Miary gdańskie – system miar handlowych używany do początku XIX w. w Gdańsku. Stosowany nadal po wprowadzeniu w 1816 miar pruskich i niemieckich. Były stosowane w handlu zbożem i towarami importowanymi.

Uroczyste odsłonięcie gdańskich wzorców miar na fasadzie Ratusza Głównego Miasta, zrekonstruowanych w 2005 z inicjatywy Akademii Rzygaczy (pierwszy z prawej Paweł Adamowicz)
Miary gdańskie na fasadzie ratusza

Podstawowe jednostki

edytuj

miary długości

edytuj
  • 1 pręt gdański (Rute) = 7,5 łokcia = 15 stóp = 180 cali = 4,26 m
  • 1 sążeń (Klafter) = 3 łokcie = 6 stóp = 1,71 m
  • 1 łokieć (Elle) = 2 stopy = 24 cale = 57,38 cm
  • 1 stopa (Schuh) = 12 cali = 28,69 cm

miary objętości

edytuj
  • 1 garniec gdański (Metze) = 3,42 l
  • 1 ćwierć (Viertel) = 4 garnce = 13,68 l
  • 1 korzec (Scheffel) = 4 ćwierci = 54,74 l (po 1816 r. = 54,96 l)
  • 1 łaszt (Last) = 60 korcy = 3284,4 l (po 1816 r. w morskim handlu zbożem = 65,5 korca = 3105 l)

miary masy

edytuj
  • 1 funt gdański = 0,4341 kg
  • 1 cetnar = 120 funtów = 52,085 kg

Zobacz też

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Donald Fenna, Jednostki miar, Barbara Pierzchalska (red.), Jerzy Gronkowski (tłum.), Jarosław Kuśmierczyk (tłum.), Warszawa: Świat Książki, 2004, ISBN 83-7391-320-3, OCLC 749330862.