Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne – Rzeszów

przedsiębiorstwo komunikacji miejskiej

Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne – Rzeszów Spółka z o.o. (w skrócie MPK Rzeszów) – miejski zakład obsługujący transport zbiorowy na terenie miasta Rzeszowa i aglomeracji rzeszowskiej. Siedziba przedsiębiorstwa wraz z zajezdnią znajduje się przy ul. Lubelskiej 54.

Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne – Rzeszów
Ilustracja
Solaris Urbino 18 IV #759 podczas Dni Otwartych Funduszy Europejskich dnia 11 maja 2018
Państwo

 Polska

Siedziba

Rzeszów

Adres

35-233 Rzeszów, ul. Lubelska 54

Data założenia

1948

Forma prawna

spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

Prezes

Marek Filip

Dyrektor

Mariusz Binduga

Udziałowcy

Miasto Rzeszów

Nr KRS

0000294767

brak współrzędnych

Historia edytuj

W marcu 1948 roku decyzją Miejskiej Rady Narodowej utworzono miejskie przedsiębiorstwo o nazwie Miejska Komunikacja Samochodowa. Nowy zakład został wyposażony w pierwszy autobus marki Polski Fiat 621 R. Ten 22-osobowy pojazd rozpoczął próbnie jazdę końcem marca, aby w dniu 10 kwietnia 1948 roku wyjechać oficjalnie na trasę: Pobitno – Plac Wolności – Dworzec Kolejowy – ul. Grunwaldzka – Plac Farny. W 1949 roku rzeszowski przewoźnik wzbogacił się o 2 używane autobusy GMC. Na początku 1951 roku MKS stał się częścią wielobranżowego przedsiębiorstwa o nazwie Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej w Rzeszowie. Ze względu na rosnące potrzeby mieszkańców miasta w 1952 roku MKS wydzierżawił od PKS dwa autobusy marki Chausson. W tym roku wprowadzono pierwsze bilety miesięczne, a także normalne i ulgowe. W 1956 roku MKS otrzymał od miasta część terenów i zabudowań dawnego folwarku Jędrzejowiczów przy ul. Partyzantów. Tam stworzono pierwszą zajezdnię. W skład taboru wchodziły wówczas 11 autobusy Star 52 i 4 autobusy Mavag odkupione od warszawskiego Miejskich Zakładów Komunikacyjnych.

Z dniem 1 stycznia 1958 roku MKS przekształcono samodzielną jednostkę gospodarczą – Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne w Rzeszowie, zakład wzbogacił się przy tym o 6 nowych autobusów San. Trzy lata później przedsiębiorstwo poszerzyło zakres świadczonych usług o przewozy taksówkowe. Jednak działalność ta szybko upadła ze względu na konkurencję prywatnych taksówkarzy. Kolejne lata były dla rzeszowskiego MPK bardzo pomyśle. Wyremontowano stary tabor oraz zakupiono wiele nowych pojazdów. MPK obsługiwało 5 linii komunikacyjnych ogólnodostępnych i 12 tras przewozów zamkniętych, także do podmiejskich wsi. W 1969 roku oddano do użytku długo oczekiwaną zajezdnie przy ul. Zabłocie (obecnie Zajezdnia Nr 1 przy ul. Trembeckiego). W 1971 roku przewoźnik wzbogacił się o autobusy Karosa ŠM 11. W związku z przyrostem liczby ludności oraz poszerzeniem granic miasta w 1980 roku MPK obsługiwało: 33 dziennych linii komunikacyjnych; (13 miejskich i 20 podmiejskich), 1 linię nocną, 15 tras przewozów zamkniętych, 6 przewozów szkolnych. Załamanie gospodarcze, które dotknęło kraj w końcu lat 70. XX wieku dało się odczuć także miejskiemu przewoźnikowi. Zlikwidowano linie zamknięte, ograniczono liczbę kursów. Niespokojny był także czas przemian ustrojowych w Polsce.

W toku zamian w 1994 roku MPK wraz Miejskim Przedsiębiorstwem Energetyki Cieplnej, Miejskim Przedsiębiorstwem Wodociągów i Kanalizacji (wystąpiło ze spółki w 2004 roku) i Miejskim Zarządem Budynków Mieszkalnych z weszło w skład Rzeszowskiej Gospodarki Komunalnej. W marcu tego roku przedsiębiorstwo otrzymało nową zajezdnię zlokalizowaną przy ul. Lubelskiej (Zajezdnia Nr 2). Od 1995 rozpoczęto gruntowną wymianę taboru, zakupiono pierwsze autobusy niskopodłogowe (trzy Mercedesy O405N2, które jeździły w barwach MPK do lipca 2018 roku). Od 2004 roku przewoźnik postawił na autobusy ekologiczne napędzane sprężonym gazem ziemnym – CNG. I tak obecnie posiada ich najwięcej w Polsce – 70 sztuk. Na stanie MPK Rzeszów jest w sumie 212 autobusów miejskich (stan na 26.07.2019).

