Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2023

Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2023 – dwudzieste pierwsze mistrzostwa Europy w rugby 7 mężczyzn, oficjalne międzynarodowe zawody rugby 7 o randze mistrzostw kontynentu organizowane przez Rugby Europe mające na celu wyłonienie najlepszej męskiej reprezentacji narodowej w tej dyscyplinie sportu w Europie. Zostały rozegrane w formie sześciu turniejów w czterech hierarchicznie ułożonych dywizjach w okresie od 9 czerwca – 9 lipca 2023 roku. W walce o tytuł mistrzowski brało udział dwanaście zespołów, pozostałe europejskie drużyny, które przystąpiły do rozgrywek, występowały w niższych dywizjach, pomiędzy wszystkimi czterema istniał system awansów i spadków.

Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2023
Sevens Grand Prix Series 2023
2022 2024
Szczegóły
Organizator

Rugby Europe

Edycja

21

Liczba zespołów

12+12+9+6

Termin

9 czerwca – 9 lipca 2023

Liczba obiektów sportowych

6 (w 6 miejscowościach)

Zwycięzca

 Irlandia

2. miejsce

 Francja

3. miejsce

 Hiszpania

W pierwszym turnieju mistrzowskim rozegranym w portugalskim regionie Algarve wygrali Irlandczycy w finale pokonując niespodziankę zawodów, Gruzinów[1][2][3]. W drugim natomiast zwyciężyli Hiszpanie, a trzecie miejsce wystarczyło Irlandczykom do triumfu w klasyfikacji generalnej[4]. Wyróżniającymi się zawodnikami w mistrzowskich turniejach byli Giorgi Jobava, Jordan Conroy, Manuel Marta, Pol Pla, Alexis Levron, Ben Ellermann, Jamie Adamson, Juan Ramos, Ali Dabo, Billy Dardis, Jakob Dipper, José Paiva dos Santos i Tom Emery[5][6].

Informacje ogólne

edytuj

Mistrzostwa zostały rozegrane w formie sześciu turniejów – dwóch w GPS oraz czterech w niższych dywizjach[7][8].

Mistrzem Europy zostawała drużyna, która po rozegraniu dwóch turniejów na przełomie czerwca i lipca – w Vila Real de Santo António i Hamburgu – zgromadziła najwięcej punktów, które były przyznawane za zajmowane w nich miejsca:

Miejsce Punkty
1 20
2 18
3 16
4 14
5 12
6 10
7 8
8 6
9 4
10 3
11 2
12 1

Reprezentacje w każdym z turniejów zostały podzielone na trzy czterozespołowe grupy rywalizujące w pierwszej fazie w ramach grup systemem kołowym, po czym nastąpiła faza pucharowa – z awansem do półfinałów dla czołowej dwójki z każdej z grup bądź też z walką o poszczególne miejsca dla zespołów z tych samych pozycji. W fazie grupowej spotkania toczone były bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługiwały odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. W przypadku tej samej liczby punktów ich lokaty miały być ustalane kolejno na podstawie:

  1. wyniku meczów pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
  2. lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
  3. lepszego bilansu przyłożeń zdobytych i straconych;
  4. większej liczby zdobytych punktów;
  5. większej liczby zdobytych przyłożeń;
  6. rzutu monetą.

W przypadku remisu w fazie pucharowej organizowana była dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części, z uwzględnieniem reguły nagłej śmierci.

Przystępujące do turnieju reprezentacje mogły liczyć maksymalnie dwunastu zawodników. Rozstawienie w każdych zawodach następowało na podstawie wyników poprzedniego turnieju, a w przypadku pierwszych zawodów – na podstawie rankingu z poprzedniej edycji.

Pomiędzy dywizjami istniał system awansów i spadków – po zakończonym sezonie po dwie najsłabsze reprezentacje z trzech poziomów rozgrywek zostały relegowane do niższej klasy rozgrywkowej, a ich miejsce zajęły dwie czołowe drużyny Trophy i finaliści Conference.

Wszystkie turnieje zostały rozegrane wraz z zawodami żeńskimi i były transmitowane w Internecie[8]. Sędziowie zawodów[9][10][11][12].

Turnieje

edytuj

Algarve (9–11 czerwca)

edytuj
Miejsce Reprezentacja
1   Irlandia
2   Gruzja
3   Francja
4   Wielka Brytania
5   Portugalia
6   Hiszpania
7   Niemcy
8   Włochy
9   Belgia
10   Litwa
11   Rumunia
12   Czechy
PółfinałyFinał
11 czerwca 2023
  Gruzja14
11 czerwca 2023
  Francja7
  Gruzja10
11 czerwca 2023
  Irlandia19
  Wielka Brytania14
  Irlandia17
Mecz o 3. miejsce
11 czerwca 2023
  Francja21
  Wielka Brytania14

Hamburg (7–9 lipca)

edytuj
Miejsce Reprezentacja
1   Hiszpania
2   Francja
3   Irlandia
4   Wielka Brytania
5   Niemcy
6   Portugalia
7   Włochy
8   Belgia
9   Gruzja
10   Rumunia
11   Litwa
12   Czechy
PółfinałyFinał
9 lipca 2023
  Wielka Brytania7
9 lipca 2023
  Francja33
  Francja19
9 lipca 2023
  Hiszpania21
  Irlandia19
  Hiszpania24
Mecz o 3. miejsce
9 lipca 2023
  Wielka Brytania7
  Irlandia12

Klasyfikacja końcowa

edytuj
Poz. Drużyna Punkty
ALG HAM Ogółem
    Irlandia 20 16 36
    Francja 16 18 34
    Hiszpania 10 20 30
4   Wielka Brytania 14 14 28
5   Portugalia 12 10 22
6   Gruzja 18 4 22
7   Niemcy 8 12 20
8   Włochy 6 8 14
9   Belgia 4 6 10
10   Litwa 3 2 5
11   Rumunia 2 3 5
12   Czechy 1 1 2

Przypisy

edytuj
  1. Day 1: All action as Algarve 7s gets underway. rugbyeurope.eu. [dostęp 2023-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-06-09)]. (ang.).
  2. Day 2: Semi-finalists confirmed in Algarve. rugbyeurope.eu. [dostęp 2023-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-06-10)]. (ang.).
  3. France and Ireland victorious in Algarve. rugbyeurope.eu. [dostęp 2023-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-06-12)]. (ang.).
  4. France and Ireland become 2023 7s European Champions. rugbyeurope.eu. [dostęp 2023-07-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-18)]. (ang.).
  5. 7 Standout Performers at the Algarve - Men. rugbyeurope.eu. [dostęp 2023-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-02)]. (ang.).
  6. Players of the 7s Championship 2023. rugbyeurope.eu. [dostęp 2023-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-12)]. (ang.).
  7. Algarve and Hamburg to host 7s Championship this summer. rugbyeurope.eu. [dostęp 2023-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-18)]. (ang.).
  8. a b Rugby Europe 7s Season Announced. rugbyeurope.eu. [dostęp 2023-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-15)]. (ang.).
  9. Officiating Appointments. rugbyeurope.eu. [dostęp 2023-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-20)]. (ang.).
  10. 9-11 June: Referee, AR & TMO appointments. rugbyreferee.net. [dostęp 2023-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-06-23)]. (ang.).
  11. 16-18 June referee, AR, TMO appointments. rugbyreferee.net. [dostęp 2023-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-06-23)]. (ang.).
  12. 7-9 July Appointments. rugbyreferee.net. [dostęp 2023-07-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-07)]. (ang.).

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj