Мathurin Coffi Nagobeniński polityk, przewodniczący Zgromadzenia Narodowego Republiki Beninu od 2007 do 2015 roku. Wcześniej był ministrem szkolnictwa wyższego i kształcenia zawodowego od 2006 do 2007 roku.

Mathurin Coffi Nago
Przewodniczący Zgromadzenia Narodowego Republiki Beninu
Okres

od 2007
do 2015

Przynależność polityczna

Forces Cauris pour un Bénin Emergent

Minister szkolnictwa wyższego i kształcenia zawodowego Beninu
Okres

od 2006
do 2007

Kariera polityczna

edytuj

Jako kandydat Sojuszu na rzecz Demokracji i Narodowej Solidarności, Nago został wybrany do Zgromadzenia Narodowego w wyborach parlamentarnych w 1995 roku[1]. Zasiadał w Zgromadzeniu Narodowym do końca parlamentarnej kadencji w 1999 roku i w tym okresie był członkiem komisji planowania, sprzętu i produkcji. Był także dziekanem wydziału nauk rolniczych w Beninie. Został mianowany ministrem szkolnictwa wyższego i kształcenia zawodowego w kwietniu 2006 roku w składzie pierwszego rządu prezydenta Yayi Boni[2]. Przyłączył się do Forces Cauris pour un Bénin Émergent (FCBE), która poparła Boniego w wyborach parlamentarnych w marcu 2007 roku, i został ponownie wybrany do Zgromadzenia Narodowego. Później, 3 maja 2007 roku, został wybrany jego Przewodniczącym; otrzymał 45 głosów, przeciwko 34 dla Bruno Аmoussou[3]. Nago miał miesiąc na wybór pomiędzy stanowiskiem w rządzie, a zasiadaniem w Zgromadzeniu Narodowym i w końcu wraz z czterema innymi ministrami, którzy zostali wybrani do Zgromadzenia, odszedł z rządu, zgodnie z instrukcjami wydanymi przez Boniego[4].

Nago został wybrany na prezesa Unii na rzecz Postępu i Demokracji (UPD-Gamesu) na pierwszym zwyczajnym zjeździe partii 18 sierpnia 2007 roku[5][6].

Nago ponownie dostał się do Zgromadzenia Narodowego w wyborach parlamentarnych w marcu 2011 roku jako kandydat FCBE[7], Został ponownie wybrany Przewodniczącym Zgromadzenia Narodowego 21 maja 2011 roku. Było 60 głosów na rzecz jego kandydatury, dwa przeciw, a dwóch głosujących wstrzymało się od głosu[8].

Podczas sporu na temat ewentualnej zmiany Konstytucji Beninu, Nago odszedł z FCBE w lutym 2015 roku i 14 marca 2015 roku uruchomił nowy sojusz partyjny Zjednoczone Siły Demokratyczne (FDU), który zamierzał uczestniczyć w wyborach parlamentarnych w kwietniu 2015 roku[9]. W wyborach, Nago został ponownie wybrany do Zgromadzenia Narodowego jako kandydat FDU w osiemnastym okręgu wyborczym[10]. Podczas pierwszego posiedzenia Zgromadzenia w nowej kadencji w nocy z 19 na 20 maja 2015 roku[11][12], lider opozycji Adrien Houngbédji został wybrany Przewodniczącym i objął urząd 22 maja, zastępując Nago[13].

Przypisy

edytuj
  1. Jeune Afrique économie, Groupe Jeune Afrique pour DIFCOM, 1995, s. 193-198 [dostęp 2017-05-21] (fr.).
  2. 1er gouvernement de Yayi Boni au Bénin [online], 9 stycznia 2007 [dostęp 2017-05-21] [zarchiwizowane z adresu 2007-01-09].
  3. BENIN [online], 28 września 2007 [dostęp 2017-05-21] [zarchiwizowane z adresu 2007-09-28].
  4. SONANGNON.NET - L'info sur le Benin [online], 27 września 2007 [dostęp 2017-05-21] [zarchiwizowane z adresu 2007-09-27].
  5. SONANGNON.NET - L'info sur le Benin [online], 24 lipca 2011 [dostęp 2017-05-21] [zarchiwizowane z adresu 2011-07-24].
  6. allAfrica.com: Bénin: Mathurin Nago prend les rênes de l'Upd-Gamesu (Page 1 of 1) [online], 26 września 2007 [dostęp 2017-05-21] [zarchiwizowane z adresu 2007-09-26].
  7. Berlos, Assemblée nationale/6ème législature:Liste complète des 83 députés proclamés élus par la Cour [online], www.sonangnon.org [dostęp 2017-05-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04].
  8. Berlos, Election du bureau de l’Assemblée nationale, 6ème législature: Mathurin Coffi Nago réélu pour un mandat de 4 ans [online], www.sonangnon.org [dostęp 2017-05-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04].
  9. Bénin: le président de l’Assemblée lance son mouvement politique - RFI, „RFI Afrique” [dostęp 2017-05-21] (fr.).
  10. Yao Hervé Kingbêwé, Législatives : liste complète des 83 députés selon la CENA, „La Nouvelle Tribune” [dostęp 2017-05-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (fr.).
  11. Bénin: un membre de l’opposition à la tête de l’Assemblée nationale - RFI, „RFI Afrique” [dostęp 2017-05-21] (fr.).
  12. Bénin : l’opposant Adrien Houngbédji porté au perchoir, un revers pour le pouvoir en place, „Le Monde.fr”, 21 maja 2015, ISSN 1950-6244 [dostęp 2017-05-21] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-25] (fr.).
  13. Assemblée nationale: Me Adrien Houngbédji s’installe dans son fauteuil - Quotidien La Nation Bénin | L'information et l'actualité [online], 17 czerwca 2015 [dostęp 2017-05-21] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-17].