Od 1 stycznia 2008 roku po wydzieleniu z Rzeszowskiej Gospodarki Komunalnej przedsiębiorstwo znów działa jako samodzielna spółka pod nazwą MPK – Rzeszów Sp. z o.o. W 2009 został utworzony Zarząd Transportu Miejskiego w Rzeszowie. W 2012 roku zakupiono 80 nowoczesnych, klimatyzowanych i ekologicznych pojazdów. Pierwsze z nich to 30 sztuk Mercedes-Benz O530 Citaro, kolejne 30 to Mercedes-Benz O530 Citaro zasilane gazem ziemnym, a ostatnie 20 sztuk to Autosan Sancity M10LF. Wprowadzono również system biletów elektronicznych i nowoczesny system informacji pasażerskiej. W 2018 roku zakupiono w sumie 50 autobusów. Pierwsze 10 sztuk to Autosan Sancity M12LF, następne 30 to Solaris Urbino 18 (IV) i ostatnie 10 sztuk to Solaris Urbino 12 electric (IV), pierwsze autobusy elektryczne w rzeszowskim MPK. W 2020 roku zakupiono 60 nowych autobusów na gaz ziemny – były to Autosany M12LF CNG. 23 kwietnia 2023 roku do rzeszowskiego MPK trafił pierwszy z dwóch zamówionych Solarisów Urbino 18 IV CNG Mild Hybrid. Są to pierwsze tego typu autobusy wyprodukowane przez firmę Solaris.

Zajezdnie edytuj

Obecnie MPK posiada jedną zajezdnię:

  • Lubelska – działa od 1994 (wcześniej należała do upadłego przedsiębiorstwa transportowego „TRANSBUD”). Po przeniesieniu z dawnej zajezdni przy ul. Trembeckiego aktualna siedziba przedsiębiorstwa. Dawniej Zajezdnia nr 2.

Dawne zajezdnie MPK:

  • Trembeckiego – działała od 1969/1970 do 2015 – zakończyła działalność w maju 2015 r. Została sprzedana prywatnemu inwestorowi. Dawniej Zajezdnia nr 1.
  • Partyzantów działała od 1956 do 1969/1970 r.
  • ul. Mickiewicza 10 – biura w budynku straży pożarnej, plac postojowy na obecnym placu hali targowej przy ul. Targowej od 1948 do 1956

Tabor edytuj

 
Autosan 12LF CNG #900 na zajezdni MPK przy ulicy Lubelskiej

Obecny tabor liniowy edytuj

Model autobusu W MPK od Lata produkcji Numer taborowy Wyposażenie Liczba
Solaris Urbino 12[i] 8 stycznia 2000 1999-2002 713, 758     [ii] 2
Jelcz M125M/4 CNG 2004/2005 2004-2006 666      1
Solaris Urbino 12 CNG styczeń 2006 2006 744-749, 751      7
Jelcz M120M/4 CNG Supero 12 grudnia 2006 2006 669, 673, 674     [iii] 3
Jelcz M121M/4 CNG grudzień 2007 2007 677, 678,681-683         [iii] 5
Mercedes-Benz O530 5 listopada 2012 2012 805-834            30
Mercedes-Benz O530 CNG 31 maja 2013 2012/2013 835-864            30
Autosan Sancity 10LF 14 stycznia 2013 2012/2013 901-920              20
Autosan Sancity 12LF 14 kwietnia 2017 2016 921              1
5 marca 2018 2018 922-931            10
Autosan Sancity 12LF CNG 6 października 2017 2016 900            1
6 kwietnia 2020 2020/2021 932-991              60
2023 2023 300-309              10
Solaris Urbino 18 IV 16 kwietnia 2018 2018 759-788            30
Solaris Urbino 12 Electric 29 września 2018 2018 100-109            10
Solaris Urbino 18 IV CNG 24 kwietnia 2023 2023 789, 790              2
Solaris Urbino 18 IV electric 2023 2023 110,111              2
Solaris Urbino 9 LE electric 2023 2023 112-117              6
Wszystkie pojazdy 231
Udział autobusów niskopodłogowych i niskowejściowych we flocie 99%
Udział autobusów zasilanych gazem ziemnym 51%
Średni wiek taboru 7 lat

Tabor zabytkowy edytuj

Model autobusu W MPK od Lata produkcji Wycofanie z eksploatacji liniowej Numer taborowy    Liczba
Jelcz-Berliet PR110U 1979 1982 marzec 2014 442 1

Tabor wycofany z eksploatacji edytuj

Typ autobusu Eksploatacja od Eksploatacja do Liczba Numery taborowe
Polski Fiat 621 R 1948 1949/50 1
GMC CCKW 353 1948 1952/53 2
Chevrolet Bulldog 1949 ? 1
Chausson APH 47 1951 ? 2
Mavag TR5 1956 1961 4
Star 52 1956 1961 19
San H01B 1958 1967 41 25-65
San H25B 1961 1969 19 01-18
San H27B 1964 1970 36 20-21,23-30,33-34,37-60
San H100B 1968 1981 143 61-76,79-134,136-155,164-172,

