Mikołaj Nesterowicz

Mikołaj Nesterowicz, również Kola Nesterowicz (ur. 18 kwietnia 1941 w Orli, zm. 25 maja 2003 w Warszawie) – polski operator filmowy i telewizyjny, fotograf, fotoreporter, dziennikarz.

Mikołaj Nesterowicz
Ilustracja
Mikołaj Nesterowicz, biegun północny (1976)
Data i miejsce urodzenia

18 kwietnia 1941
Orla

Data i miejsce śmierci

25 maja 2003
Warszawa

Zawód

operator filmowy
fotograf

Życiorys

edytuj

Urodził się w Orli na Podlasiu, jako pierwsze dziecko Heleny i Mikołaja – nauczyciela i artysty-malarza. Od wczesnej młodości przejawiał zainteresowanie fotografią oraz rysunkiem. Uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego z Białoruskim Językiem Nauczania im. Bronisława Taraszkiewicza w Bielsku Podlaskim. Ukończył filologię rosyjską w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu (obecnie Uniwersytet Opolski) oraz kierunek operatorski prestiżowego moskiewskiego WGIK-u (dawniej Wszechzwiązkowy Państwowy Uniwersytet Kinematografii, obecnie Wszechrosyjski Państwowy Uniwersytet Kinematografii im. S.A. Gierasimowa). Po ukończeniu studiów filologicznych przez krótki czas nauczał języka rosyjskiego, następnie rozpoczął współpracę z ośrodkami telewizyjnym w Szczecinie i w Warszawie.

Na początku lat 70. pracował w zawodzie reportera – w roli dziennikarza z kamerą był zagranicznym korespondentem Polskiego Radia i Telewizji w ZSRR. Swoje filmowe relacje wysyłał z najodleglejszych krańców Związku Radzieckiego – Sachalina, Kamczatki, Czukotki, a nawet z Bieguna Północnego. Po powrocie do kraju nadal związany był z Telewizją Polską, współpracował również przy produkcjach BBC, NHK, Canal+, ARTE.

Mikołaj Nesterowicz był jednym z najwybitniejszych, najbardziej cenionych polskich operatorów kina dokumentalnego. Jego dorobek twórczy obejmuje zdjęcia do kilkuset pełno- i krótkometrażowych filmów dokumentalnych, reportaży, felietonów oraz innych form filmowych, w tym do wielokrotnie nagradzanych, ważnych obrazów jak „Prezydent”, „Defilada” (film o dyktaturze w Korei Północnej), „Kiniarze z Kalkuty”, „Taniec trzcin” w reżyserii Andrzeja Fidyka, czy „Trzynastka”, „Arizona”, „Oni” Ewy Borzęckiej. Współpracował też z innymi wybitymi twórcami kina i telewizji – Ireną i Jerzym Morawskimi, Hanną Kramarczuk, Haliną Miroszową, Waldemarem Karwatem, Krystianem Przysieckim, Stanisławem Szwarc-Bronikowskim. Szczególny tandem artystyczny tworzył z pochodzącą z Podlasia reżyserką i scenarzystką Tamarą Sołoniewicz. Tematem większości ich filmów była Białostocczyzna i jej mieszkańcy. Przez cale życie, równolegle do twórczości filmowej, oddawał się pasji fotografowania. Archiwum zdjęć jego autorstwa liczy kilkadziesiąt tysięcy klatek. W 2017 roku niewielka część spuścizny fotograficznej filmowca trafiła do zbiorów Archiwum Fotografii Ośrodka KARTA[1].

Mikołaj Nesterowicz w 2002 r. został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi nadanym przez Prezydenta RP.

Zmarł w Warszawie w 2003 roku. Spoczywa na cmentarzu prawosławnym w rodzinnej Orli.

Życie prywatne

edytuj

Był mężem dziennikarki radiowej Elwiry Kruszyńskiej-Nesterowicz. Jego synem jest filmowiec i fotografik Piotr Nesterowicz.

