Wikipedia

Danny Burch

(Przekierowano z Martin Stone)

Martin Harris (ur. 31 grudnia 1981 w Richmond) – brytyjski profesjonalny wrestler, obecnie występujący w federacji WWE w rozwojowym brandzie NXT pod pseudonimem ringowym Danny Burch[1]. W przeszłości, jako Martin Stone, występował w różnych brytyjskich federacjach niezależnych takich jak Insane Championship Wrestling, Frontier Wrestling Alliance i International Pro Wrestling: United Kingdom.

Danny Burch
Ilustracja
Danny Burch w maju 2010
Imię i nazwisko

Martin Harris

Data i miejsce urodzenia

31 grudnia 1981
Richmond

Kariera profesjonalnego wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Danny Burch[1]
Joe Riot
Martin Stone

Wzrost

1,83 m[1]

Masa ciała

86 kg[1]

Zapowiadany z

Londyn[1]

Trenerzy

Dropkixx

Debiut

2003

Kariera profesjonalnego wrestlera edytuj

 
Oney Lorcan i Danny Burch (2018)

Europejskie federacje niezależne (2003–2012; 2014) edytuj

W latach 2003–2004 Harris był trenowany w szkółkach FWA Academy i Dropkixx Academy. Występował jako Joe Riot podczas różnych show federacji All Star Wrestling latem 2003. Po raz pierwszy wystąpił dla federacji FWA podczas gali Revenge – Chapter IV z 29 listopada 2003, gdzie przegrał pojedynek z Leroyem Kincaidem. W 2004 założył drużynę ze Stixxem, jako swojego menedżera wybrali „Twisted Genius” Deana Ayassa, a także Harris przybrał pseudonim ringowy „Martin Stone”. Pomimo wystąpień dla FWA, Stone podróżował po Wielkiej Brytanii i występował również dla IPW:UK, One Pro Wrestling, LDN Wrestling i Real Quality Wrestling, w których zdobył tytuły mistrzowskie – między innymi przez piętnaście miesięcy był w posiadaniu IPW:UK Championship. Krótko po założeniu drużyny ze Stixxem, duet zdobył FWA Tag Team Championship pokonując drużynę Hapton Court (Duke of Danger i Simmonsa). Stixx i Stone byli w posiadaniu tytułów przez szesnaście miesięcy, lecz 19 listopada 2006 zostali pozbawieni tytułów, gdy Stone musiał wypełnić zobowiązania wobec federacji IPW:UK.

Pod koniec kwietnia 2007 Stone reprezentował promocję Real Quality Wrestling w turnieju King of Europe Cup, gdzie w pierwszej rundzie został pokonany przez Go Shiozakiego. W międzyczasie wziął udział w turnieju RQW podczas gali Not Just For Christmas, który wygrał i zdobył RQW Heavyweight Championship. We wrześniu zaczął regularnie występować dla niemieckiej federacji Westside Xtreme Wrestling. 26 lipca 2008 zdobył wXw Tag Team Championship wraz z Dougiem Williamsem, gdzie duo pokonało AbLas (Absolute Andy’ego i Steve’a Douglasa) podczas gali Broken Rulz VIII[2].

W lutym 2008 Stone wziął uział w turnieju King of Trios federacji Chikara. Wspólnie z duetem The Kartel (jako Team IPW:UK) przegrał w drugiej rundzie turnieju z Golden Trio (Deliriousem, Hallowickedem i Heliosem). 28 sierpnia pokonał Eamona O’Neilla i Jamesa Tighe’a zdobywając Premier Promotions Worthing Trophy.

13 lutego 2010 podczas gali British Uproar Martin Stone pokonał Andy’ego Simmonza w finale turnieju i stał się pierwszym posiadaczem FWA World Heavyweight Championship[3]. Po walce wygłosił przemówienie, podczas którego odwrócił się od fanów i stwierdził, że wystąpienia w brytyjskich federacjach pozwolą mu na zakontraktowanie go w większych promocjach w Stanach Zjednoczonych. Miesiąc później stał się liderem ugrupowania „The Agenda”, które również podążało za tym celem.

14 marca 2010 podczas gali PW101 unstoppable Stone pokonał jedenastu wrestlerów i stał się pierwszym i jedynym posiadaczem PW101 Championship. Po powrocie do Wielkiej Brytanii w 2014, Stone zawalczył i przegrał z Jackiem Jesterem o ICW Heavyweight Championship[4].

WWE (2011–2014) edytuj

Pod koniec 2011 Harris podpisał kontrakt z WWE i w czerwcu przyszłego roku został przydzielony do rozwojowego brandu NXT[5]. Podczas swoich pierwszych występów przyjął pseudonim „Danny Burch”[6] i jego telewizyjny debiut w federacji odbył się 15 maja 2013 podczas odcinka NXT, gdzie przegrał z Brayem Wyattem[7]. Do końca kontraktu, który wygasł 30 kwietnia 2014, Burch był wykorzystywany w roli jobbera i przegrywał wszystkie walki[8].

Total Nonstop Action Wrestling (2014–2015) edytuj

W 2014 Harris (występujący jako Martin Stone) był uczestnikiem drugiego sezonu TNA British Boot Camp. 16 lutego 2015 wziął udział w gali One Night Only: Gut Check, gdzie pokonał Jessiego Godderza i zakwalifikował się do walki wieczoru. Ostatecznie pięcioosobowe eliminacyjne starcie wygrał Tevita Fifita, który dzięki wygranej pojawił się podczas odcinka tygodniówki Impact Wrestling.

Powrót do WWE (od 2015) edytuj

16 lipca 2015, pomimo braku podpisania kontraktu z WWE, Stone pojawił się podczas nagrań odcinków NXT, gdzie przegrał z Kevinem Owensem. Tego roku występował co miesiąc podczas odcinków NXT, gdzie ponownie przegrywał z takimi wrestlerami jak Apollo Crews, Tye Dillinger czy James Storm. We wrześniu powrócił do wystąpień jako Danny Burch. 14 września 2016 podczas finału turnieju Cruiserweight Classic, on i Sean Maluta przegrali z The Bollywood Boyz (Gurvem i Harvem Sihrą) w Dark matchu. 6 stycznia 2017 zostało ogłoszone, że Burch wystąpi w turnieju WWE United Kingdom Championship Tournament; został wyeliminowany w pierwszej rundzie przez Jordana Devlina[9]. W połowie roku zaczął częściej występować w rozwojowym brandzie NXT jako członek dywizji wrestlerów z Wielkiej Brytanii – między innymi przegrał walkę o WWE United Kingdom Championship z Pete’em Dunne’em.

W sierpniu zaczął rywalizację z Oneyem Lorcanem, którzy naprzemiennie wygrywali walki ze sobą. Duo ostatecznie założyło drużynę i do końca roku stoczyło kilka pojedynków z Riddickiem Mossem i Tino Sabbatellim. Na początku 2018 wzięli udział w turnieju Dusty Rhodes Tag Team Classic 2018, lecz zostali wyeliminowani w pierwszej rundzie przez Pete’a Dunne’a i Rodericka Stronga[10]. 29 kwietnia podpisał pełnowymiarowy kontrakt z WWE[11][12].

Styl walki edytuj

  • Finishery
    • London Bridge (|Rope hung spike DDT)[13]
    • Tower of London (Rope hung cutter)
  • Inne ruchy
    • European uppercut
    • Front dropkick wykonany ze środkowej liny middle rope
    • Lariat
    • Powerbomb
    • Right-handed cross
    • Thesz press wraz z dodaniem wielu ciosów punches – zaadaptowane od Steve’a Austina
  • Menedżerowie
    • Dean Ayass
  • Przydomki
    • „The Enforcer”
    • „The Guv’nor”
  • Motywy muzyczne
    • „Song 2” ~ Blur (RevPro; 2014)
    • „London Boys” ~ Richard Myhill (NXT; 2017 – 15 maja 2018)
    • „Combative” ~ CFO$ (NXT; od 16 maja 2018; używany podczas współpracy z Oneyem Lorcanem)

Mistrzostwa i osiągnięcia edytuj

 
Stone z tytułem FWA Heavyweight Championship w maju 2010
  • 4 Front Wrestling
    • 4FW Heavyweight Championship (1 raz)[14]
  • Atlanta Wrestling Entertainment
    • GWC Championship (1 raz)[15]
  • Best of British Wrestling
    • BOBW Heavyweight Championship (1 raz)
  • Frontier Wrestling Alliance
    • FWA Tag Team Championship (1 raz) – ze Stixxem[16]
    • FWA World Heavyweight Championship (1 raz)
  • Full Impact Pro
  • German Stampede Wrestling
    • GSW Tag Team Championship (1 raz) – z Mattem Vaughnem[17]
  • International Pro Wrestling: United Kingdom
    • IPW:UK Championship (3 razy)[18]
  • LDN Wrestling
    • LDN Championship (2 razy)
  • NWA Florida Underground Wrestling
    • NWA FUW Flash Championship (1 raz)[19]
  • One Pro Wrestling
    • 1PW World Heavyweight Championship (1 raz)[20]
    • 1PW Openweight Championship (1 raz)[21]
  • Platinum Pro Wrestling
    • PPW Platinumweight Championship (1 raz)[22]
  • Pro Wrestling 101
    • PW101 Championship (1 raz)[23]
  • Pro Wrestling Illustrated
    • PWI umieściło go w top 500 wrestlerów rankingu PWI 500: 335. miejsce w 2007; 135. miejsce w 2009; 182. miejsce w 2010; 246. miejsce w 2011; 382. miejsce w 2013; 333. miejsce w 2017[24]
  • Real Quality Wrestling
    • RQW Heavyweight Championship (1 raz)[25]
  • Premier Promotions
    • Worthing Trophy (2008)
  • Revolution Pro Wrestling
  • Rock and Metal Wrestling Action
    • RAMWA Heavyweight Championship (1 raz)
  • United States Wrestling Alliance (Jacksonville, FL)
    • Wrestle Bowl (2016)
  • The Wrestling League
    • Wrestling League World Championship (1 raz)[27]
  • Westside Xtreme Wrestling
  • World Xtreme Wrestling
    • WXW Tag Team Championship (1 raz) – z Jodym Kristoffersonem[29]

