Rada Najwyższa ZSRR

organ legislacyjny

Rada Najwyższa ZSRR (ros. Верховный Совет СССР) – najwyższy organ władzy ustawodawczej ZSRR, a w latach 1939–1991, najwyższa władza ustawodawcza w okresach pomiędzy sesjami Zjazdu Rad. Do 1936 jej funkcje pełnił Ogólnorosyjski Centralny Komitet Wykonawczy Rad.

Rada Najwyższa ZSRR wybierała Prezydium Rady Najwyższej – najwyższy kolegialny organ władzy państwowej (tj. głowa państwa w ZSRR) podlegający Radzie Najwyższej. Formowała również Radę Ministrów ZSRR, wybierała członków Sądu Najwyższego i mianowała prokuratora generalnego. Jako jedyne ciało posiadało prawo wnoszenia zmian do konstytucji ZSRR.

W jej skład wchodziły dwie izby:

  • Izba Związku – reprezentacja ludności ZSRR, jeden deputowany przypadał na 300 tys. mieszkańców
  • Izba Narodowości – przedstawicielstwo poszczególnych republik związkowych ZSRR, każdy z podmiotów federacji wysyłał 32 deputowanych.
Z tym tematem związana jest kategoria: Deputowani do Rady Najwyższej ZSRR.