Metoda Clebscha, właśc. sposób Clebscha, służy do obliczania linii ugięcia belki. Opracowana przez Alfreda Clebscha w 1862 r. Jest to udoskonalenie metody analitycznej liczenia linii ugięcia.

Sposób ten pozwala znacznie uprościć proces postępowania przy obliczaniu ugięcia i kąta ugięcia dla belek prostych o stałej sztywności na zginanie poprzez zmniejszenie liczby stałych całkowania do dwóch bez względu na ilość badanych przedziałów.

Etapy postępowania

edytuj
  1. Jeżeli występuje obciążenie ciągłe, to przedłużamy je do końca belki i równoważymy, w nowo powstałych miejscach, obciążeniem ciągłym o przeciwnym zwrocie.
  2. Tworzymy jedno równanie ugięcia belki   = wszystkie wyrazy wynikłe z założenia 1.
  3. Dwukrotnie całkujemy przestrzegając założenia 2.
  4. Ustalamy warunki początkowe i wyznaczamy stałe całkowania.

Założenia

edytuj
  1. Zaczynamy od jednego krańca belki i po kolei wypisujemy wszystko co działa na tę belkę w postaci:   gdzie:
  – wartość oddziaływania (wartość obciążenia ciągłego pomniejszyć o połowę),
  – odległość oddziaływania od końca belki,
  – potęga zależna od rodzaju oddziaływania (0 dla momentów gnących, 1 dla sił, 2 dla obciążeń ciągłych).
Rodzaj Wartość (P) Potęga (b) Zapis w metodzie Clebscha
Moment M 0  
Siła P 1  
Obciążenie ciągłe q 2  

2. Przy całkowaniu nie rozwijamy wyrazów w nawiasach odpowiedzialnych za położenie. np.  

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj