Michał Aleksander Sołtyk
Michał Aleksander Sołtyk herbu własnego (zm. 1766) – kasztelan sandomierski w latach 1757–1761, kasztelan wiślicki w latach 1748–1757, chorąży sandomierski w latach 1738–1748, stolnik sandomierski w latach 1732–1738, łowczy sandomierski w latach 1724–1732, łowczy podolski w latach 1720–1724.
 Sołtyk | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Odznaczenia | |
| |
Był delegatem konfederacji tarnogrodzkiej do cara Piotra I. Był posłem z województwa sandomierskiego na sejm 1730 roku[1]. Jako poseł na sejm konwokacyjny 1733 roku z województwa sandomierskiego był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 27 kwietnia 1733 roku na tym sejmie[2]. Poseł województwa sandomierskiego na sejm 1744 roku[3].
W 1758 roku został odznaczony Orderem Orła Białego.
Przypisy edytuj
- ↑ Teka Gabryela Junoszy Podoskiego, t. IV, Poznań 1856, s. 13.
- ↑ Konfederacya generalna omnium ordinum Regni et Magni Ducatus Lithuaniae na konwokacyi generalney Warszawskiej uchwalona [...] 27 (słow. [...] kwietnia [...] 1733, s. 38.
- ↑ Mieczysław Skibiński, Europa a Polska w dobie wojny o sukcesyę austryacką w latach 1740–1745. T. 2. Dokumenty, Kraków 1913, s. 290.
Bibliografia edytuj
- Dziennik Konfederacyi Tarnogrodzkiej przeciw wojskom saskim zawiązany w Polsce (1715-1717 r.), Poznań 1841, s. 52.
- Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 192.