Medal „Weteran pracy”

radzieckie odznaczenie
(Przekierowano z Medal Weterana Pracy)

Medal „Weteran pracy” (ros. Медаль «Ветеран труда») – radziecki medal cywilny.

Medal „Weteran pracy”
Медаль «Ветеран труда»
Awers
Awers
Rewers
Rewers
Baretka
Baretka
Ustanowiono

18 stycznia 1974

Wielkość

średnica – 34 mm

Kruszec

posrebrzany tombak

Wydano

ponad 39 mln.

Powyżej

Medal „Za ofiarną pracę w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”

Poniżej

Medal „Weteran Sił Zbrojnych ZSRR”

Medal został ustanowieniu dekret Prezydium Rady Najwyższej ZSRR z 18 stycznia 1974 roku. Opis medalu został częściowo zmieniony dekretem z dnia 29 kwietnia 1974 roku.

Zasady nadawania edytuj

Medal został ustanowiony dla nagrodzenia długoletnich, sumiennych pracowników gospodarki narodowej, nauki, kultury, edukacji publicznej, instytucjach i organizacji publicznych, także pracowników cywilnych Sił Zbrojnych ZSRR, wojsk i instytucji Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego.

Medal był nadawany robotnikom, kołchoźnikom i pracownikom innych instytucji w chwili osiągnięcia stażu pracy wymaganego dla uzyskania emerytury lub uzyskania tej emerytury z uwagi na wiek.

Łącznie nadano ponad 39 mln medali.

Opis odznaki edytuj

Odznakę stanowi okrągły krążek o średnicy 34 mm wykonany ze srebrzonego tombaku.

Na awersie w centrum znajduje się napis CCCP (pol. ZSRR), spod którego rozchodzą się promienie. Na nim umieszczony jest sierp i młot, poniżej gałązka oliwna. W dolnej części szarfa z napisem ВЕТЕРАН ТРУДА (pol. Weteran Pracy).

Na rewersie napis ЗА ДОЛГОЛЕТНИЙ ДОБРОСОВЕСТНЫЙ ТРУД (pol. Za Długoletnią Sumienną Pracę).

Medal zawieszony jest na metalowej pięciokątnej blaszce obciągniętej wstążką o szer. 24 mm w kolorowe paski: wąski biały na krawędzi, ciemnoszary o szer. 8 mm, jasnoszary o szer. 7 mm, a następnie na przemian 4 białe i 3 czerwone paski o łącznej szer. 8 mm i znowu na krawędzi wąski biały pasek.

Bibliografia edytuj

  • (ros. • ang.) Михаил Музалевский, Сергей Шишков: Ордена и медали СССР 1918 - 1991. T. 2. Ворон, 1996, s. 201-206.