CR Flamengo 10 (0)
1998 Mogi Mirim EC
1998–2000 SC Bastia 13 (0)
1999–2000 Legia Warszawa (wyp.) 11 (1)
2000–2003 Legia Warszawa 29 (3)
2002 Anorthosis Famagusta (wyp.) 6 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1998–2002  Polska 2 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Mariusz Piekarski przyszedł na świat w Białymstoku. Tam też, w miejscowej Jagiellonii stawiał pierwsze piłkarskie kroki. Z macierzystym klubem zdołał sięgnąć po mistrzostwo Polski do lat 19, natomiast w wieku 17 lat zadebiutował w najwyższej klasie rozgrywkowej. W 1994 roku odszedł do Polonii Gdańsk, następnie zasilił szeregi Zagłębia Lubin(1996). W obu klubach był wyróżniającą się postacią, co zaowocowało regularnymi powołaniami do młodzieżowych reprezentacji Polski, ale przede wszystkim zwróciło uwagę kilku klubów zainteresowanych usługami młodego wówczas zawodnika.

Na początku sezonu 1996/97 Mariusz Piekarski (wraz z Krzysztofem Nowakiem) przeszedł do brazylijskiego klubu Atletico Paranaense. W pierwszej lidze zadebiutował 31 sierpnia 1996 w wyjazdowym meczu 7. kolejki czempionatu przeciwko Flamengo, przegranym przez jego zespół 0-1. Piekarski zagrał 90 minut, a w meczu tym (rozgrywanym na słynnej Maracanie) także po raz pierwszy wystąpił Nowak. Do końca rozgrywek polski piłkarz należał do podstawowych graczy drużyny ze stanu Parana. W sumie w pierwszej rundzie mistrzostw Piekarski wystąpił w 13 meczach pomagając Atletico zająć 4. miejsce w tabeli i awansując razem z nim do ćwierćfinału Campeonato Brasileiro 1996, gdzie mieli spotkać się w dwumeczu z Atletico Mineiro. Polak wystąpił w obu spotkaniach drugiej rundy, jednak wobec porażki 1-3 w pierwszym meczu i tylko skromnego 1-0 w Kurytybie, jego drużyna odpadła z rywalizacji, zajmując w końcowej klasyfikacji dopiero 8. miejsce. Ostatecznie rozegrał w tamtym sezonie 15 meczów mistrzowskich, z czego Atletico wygrało 9 a przegrało 6. Strzelił także jednego gola – w wyjazdowym meczu z Santosem (17 listopada 1996) przegranym przez Atletico 2-3.

Dzięki niezłym występom w Kurytybie, na początku sezonu 1997 Piekarski opuścił szeregi Atletico i został zakontraktowany przez Flamengo, rekordzistę pod względem liczby tytułów mistrza Brazylii. W pierwszej rundzie rozgrywek wystąpił jednak jedynie w 5 meczach (z 25 rozegranych przez swoją drużynę). W rundzie drugiej (półfinałowej), do której Flamengo awansowało z 5. miejsca w tabeli, Polak rozegrał 5 spotkań (z 6), zawsze wychodząc w pierwszej jedenastce drużny z Rio de Janeiro. Rubro-Negro w swojej czterozespołowej grupie zajęli 2. miejsce przegrywając wyraźnie z Vasco da Gama, które awansowało do finału i ostatecznie wywalczyło w tamtym roku tytuł mistrzowski. Piekarski zakończył sezon z 10 rozegranymi meczami (4 z nich wygrał, 2 zremisował), nie strzelając żadnej bramki. Ponadto wystąpił w 3 meczach towarzyskich. Łącznie w 1. lidze brazylijskiej wystąpił w 25 meczach zdobywając jednego gola w dwóch sezonach.

W styczniu 1998 roku przeniósł się do małego klubu Mogi Mirim EC w stanie São Paulo. Drużyna ta właśnie spadła do III ligi ogólnokrajowej, a w I lidze stanu São Paulo nie liczyła się w walce o wysokie lokaty. Po pół roku spędzonym w Mogi Mirim przeniósł się na początku sezonu 1998/99 do francuskiej Bastii, kończąc w ten sposób brazylijski rozdział swojej kariery. Później zdecydował się na powrót do Polski, podpisując trzyletni kontrakt z Legią Warszawa, z którą w 2002 roku zdobył mistrzostwo Polski oraz Puchar Ligi. Piłkarską karierę zakończył w następnym roku, w cypryjskim Anorthosisie Famagusta. Przy okazji sięgnął jeszcze po Puchar Cypru.

W 2006 roku Mariusz Piekarski postanowił otworzyć piłkarską agencję menedżerską Sportmar, cztery lata później z pozytywnym wynikiem zdał egzamin na licencjonowanego menedżera FIFA. Odpowiada za transfery m.in.: Rogera Guereiro z Juventude do Legii Warszawa, Łukasza Załuski z Korony Kielce do Dundee United i Celticu Glasgow, Ariela Borysiuka z Legii do FC Kaiserslautern, czy Kamila Grosickiego z Sivassporu do Stade Rennes. Z udanym skutkiem przeprowadził osiem transferów do klubów rosyjskiej Premjer-Ligi.

Sukcesy edytuj

  • Legia Warszawa
Mistrzostwo Polski (1): 2002
Puchar ligi (1): 2002
  • Anorthosis Famagusta
Puchar Cypru (1): 2003

Przypisy edytuj

  1. Menedżerowie piłkarscy – ile zarabiają? – Piłka nożna [online], sport.onet.pl [dostęp 2021-07-18].

Linki zewnętrzne edytuj