Murong Jun

pierwszy cesarz Wcześniejszego Yan

Murong Jun, imię publiczne: Yuanzhen, chiń. 宣英 (ur. 319, zm. 360) – pierwszy cesarz Wcześniejszego Yan, panujący od końca 348 aż do śmierci.

Murong Jun
慕容俊
Król (wang) Yan
Okres

od 348
do 353

Era panowania

燕元 (Yanyuan) 349-351

Poprzednik

Murong Huang

Cesarz Chin
Okres

od 353
do 360

Era panowania

元璽 (Yuanxi) 353-356

Era panowania

光壽 (Guangshou) 357-360

Następca

Murong Wei

Dane biograficzne
Dynastia

Murong

Data urodzenia

319

Data i miejsce śmierci

luty 360
Ye

Ojciec

Murong Huang

Matka

księżniczka Duan

cesarzowa

Cesarzowa Kezuhun
od
do 360

Dzieci

Murong Ye
Murong Wei
Murong Cheng

Dzieci

Murong Xian
Murong Liang
Murong Wen
Murong She
Murong Hong
Murong Chong

Był synem Murong Huanga (333-348) i księżniczki z plemienia Duan. Odebrał dobre chińskie wykształcenie i kiedy jego ojciec obwołał się królem (wang) Yan w 337 mianował go następcą tronu. Przejął władzę po śmierci swojego ojca i wiosną 349 na jego wzór proklamował się królem Yan, przy czym cesarz Mu (344-361) z dynastii Jin niedługo potem uznał jego prawo do posługiwania się tym tytułem[1].

W tym czasie Późniejszym Zhao wstrząsała walka o sukcesję pomiędzy Shi Zhi (350-351) a Ran Minem (350-352) i w akcie desperacji Shi Zhi wezwał na pomoc siły Yan. To nie uratowało go od śmierci z rąk Ran Mina w 351, ale w następnym roku ten ostatni został pokonany przez armię Yan pod wodzą Murong Ke, ujęty i skazany na śmierć. Granice Yan sięgnęły teraz północnych brzegów Huang He i w styczniu 353 Murong Jun ogłosił się cesarzem, zaś stolica został przeniesiona do Ji (dzis. Pekin). Plan podbicia Północy nie został jednak całkowicie zrealizowany, bowiem podczas zamętu związanego z upadkiem Późniejszego Zhao na zachodzie Yan wyrósł poważny konkurent w postaci Wcześniejszego Qin[2][3].

W ciągu następnych pięciu lat Wcześniejsze Qin było zajęte walką z Jin, co pozwoliło Yan zażywać pokoju ze strony ich obu. Dochodziło wprawdzie do sporadycznych walk z Jin, ale siły Yan przeważnie wychodziły z nich zwycięsko. To pozwoliło Yan na zajęcie się absorpcją nowych terytoriów i w 357 stolica została przeniesiona bardziej na południe, do dawnej stolicy Późniejszego Zhao, Ye. Z poduszczenia cesarzowej Kezuhun żona Murong Chui, brata Murong Juna, została oskarżona o uprawianie czarów, jednak wbrew nadziejom swoich oskarżycieli nie obciążyła swojego męża i zmarła na torturach. Murong Jun, który czuł się zagrożony przez Murong Chui, wysłał go poza stolicę mianując go namiestnikiem prowincji Ping (dzis. wschodni Liaoning). W 355 wybuchł bunt kuzyna cesarza, Duan Kana, który uznał zwierzchnictwo Jin, jednak w następnym roku został on pokonany przez Murong Ke. Murong Jun początkowo go oszczędził, jednak w 357, gdy Duan Kan znowu zaczął sprawiać bliżej nieokreślone problemy, cesarz skazał go na śmierć[4][5].

W 357 armia Yan zadał druzgocącą klęskę koczownikom Chile, którzy zagrażali północnej granicy. Na skutek tej kampanii chanyu Xiongnu wraz ze swoimi ludźmi dołączył do Murong. Wiosną 359 Yan zaatakowała armia Jin pod wodzą Zhuge You i Xie Wana, została ona jednak odparta i cała kampania zakończyła się przyłączeniem do państwa Murong kolejnych ziem na południu. Jeszcze w tym samym roku Murong Jun rozpoczął przygotowania do wielkiej kampanii przeciwko Jin, jednak w styczniu 360 zachorował. Pierwszym następcą tronu Murong Juna był Murong Ye, który zmarł w sierpniu 356. W tej sytuacji w marcu 357 Murong Jun wyznaczył na następcę tronu swojego kolejnego syna, Murong Weia (360-370), który w 360 miał jednak zaledwie jedenaście lat. Murong Jun zmarł w lutym 360 przed śmiercią powierzając Murong Weia opiece swojego brata, Murong Ke[6][7].

Przypisy

edytuj
  1. Schreiber 1956 ↓, s. 2-3, 42.
  2. Corradini 2006 ↓, s. 189-190, 197.
  3. Schreiber 1956 ↓, s. 4, 25-28, 34-35.
  4. Corradini 2006 ↓, s. 197.
  5. Schreiber 1956 ↓, s. 40-46.
  6. Schreiber 1956 ↓, s. 47, 54-59.
  7. Corradini 2006 ↓, s. 198.

Bibliografia

edytuj