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e Danny Burch. WWE. [dostęp 2017-02-18].
  2. ↑ wXw „Broken Rulz VIII” show report. wxw-wrestling.com. [dostęp 2008-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 February 2012)].
  3. ↑ Simon Rothstein: FWA are back causing Uproar. [w:] The Sun [on-line]. 16 February 2010. [dostęp 2010-02-16].
  4. ↑ ICW Shug’s Hoose Party.
  5. ↑ FORMER PBW AND BRITISH STAR HEADS OUT TO WWE. [w:] Premier British Wrestling [on-line]. [dostęp 2013-06-11].
  6. ↑ THURS. UPDATE: SummerSlam activities, Hint on WWE network, Japanese tag champs face off on U.S. TV tonight, TNA notes for tonight, Rousey on all sorts of subjects, Big Fight Odds, Rock & Carano, A.J. talks current role, new WWE guys, Angle, Tenay. [w:] Wrestling Observer [on-line]. 16 August 2012. [dostęp 2013-06-11].
  7. ↑ Justin James: James’s WWE NXT REPORT 5/15 & 5/22: El Generico debuts, O’Brian beats two NXT releases in same match, Bray Wyatt debuts mask, Natalya vs. Rae, more developments. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2013-06-02].
  8. ↑ Former Nexus Member, Second Generation Diva and more released by WWE. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. [dostęp 2014-04-30].
  9. ↑ Andrew Soucek: SOUCEK’S WWE UK CHAMPIONSHIP TOURNAMENT REPORT 1/14: Ongoing coverage of night one of UK Championship tournament. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2017-01-14].
  10. ↑ A new path forged: Are Danny Burch & Oney Lorcan the tag team of the future?. s. wwe.com. [dostęp 2018-03-11].
  11. ↑ NEW WWE NXT SIGNING | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2018-05-31].
  12. ↑ John Clapp: Danny Burch signs WWE contract, joins WWE Performance Center. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2018-05-07].
  13. ↑ WrestlingData profile. [dostęp 2016-12-11].
  14. ↑ 4FW Championship History. Wrestling Data. [dostęp 2017-10-23].
  15. ↑ Philip Kreikenbohm: GWC Championship « Titles Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database. s. www.cagematch.net.
  16. ↑ X Wrestling Alliance Title Histories. titlehistories.com. [dostęp 2008-07-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 sierpnia 2009)].
  17. ↑ GSW Night In Motion XVIII – Royal Business.
  18. ↑ International Professional Wrestling UK Title Histories. titlehistories.com. [dostęp 2008-07-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (30 października 2012)].
  19. ↑ Philip Kreikenbohm: NWA FUW Flash Championship « Titles Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database. s. www.cagematch.net.
  20. ↑ 1-Pro Wrestling 2009 Results. 1pwonline.co.uk. [dostęp 2009-04-26].
  21. ↑ 1-Pro Wrestling 2007 Results. 1pwonline.co.uk. [dostęp 2008-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 October 2008)].
  22. ↑ Philip Kreikenbohm: PPW Platinumweight Championship « Titles Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database. s. www.cagematch.net.
  23. ↑ Philip Kreikenbohm: PW101 Championship « Titles Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database. s. www.cagematch.net.
  24. ↑ Internet Wrestling Database – Danny Burch: Pro Wrestling Illustrated Ratings [online], profightdb.com [dostęp 2018-05-30].
  25. ↑ Real Quality Wrestling Title Histories. titlehistories.com. [dostęp 2008-07-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 lipca 2008)].
  26. ↑ Philip Kreikenbohm: RevPro British Tag Team Championship « Titles Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database. s. www.cagematch.net.
  27. ↑ Philip Kreikenbohm: Wrestling League Heavyweight Championship « Titles Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database. s. www.cagematch.net.
  28. ↑ wXw Tag Team Title Histories. wxw-wrestling.com. [dostęp 2008-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 July 2011)].
  29. ↑ The new WXW Champions! Television Champion Big O, Tag Team Champions the Sons of the Atlantic, Hardcore Champion The Beast!.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Danny_Burch&oldid=72857473”