Michał Kowalczuk

polski architekt

Michał Kowalczuk (ur. 1855 w Stanisławowie, zm. 14 marca 1938 we Lwowie) – polski architekt, konserwator zabytków i rzeźbiarz związany ze Lwowem. Docent Politechniki Lwowskiej.

Michał Kowalczuk
Ilustracja
Kościół Świętej Rodziny i klasztor Reformatów we Lwowie (ob. Cerkiew św. Andrzeja Apostoła)
Data i miejsce urodzenia

1855
Stanisławów

Data i miejsce śmierci

14 marca 1938
Lwów

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

architektura

Życiorys

edytuj

Ukończył szkołę realną w Stanisławowie. W 1874 rozpoczął studia na Wydziale Inżynierii Architektury Szkoły Politechnicznej we Lwowie, a po jej ukończeniu w 1880 podjął pracę w pracowni kamieniarskiej rodziny Schimserów. Po śmierci Leopolda Schimsera przedsiębiorstwo prowadziła wdowa po nim, Wiktoria Schimserowa. Pracując tam stworzył wiele nagrobków na Cmentarzu Łyczakowskim, m.in. grobowiec Artura Rotlendera-Rolanda, kaplica rodziny Bilińskich. W 1882 został asystentem w katedrze budownictwa macierzystej uczelni, a pięć lat później został wykładowcą historii architektury i wykładał ten przedmiot do 1914. Był autorem licznych prac dotyczących historii rzeźby i architektury, najpopularniejszą publikacją jest wydana w 1927 pt. „Cech budowniczy we Lwowie za czasów polskich do r. 1772”. Jako architekt zaprojektował wiele kamienic, obiektów sakralnych i obiektów użyteczności publicznej, w zarysie fasad tworzonych budynków często współpracował z rzeźbiarzem Bronisławem Sołtysem.

Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim. Był żonaty z Joanną z domu Podhalicz (zm. 1942). Miał dzieci: Marię, Karolinę, Janinę. Edwarda, Tadeusza, Zygmunta. Jego wnukiem jest Jerzy Kowalczuk.

Wybrane prace

edytuj

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj