Michał Butkiewicz (harcerz)
Michał Adam Butkiewicz ps. Karszun (ur. 8 października 1968[1]) – harcmistrz, przewodniczący Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej w latach 2008–2012, z zawodu prawnik, bankowiec, finansista.
| Data urodzenia |
8 października 1968[1] |
|---|---|
| Stopień harcerski | |
| Stopień instruktorski | |
| Organizacja harcerska | |
| Przewodniczący ZHR | |
| Okres sprawowania |
od 13 kwietnia 2008 |
| Poprzednik | |
| Następca |
Ewa Borkowska-Pastwa |
| Odznaczenia | |
  
| |
W latach 1992–2002 pracował w Banku Pocztowym, w późniejszym czasie jako wiceprezes zarządu. Obecnie członek zarządu Oponeo.pl SA w Bydgoszczy.
Jest mężem Bogusławy Pasieki-Butkiewicz – Naczelniczki Harcerek ZHR w latach 1990–1992. Ojciec czworga dzieci: Mateusza, Mikołaja, Magdaleny oraz Małgorzaty, z których pierwsza trójka to także instruktorzy harcerscy.
Harcerstwo
edytuj- był drużynowym 95 Bydgoskiej Drużyny Harcerzy „Dęby”; przed 1989 rokiem jego środowisko było związane z niejawnym Ruchem Harcerskim,
- w ZHR od 1989 roku do 12 lutego 1989 roku w Komitecie Założycielskim ZHR; zweryfikowany do podharcmistrza rozkazem Naczelnika ZHR L1/90; nominacja na harcmistrza – rozkazem L 7/90; w ramach próby harcmistrzowskiej przygotował projekt zmian w Statucie ZHR wprowadzający podział na Organizację Harcerek i Organizację Harcerzy (wykorzystany podczas II Walnego Zjazdu ZHR),
- od 1 kwietnia 1989 roku członek Rady Naczelnej ZHR (wybranej na I Walnym Zjeździe); w Radzie Naczelnej ZHR do 1993 roku,
- od 1 listopada 1989 do 15 kwietnia 1991 roku hufcowy Bydgoskiego Hufca Harcerek i Harcerzy,
- od 20 kwietnia do listopada 1990 roku kierownik sekcji informacyjnej Wydziału Zagranicznego Głównej Kwatery ZHR; czynny w pracy Referatu „Wschód” ZHR – gdzie współtworzył zręby polskiego harcerstwa na Litwie (od grudnia 1989 roku Związku Harcerstwa Polskiego na Litwie); m.in. uczestnik pierwszej wyprawy instruktorów ZHR do Wilna – 18 września 1989 roku
- od 30 stycznia 1991 do 1993 roku członek Naczelnictwa ZHR; w 1992 roku wśród architektów zjednoczenia ZHR i ZHP–1918
- od lutego 1991 do 1993 roku przewodniczący Zarządu Okręgu Warmińsko-Pomorskiego ZHR; w latach 1993–1995 jako skarbnik okręgu.[2]
- w 1992 roku został redaktorem naczelnym pisma „Bratnie Słowo”, nawiązującego tradycją do pisma warszawskiego „KIHAM” wydawanego w latach 1980–1981, pod tym samym tytułem.
W latach 1995–1997 był skarbnikiem Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej[3]. Od 2000 roku pełnił funkcję pełnomocnika trzech kolejnych przewodniczących Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej ds. Funduszu Płaskiego Węzła, którego był pomysłodawcą i organizatorem. Od 2008 roku przewodniczący Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej[4]. Podczas XI Zjazdu Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej został wybrany na drugą kadencję pokonując hm. Ireneusza Dzieszko stosunkiem głosów 168 do 65[5]. Obecnie członek Rady Naczelnej ZHR.
W 2015 roku odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[6]. Podczas XVI Zjazdu ZHR w kwietniu 2018 roku otrzymał Medal „Pro Patria” nadany przez Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w uznaniu szczególnych zasług w kultywowaniu pamięci o walce o niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej[7]. W dniu 21 lutego 2020 roku za aktywną działalność społeczną, która przyczyniła się do budowania i wzmacniania suwerenności oraz niepodległości Rzeczypospolitej został mu przyznany Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości.
Przypisy
edytuj- ↑ a b Michał Butkiewicz, powiązany z OPONEO.PL Spółka Akcyjna. monitorfirm.pl. [dostęp 2015-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-08)].
- ↑ Ewa Borkowska-Pastwa, Renata Adrian-Cieślak, Urszula Kret: Starszyzna Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej 1989–2022. Warszawa: Wydawnictwo ZHR, 2023, s. 52. ISBN 978-83-87899-32-5.
- ↑ Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej 1995–1996, „Dodatek specjalny do Pisma Instruktorek i Instruktorów ZHR „Instruktor””, s. 2, ISSN 1234-1290.
- ↑ Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej: Mamy nowe władze!. 13 kwietnia 2008. [dostęp 2010-04-25].
- ↑ Okręg Małopolski: Wyniki wyborów na XI Zjeździe ZHR. 25 kwietnia 2010. [dostęp 2010-04-25].
- ↑ Kolejni instruktorzy ZHR otrzymali odznaczenia państwowe | Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej [online], www.zhr.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
- ↑ www.zhr.pl [dostęp 20.04.2018] [online].
Bibliografia
edytuj- Robert Wiraszka, Krąg Instruktorski ZHR 1989–1992, Naczelnictwo ZHR, Warszawa, 1998, ISBN 83-87899-05-4
- Adam F. Baran, Walka o kształt harcerstwa w Polsce (1980–1990). Niepokorni i niezależni, Oficyna Wydawnicza „Rytm”, Instytut Studiów Politycznych PAN, Warszawa, 2007, ISBN 978-83-7399-251-1, ISBN 978-83-60580-00-4