Twórczość

edytuj

Filmografia

edytuj
  • „Kambodża – czas obłędu i nadziei” 1986 reż. Hanna Kramarczuk
  • „Pocztówka z Nieba” 2006 reż. Piotr Nesterowicz
  • „Obudzić Olę” rok produkcji 2002 reż. Alina Mrowińska
  • „Serce z węgla” 2001 reż. Irena i Jerzy Morawscy
  • Śmierć Zygielbojma” 2000 reż. Dżamila Ankiewicz
  • „Taniec trzcin” 2000 reż. Andrzej Fidyk
  • „Tatarzy w Polsce” 1999 reż.Tamara Sołoniewicz
  • „Zablokowani” 1999 reż. Maria Dłużewska
  • „Nie sąd cię skaże pedofilu” 1998 reż. Athena Sawidis
  • „Katarzyna Kobro rzeźbiarka” 1998 reż. Hanna Kramarczuk
  • „Kiniarze z Kalkuty” 1998 reż. Andrzej Fidyk
  • „Arizona” 1997 reż. E.Borzęcka
  • „13” 1996 reż. E.Borzęcka
  • „Carnaval, the biggest party In the Word” 1995 reż. Andrzej Fidyk
  • „Sex, kłamstwa i Jerzy Kosiński” 1995 reż. Agnieszka Piotrowska
  • „Russian striptease” 1994 reż. Andrzej Fidyk
  • „Krzyk puszczy” 1994 reż. Tamara Sołoniewicz
  • „Już niepotrzebni” 1994 reż. Tamara Sołoniewicz
  • „Sen Staszka w Teheranie” 1993 reż. Andrzej Fidyk
  • „Melodia duszy” 1993 reż. Tamara Sołoniewicz
  • „Bazrach – czyli sen o wolnym kamieniu” 1992 reż. Waldemar Karwat
  • „Mein Warschau? Jahre danach” 1992 reż. Andrzej Falber
  • „Jezioro pełne łez” 1991 reż.Tamara Sołoniewicz
  • „Przez” 1991 reż. Waldemar Karwat
  • „Defilada” 1989 reż. Andrzej Fidyk
  • „Żertwa” 1988 reż.Tamara Sołoniewicz
  • „Paryż miasto kontrastów” 1988 reż. Andrzej Fidyk
  • „Moskwa” 1987 reż. Tadeusz Kraśko
  • „Siłaczka z Goran” 1987 reż. Tamara Sołoniewicz
  • „Noc w pałacu” 1986 reż. Andrzej Fidyk
  • „Angkorwat – historia w kamieniu” 1986 reż. Hanna Kramarczuk
  • „Kresowa ballada” 1985 reż. Tamara Sołoniewicz
  • „Prezydent” 1985 reż. Andrzej Fidyk
  • „Życie zamknięte na kłódkę” 1984 reż. Hanna Kramarczuk
  • „Tyś nam obiecał ziemię sprawiedliwą” 1982 reż. Hanna Kramarczuk, Halina Miroszowa

Wystawy fotograficzne indywidualne

edytuj
  • „Kobiety świata” (DK Łosice, 2018; GOKSiT, Korycin 2016; Muzeum i Ośrodek Kultury Białoruskiej, Hajnówka, 2015; Muzeum Podlaskie w Białymstoku Oddział w Bielsku Podlaskim, 2003)
  • „Druga płeć, trzeci świat”, Muzeum Ignacego Paderewskiego w Łazienkach Królewskich, Warszawa 2003

Galeria

edytuj

Fotografie Mikołaja Nesterowicza z cyklu „Kobiety Świata”:

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Świat Andrzeja Fidyka, Aleksandra Szarłat, Kraków 2017
  • Słownik Białoruskich Artystów. Mikołaj Nesterowicz, Muzeum i Ośrodek Kultury Białoruskiej, Hajnówka 2015
  • Czerwone oczy kamer, Halina Miroszowa, Warszawa 2000
  • Pasjans telewizyjny, Tadeusz Kraśko, BGW Warszawa 1992
  • Album rodzinny, Kazimierz Kozub, Warszawa 1980
  • „Kola był poetą”, rozmowa z rozmowa z Leszkiem Ciechońskim, Gazeta Wyborcza Toruń, nr 144, wydanie z dnia 23.06.2003, s. 6
  • „Gołym okiem się boję”, Irena Morawska, Duży Format, nr 44 – dodatek do Gazeta Wyborczej nr 251, wydanie z dnia 27.10.2003, s. 21

Linki zewnętrzne

edytuj