Wikipedia

Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 1987 – sztafeta 4 × 400 m mężczyzn

Główny artykuł: Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 1987.

Sztafeta 4 × 400 metrów mężczyzn – jedna z konkurencji biegowych rozgrywanych podczas lekkoatletycznych mistrzostw świata na Stadionie Olimpijskim w Rzymie.

Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 1987
Sztafeta 4 × 400 m mężczyzn
Złoty medal

 Stany Zjednoczone

Srebrny medal

 Wielka Brytania

Brązowy medal

 Kuba

Zwyciężyła sztafeta Stanów Zjednoczonych, zaś sztafeta Związku Radzieckiego, która broniła tytułu zdobytego na poprzednich mistrzostwach, nie ukończyła biegu finałowego.

Terminarz edytuj

Data
5 września Eliminacje
5 września Półfinały
6 września Finał

Rekordy edytuj

Zawodnicy Wynik Miejsce Data
Rekord świata   Stany Zjednoczone
(Vincent Matthews, Ron Freeman, Larry James, Lee Evans) 		2:56,16   Meksyk 1968-10-26 26 października 1968(dts)[1]
Rekord mistrzostw świata   ZSRR
(Siergiej Łowaczow, Aleksandr Troszcziło, Nikołaj Czerniecki, Wiktor Markin) 		3:00,79   Helsinki 1983-08-14 14 sierpnia 1983(dts)

Wyniki edytuj

Eliminacje edytuj

Rozegrano trzy biegi eliminacyjne. Z każdego biegu cztery najlepsze sztafety automatycznie awansowały do półfinałów (Q). Skład półfinalistów uzupełniły cztery najszybsze zespoły spośród pozostałych (q).

Bieg 1 edytuj

Poz. Reprezentacja Zawodnicy Wynik Uwagi
1   Stany Zjednoczone Danny Everett, Mike Franks, Raymond Pierre, Antonio McKay 3:03,00 Q
2   NRD Mathias Schersing, Michael Schimmer, Jens Carlowitz, Thomas Schönlebe 3:03,57 Q
3   Jugosławia Branislav Karaulić, Slobodan Popović, Slobodan Branković, Ismail Mačev 3:03,89 Q
4   Nigeria Moses Ugbisie, Joseph Falaye, Henry Amike, Innocent Egbunike 3:03,90 Q
5   Kanada Andre Smith, Courtney Brown, John Graham, Anton Skerritt 3:04,08 q
6   Hiszpania Cayetano Cornet, Antonio Sánchez, José Alonso, Ángel Heras 3:05,20 q
7   Wybrzeże Kości Słoniowej Akissi Kpidi, Anatole Zongo Kuyo, René Djédjémel Mélédjé, Gabriel Tiacoh 3:05,34
8   Irlandia Kieran Finn, Gerry Delaney, John Barry, Peter Sinclair 3:07,18  [2]

Bieg 2 edytuj

Poz. Reprezentacja Zawodnicy Wynik Uwagi
1   Kenia Joseph Sainah, Elijah Bitok, Tito Sawe, John Anzrah 3:02,32 Q
2   Kuba Leandro Peñalver, Agustín Pavó, Lázaro Martínez, Roberto Hernández 3:02,62 Q
3   ZSRR Arkadij Korniłow, Jewgienij Łomtiew, Władimir Prosin, Aleksandr Kuroczkin 3:02,79 Q
4   Jamajka Mark Senior, Devon Morris, Winthrop Graham, Bert Cameron 3:05,11 Q
5   Czechosłowacja Jindřich Roun, Stanislav Návesňák, Jozef Kucej, Luboš Balošák 3:05,44
6   Brazylia Washington Rodrigues, Sérgio Menezes, Gérson de Souza, José Luíz Barbosa 3:05,64
7   Argentyna Fabián Garbolini, Dardo Angerami, Luis Migueles, José Beduino 3:12,96

Bieg 3 edytuj

Poz. Reprezentacja Zawodnicy Wynik Uwagi
1   Wielka Brytania Mark Thomas, Kriss Akabusi, Todd Bennett, Phil Brown 3:03,75 Q
2   Japonia Koichi Konakatomi, Kenji Yamauchi, Hiromi Kawasumi, Susumu Takano 3:03,86 Q
3   RFN Peter Schwelm, Mark Henrich, Klaus Just, Edgar Itt 3:03,87 Q
4   Australia Robert Stone, Gary Minihan, Peter Stubbs, Darren Clark 3:04,22 Q
5   Włochy Marcello Pantone, Vito Petrella, Andrea Montanari, Roberto Ribaud 3:04,39 q
6   Francja Aldo Canti, Jean-Jacques Boussemart, Patrick Barré, Yann Quentrec 3:04,64 q
7   Chińskie Tajpej Lin Kuang-liang, Hsu Ruo-ta, Lee Shiun-long, Lin Tsai-tien 3:11,45

Półfinały edytuj

Rozegrano dwa biegi półfinałowe. Z każdego biegu cztery najlepsze sztafety awansowały do finału (Q).

