Moschoforos

starożytna rzeźba (typ) z ateńskiego Akropolu

Moschoforos (gr. niosący cielę) – typ przedstawienia w starożytnej rzeźbie greckiej powstały w okresie archaicznym, jako postać wotanta niosącego na ramionach zwierzę ofiarne (młodego byczka).

Moschoforos z ateńskiego Muzeum Akropolu

Posąg ateński edytuj

Pochodzenie i historia edytuj

Najbardziej znanym przykładem tego typu przedstawienia jest przypisywana Fajdimiosowi rzeźba znaleziona w tzw. rumowisku perskim na Akropolu ateńskim. Dzięki zachowanej inskrypcji wiadomo, że stanowiła ekswoto (obiekt ofiarowany jako dar wotywny) z fundacji Rhombosa. Posąg wykonany jest z marmuru hymetyckiego, jego zachowana część ma wysokość 1,65 m. Najprawdopodobniej powstał w latach 570-560 p.n.e. Obecnie znajduje się w Muzeum Akropolu w Atenach.

Kompozycja edytuj

Posąg ukazuje brodatego ofiarnika z cielątkiem na barkach. Ledwie dostrzegalny, rozchylony chiton ukazuje tors mężczyzny. Obie postacie tworzą zwartą całość, co podkreślone zostało układem rąk człowieka i nóg zwierzęcia. Zwarta kompozycja posągu akcentującego fizyczny i duchowy związek człowieka ze zwierzęciem nawiązuje ikonograficznie do schematu mykeńskiego. Rzeźba jest ponadnaturalnej wielkości, co dodaje kompozycji metafizycznego monumentalizmu. Zwraca uwagę wyraz rozradowanej twarzy z wielkimi, okrągłymi oczami, będący przykładem tzw. uśmiechu archaicznego.

Typ ikonograficzny przedstawiający wotanta ze zwierzęciem ofiarnym, znany wcześniej z figurek wotywnych, wykazał poprzez wieki niezwykłą trwałość i historyczną ciągłość, aż do zaistnienia w ikonografii chrześcijańskiej w postaci Dobrego Pasterza[1].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Elżbieta Makowiecka: Sztuka grecka, dz. cyt., s. 54.

Bibliografia edytuj