Mount Drumstratowulkan w Parku Narodowym Wrangla-Świętego Eliasza w środkowo-wschodniej Alasce w Stanach Zjednoczonych. Znajduje się w zachodnim krańcu Gór Wrangla, 29 km na zachodni południowy zachód od wulkanu Sanford i tak samo daleko na zachodni północny zachód od Góry Wrangla. 40 km na zachód od góry przepływa Rzeka Miedziana.

Mount Drum
Ilustracja
Mount Drum – widok z północnego zachodu
Państwo

 Stany Zjednoczone

Położenie

Alaska

Pasmo

Góry Wrangla

Wysokość

3661[1] m n.p.m.

Wybitność

2045[1] m

Pierwsze wejście

1954

Dane wulkanu
Typ wulkanu

stratowulkan

Położenie na mapie Alaski
Mapa konturowa Alaski, po prawej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Mount Drum”
Położenie na mapie Ameryki Północnej
Mapa konturowa Ameryki Północnej, u góry po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Mount Drum”
Ziemia62°06′58″N 144°38′16″W/62,116111 -144,637778

Geologia edytuj

Mount Drum był aktywny w okresie od 650 000 do 240 000 lat temu. Pod koniec tego okresu różne odizolowane dacytowe fałdy kopulaste utworzyły się wokół obecnego szczytu w promieniu około 6 km. Obecnie jednym z takich fałdów jest, wysoki na 2515 m n.p.m., Sinder Peak znajdujący się na południe od głównego wierzchołka. Po fazie twórczej,

...gwałtowna aktywność eksplozywna, prawdopodobnie z rejonu środkowego komina, zniszczyła południową część stratowulkanu i odłożyła ~7 km³ gorącego i zimnego, lawinowego, rumoszu skalnego na przestrzeni 200 km²[2]

Efekty tej eksplozywnej fazy są wciąż widoczne na częściowo stromym południowym zboczu góry powyżej Lodowca Nadina.

Mount Drum jest od zachodu otoczony przez kilka małych stożków o wysokości poniżej 122 m. Wśród nich są Shrub i Klawasi. Jedyna aktywność wulkaniczna zaobserwowana w sąsiedztwie Mount Drum w czasach historycznych to błoto i gazy emitowane przez stożek Shrub[3].

Wspinaczka edytuj

Mount Drum został zdobyty po raz pierwszy 4 czerwca 1954 roku przez znanego austriackiego alpinistę Heinricha Harrera w towarzystwie Keith Hart i George'a Schallera. Alpiniści weszli przez północny grzbiet. Drugiego wejścia dokonali Heinz Allemann i Niklaus Lötscher 26 sierpnia 1968 roku przez grzbiet południowo-zachodni. Później wytyczono obecną, standardową trasę, która otrzymała stopień Alaska 2+ w alaskańskiej skali trudności[4].

Przypisy edytuj

  1. a b Peakbagger.com: Mount Drum. [dostęp 2013-10-04].
  2. Wood i Kienle 1990 ↓, s. 86.
  3. Drum reported activity. Alaska Volcano Observatory. [dostęp 2009-01-22].
  4. Michael Wood, Colby Coombs: Alaska: A Climbing Guide. The Mountaineers, 2001. ISBN 0-89886-724-X.

Bibliografia edytuj

  • Donald H. Richter, Danny S. Rosenkrans, Margaret J. Steigerwald: Guide to the Volcanoes of the Western Wrangell Mountains, Alaska. USGS Bulletin 2072, 1995.
  • Gary R. Winkler: A Geologic Guide to Wrangell—Saint Elias National Park and Preserve, Alaska: A Tectonic Collage of Northbound Terranes. USGS Professional Paper 1616, 2000. ISBN 0-607-92676-7.
  • Donald H. Richter, Cindi C. Preller, Keith A. Labay, Nora B. Shew: Geologic Map of the Wrangell-Saint Elias National Park and Preserve, Alaska. USGS Scientific Investigations Map 2877, 2006.
  • Charles A. Wood, Jürgen Kienle: Volcanoes of North America. Cambridge University Press, 1990. ISBN 0-521-43811-X.