Bieg 1 edytuj

Poz. Reprezentacja Zawodnicy Wynik Uwagi
1   Kuba Leandro Peñalver, Agustín Pavó, Lázaro Martínez, Roberto Hernández 3:00,99 Q
2   Wielka Brytania Mark Thomas, Kriss Akabusi, Todd Bennett, Phil Brown 3:01,47 Q
3   ZSRR Arkadij Korniłow, Jewgienij Łomtiew, Władimir Prosin, Aleksandr Kuroczkin 3:01,61 Q
4   Nigeria Moses Ugbisie, Joseph Falaye, Henry Amike, Innocent Egbunike 3:01,92 Q
5   Kanada Andre Smith, Courtney Brown, John Graham, Anton Skerritt 3:02,90
6   Francja Aldo Canti, Jean-Jacques Boussemart, Patrick Barré, Yann Quentrec 3:03,41
7   Japonia Koichi Konakatomi, Kenji Yamauchi, Hiromi Kawasumi, Susumu Takano 3:04,86
8   Hiszpania Cayetano Cornet, Antonio Sánchez, José Alonso, Ángel Heras 3:06,41

Bieg 2 edytuj

Poz. Reprezentacja Zawodnicy Wynik Uwagi
1   Stany Zjednoczone Danny Everett, Mike Franks, Raymond Pierre, Antonio McKay 2:59,06 Q,  
2   Kenia Joseph Sainah, Elijah Bitok, David Kitur, John Anzrah 3:00,73 Q
3   Jamajka Mark Senior, Devon Morris, Winthrop Graham, Bert Cameron 3:01,08 Q,  [3]
4   RFN Peter Schwelm, Edgar Itt, Klaus Just, Mark Henrich 3:01,18 Q
5   Jugosławia Branislav Karaulić, Slobodan Popović, Slobodan Branković, Ismail Mačev 3:03,30  [4]
6   Włochy Marcello Pantone, Vito Petrella, Tiziano Gemelli, Roberto Ribaud 3:03,91
7   Australia Robert Stone, Gary Minihan, Peter Stubbs, Darren Clark 3:04,59
–   NRD Jens Carlowitz, Frank Möller, Mathias Schersing, Thomas Schönlebe DNF'

Finał edytuj

Poz. Reprezentacja Zawodnicy Wynik Uwagi
1   Stany Zjednoczone Danny Everett, Roddie Haley, Antonio McKay, Butch Reynolds 2:57,29  
2   Wielka Brytania Derek Redmond, Kriss Akabusi, Roger Black, Phil Brown 2:58,86  [5]
3   Kuba Leandro Peñalver, Agustín Pavó, Lázaro Martínez, Roberto Hernández 2:59,16  [6]
4   RFN Norbert Dobeleit, Mark Henrich, Edgar Itt, Harald Schmid 2:59,96  [7]
5   Kenia Joseph Sainah, John Anzrah, Elijah Bitok, David Kitur 3:01,67
6   Jamajka Mark Senior, Devon Morris, Winthrop Graham, Bert Cameron 3:04,53
–   ZSRR Jewgienij Łomtiew, Władimir Prosin, Aleksandr Kuroczkin, Władimir Kryłow DNF
–   Nigeria Moses Ugbisie, Joseph Falaye, Henry Amike, Innocent Egbunike DNS

Przypisy edytuj

  1. ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 144 [dostęp 2022-10-09] (ang.).
  2. ↑ List of All Time Best Performances, Men, IRELAND [online], athleticsireland.ie [dostęp 2022-10-09] [zarchiwizowane z adresu 2011-07-20] (ang.).
  3. ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 204. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  4. ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 209. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  5. ↑ José María García, Progresión de los Récords de Europa al Aire Libre Progression of the European Outdoor Records (cerrado a / as at 31.10.2016) [online], rfea.es, s. 37 [dostęp 2022-10-09] [zarchiwizowane z adresu 2022-02-20] (hiszp. • ang.).
  6. ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 200. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  7. ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 202. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).

Bibliografia edytuj


Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mistrzostwa_Świata_w_Lekkoatletyce_1987_–_sztafeta_4_×_400_m_mężczyzn&oldid=72157032”