Mikołaj Ścibor Marchocki

szlachcic polski, kasztelan żarnowski

Mikołaj Ścibor Marchocki herbu Ostoja (zm. w 1715 roku) – kasztelan żarnowski od 1694 roku (rezygnował przed 18 kwietnia 1712 roku), miecznik przemyski w 1677 roku.

Mikołaj Ścibor Marchocki
Herb
herb Ostoja
Rodzina

Marchoccy herbu Ostoja

Data śmierci

1715

Ojciec

Aleksander

Matka

Anna de Solonkie Sulińska

Żona

Barbara z Dobrzelewa

Dzieci

Karol, Stanisław, Aleksander, Justyna

Syn Aleksandra Ścibora z Marchowic i Anny de Solonkie Sulińskiej, dziedzic dóbr Szczuczyn, przyległa Wola Szczuczyńska i Dąbrowica. Podpisał elekcję księcia Conti w roku 1697 z województwa sandomierskiego, a 5 lipca 1697 roku podpisał w Warszawie obwieszczenie do poparcia wolnej elekcji, które zwoływało szlachtę na zjazd w obronie naruszonych praw Rzeczypospolitej[1].

Poseł sejmiku opatowskiego na sejm nadzwyczajny 1693 roku[2].

Był elektorem Augusta II Mocnego z województwa sandomierskiego w 1697 roku[3].

Z żony Barbary z Dobrzelewa miał córkę Justynę, która wyszła za Waleryana Radeckiego – starostę romanowskiego i synów Karola, Stanisława i Aleksandra. Z nich Aleksander, kasztelan Żarnowski po ojcu 1713[4].

Pochowany w kościele parafialnym w Stopnicy[5].

Przypisy

edytuj
  1. Obwieszczenie do poparcia wolney elekcyey roku Pańskiego tysiącznego sześćsetnego dziewięćdziesiątego siodmego. [Inc.:] Actum in castro Ravensi sub interregno feria quinta post festum sanctae Margarethae [...] proxima anno Domini millesimo sexcentesimo nonagesimo septimo. [b.n.s]
  2. Robert Kołodziej, Ostatni wolności naszej klejnot. Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana III Sobieskiego, Poznań 2014, s. 618.
  3. Suffragia województw i ziem koronnych i W. X. Litewskiego zgodnie na [...] Augusta II obranego króla polskiego [...] dnia 27 VI i przy poparciu wolnej elekcjej jego [...], s. 7.
  4. Marchocki – strona 212. wbc.poznan.pl. [dostęp 2010-10-05]. (pol.).
  5. Urzędnicy województwa sandomierskiego XVI-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Krzysztof Chłapowski i Alicja Falniowska-Grabowska. Kórnik 1993, s. 196.

Bibliografia

edytuj
  • Seweryn Uruski, Rodzina, Herbarz szlachty polskiej T.10, str.212, Warszawa 1913

Zobacz też

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj

Herbarz Seweryna Uruskiego T.10 – str.212