176-177,184-196,198-201,207-229

Karosa ŠM 11 1971 1981 6 157-162
Karosa ŠL 11 1972 1972/73 3 173-175
Jelcz 021 1973 1983 5 202-206
Jelcz 706RTO-MEX/272 1973 1983 5 178-182
Jelcz 272 MEX 1975 1983 16 232-235;246-252;308-310;312-313
Autosan H9-01 1975 1983 1 243
Autosan H9-03 1975 1983 10 244,307,341-348
Autosan H9-35 1976 1986 86 253-267;270-279;281-282;284-306;

314-340;360-366;375-376

Jelcz PR110 20 marca 1979 2014 242 349-359,369-374,378-392,
394-404,407-434,437-566,575-615
Jelcz PR110IL 1982 1986 2 435-436
Jelcz M11 1986 2002 8 567-574
Volvo B58[iv] 1991 1997/98 12 700-711
Jelcz 120M[v] 15 września 1992 2014
2017 (CNG)
23 616-629,631-639
Volvo B10M-60[iv] 1993 1999/2000 5 712-716
Jelcz 120MM/1 1993 2018 8 630,642-648
Jelcz 120MV 1994 2012 1 633
Mercedes O405N2 7 kwietnia 1995 2018 3 800-802
Jelcz M181MB 1996 2017 4 640-641,649-650
Jelcz 120MM/2[i] 1998 2019 4 651-654
Solaris Urbino 12 8 stycznia 2000 nadal 3/33 700 – 729, 756-758
Solaris Urbino 15 2 lutego 2000 2021 9 735 – 741[vi], 742[vii]
MAN NL 223 kwiecień 2002 grudzień 2020 5 730 – 734
Autosan A844MN Stokrotka 5 stycznia 2004 2017 1 655
Jelcz M125M/4 CNG 2004 nadal 1/11 656-666
Solaris Urbino 12 CNG styczeń 2006 nadal 7/9 743-751
Jelcz M120M/4 CNG Supero grudzień 2006 nadal 2/10 667-676
Jelcz M121M/4 CNG Mastero grudzień 2007 6/8 677-684
Jelcz M125M[viii] 2 sierpnia 2010 2017 2 754-755
Neoplan K4016TD[viii] 2 sierpnia 2010 2018 1 753
Neoplan N4016[viii][i] 2 sierpnia 2010 2019 1 752
Autosan H7-20.07 „Solina City” 2008 2023 2 803-804

Tabor techniczny edytuj

Typ Pojazdu Przeznaczenie/informacje Liczba
Citroen Jumper Pogotowie Przystankowe 2
FIAT Doblo Nadzór ruchu 1
Fiat Panda II Nadzór ruchu 1
Renault Kangoo Pogotowie Techniczne 1
Ursus C-360 Utrzymanie Zajezdni 3
Volkswagen Transporter Pogotowie Techniczne 1
Iveco Trakker Hi-Land 8x4 Holownik 1
Wszystkie pojazdy 13

Uwagi edytuj

  1. a b c W sierpniu 2018 r. autobusy o nr taborowych #654, #705, #708, #752 zostały wypożyczone do MZK Przemyśl.
  2. Autobusy o numerach #700 – #711 i #756 -#758 nie posiadają pełnego SIPu.
  3. a b Te autobusy posiadają tylko klimatyzacje dla kierowcy.
  4. a b Volva zostały zakupione jako używane z Göteborg.
  5. Dwa Jelcze 120M zostały przystosowane do zasilania gazem ziemnym (CNG) w 2003 r. Ich numery taborowe to 637 i 639.
  6. W 2017 r. po pożarze został skasowany pierwotny autobus. W jego miejsce został zakupiony z MZA Warszawa model takiego samego autobusu, który w Rzeszowie otrzymał ten sam numer taborowy.
  7. W 2019 roku autobus Solaris Urbino 15 #742 został odsprzedany Politechnice Rzeszowskiej.
  8. a b c Te pojazdy zostały odkupione od ZKM Ciechanów.

Usługi edytuj

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest wykonywanie w ramach zorganizowanej komunikacji miejskiej pasażerskiego transportu rozkładowego lądowego, w celu zaspokojenia zbiorowych potrzeb mieszkańców miasta Rzeszów i ościennych gmin. W ramach działalności podstawowej Spółka prowadzi sprzedaż i dystrybucję biletów na przewozy komunikacją miejską. Ponadto prowadzi:

  • usługi diagnostyczne w Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów (Zajezdnia Nr 2)
  • myjnię pojazdów mechanicznych,
  • wynajem autobusów wraz z kierowcą,
  • usługi wulkanizacyjne,
  • parking strzeżony TIR (Zajezdnia Nr 2)
  • sprzedaż paliw w tym CNG.

Bibliografia edytuj

  • Prawdziuk Tadeusz, Kronika Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego w Rzeszowie 1948-1974, Rzeszów-1974.
  • Prawdziuk Tadeusz, Monografia MPK, Rzeszów-1974.
  • Kłapkowska-Miąsik Krystyna, Jarecki Kazimierz, 50 lat komunikacji miejskiej w Rzeszowie, Rzeszów-1998.
  • Gil Piotr, Historia komunikacji miejskiej w Rzeszowie, Rzeszów-2008.

Linki zewnętrzne edytuj