Medal Obrony dla Poległych na Służbie
Medal Obrony dla Poległych na Służbie (duń. Forsvarets Medalje for Faldne i Tjeneste, skr. Fsv.M.F.) – duńskie wojskowe odznaczenie ustanowione 7 grudnia 2009, powstałe z podziału Medalu dla Poległych i Rannych na Służbie na dwa osobne (drugim nowym odznaczeniem jest Medal Obrony dla Rannych na Służbie) – nowe medale weszły do użycia z pierwszym dniem 2010, a stary medal został wycofany.
 Awers | |
 Baretka | |
| Ustanowiono | |
|---|---|
| Wielkość |
∅ 30 mm |
| Kruszec | |
| Powyżej | |
| Poniżej | |
| Projektant |
medalier Jan Petersen |
Medal Obrony dla Poległych na Służbie przyznawany jest przez Szefa Sił Zbrojnych (dosł. „Szefa Obrony”, dun. Forsvarschefen) duńskiemu personelowi wojskowemu i cywilnemu poległemu wskutek użycia broni palnej lub min, w trakcie prowadzenia działań bojowych lub antyterrorystycznych. Mogą nim być nim nagradzani inni Duńczycy jak również i obcokrajowcy, którzy polegli podczas szczególnych i zasłużonych wysiłków na rzecz duńskich sił zbrojnych. Medal nadany pośmiertnie wręczany jest najbliższej rodzinie odznaczanego.
W duńskiej kolejności starszeństwa odznaczeń medal znajduje się obecnie (na listopad 2021) za swoim poprzednikiem Medalem Obrony dla Poległych i Rannych na Służbie, a przed Medalem Ministerstwa Sprawiedliwości dla Zmarłych na Służbie.
Medal ma średnicę 30 mm, wykonywany jest ze srebra i pozłacany. Na awersie znajduje się główny motyw duńskiego herbu (trzy lwy kroczące w słup i dziewięć serc – podobnie jak dziewięć innych wojskowych medali[a]). Na rewersie umieszczany jest wieniec dębowy, a w jego wnętrzu – rok nadania i powyżej niego napis odpowiednio „FALDET I TJENESTE” (POLEGŁYM NA SŁUŻBIE).
Medal mocowany jest do wstążki białej z czerwonymi paskami wzdłuż każdej z krawędzi. Wstążka wiązana jest w pięciokąt.
Formę medalu wykonał medalier Jan Petersen.
Uwagi edytuj
- ↑ Są to obecnie według rangi: Medal Obrony za Waleczność, Medal Obrony dla Rannych na Służbie, Medal Obrony za Wzorową Służbę, Medal Obrony za Chwalebny Wysiłek, Medal Obrony za Międzynarodową Służbę, Medal Obrony za Międzynarodową Służbę 1948–2009 i Brązowy Medal Obrony za Międzynarodową Służbę, a do 2009 istniały jeszcze z takim samym awersem Medal Obrony dla Poległych i Rannych na Służbie i Medal Obrony.
Bibliografia edytuj
- Lars Stevnsborg. Forsvarets Medaljer 25 år – Temahefte. „Ordenshistorisk Tidsskrift”. 2016 NR. 47. s. 29-30, 48-50. OMSD. ISSN 0904-5554. (duń.).
- Lars Stevnsborg: Kongeriget Danmarks ordener, medaljer og hederstegn. Syddansk Universitetsforlag, 2005, s. 366-369. ISBN 87-7838-911-9. (duń.).
- Danske dekorationers indbyrdes rækkefølge. www.kongehuset.dk. [dostęp 2021-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-06)]. (duń.).
- Medaljer og hæderstegn. www.fmn.dk. [dostęp 2021-10-10]. (duń.).
- Forsvarets Medalje for Faldne i Tjeneste. www.forsvaret.dk. [dostęp 2021-11-07]. (duń.).
- Forsvarets Medalje for Sårede i Tjeneste. www.forsvaret.dk. [dostęp 2021-11-07]. (duń.).
- Cirkulære om tildeling af Forsvarets Medalje for Faldne i Tjeneste (godkendt af Hendes Majestæt Dronning Margrethe II den 7. december 2009). www.retsinformation.dk. [dostęp 2021-11-08]. (duń.).
- Medalje oversigt – Danmark (2/4). www.omsd.dk. [dostęp 2021-11-02]. (duń.).