Miernik ekonomicznych aspektów dobrobytu

Miernik ekonomicznych aspektów dobrobytu (ang. EAW – Index of the Economic Aspects Welfare) - miernik dobrobytu ekonomicznego, który jako jeden z pierwszych szerzej uwzględnił środowisko przyrodnicze.

Jego podstawą jest wielkość konsumpcji indywidualnej. Dodaje się do niej wartość usług, budynków publicznych, konsumpcyjnych dóbr trwałego użytku, pracy w gospodarstwie domowym, czasu wolnego oraz wydatki związane ze opieką zdrowotną i edukacją. Sumę wartości tych elementów pomniejsza się o wydatki na ochronę, koszty zanieczyszczenia środowiska i ubytek zasobów naturalnych. W obliczeniach pomija się akumulację kapitału i problem trwałości gospodarowania.

Zobacz też

• System rachunków narodowych
• Miernik dobrobytu ekonomicznego
• Miernik krajowego dobrobytu
• Miernik trwałego dobrobytu ekonomicznego

Bibliografia

• Tadeusz Borys [red.], Wskaźniki ekorozwoju, Wydawnictwo Ekonomia i Środowisko, Białystok 1999, ISBN 83-85792-58-9

• Michał Gabriel Woźniak, Wzrost gospodarczy. Podstawy teoretyczne, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków 2004, ISBN 83-7252-222-7