Wikipedia

Muzeum im. Rumiancewa

Muzeum im. Rumiancewa (Румянцевский музей) – rosyjskie muzeum działające w okresie 1831–1924, najpierw w Petersburgu, od roku 1861 w Moskwie. Utworzone zostało na bazie kolekcji stworzonej przez Nikołaja Rumiancewa, obejmującej głównie księgi, starodruki, rękopisy i monety. Od 1921 r. zbiory niebędące księgozbiorem (numizmaty, obrazy, eksponaty etnograficzne itp.) przekazywano innym rosyjskim muzeom[1], a zbiory biblioteczne i dział rękopisów i starodruków słowiańskich przekształcono w Wszechrosyjską Bibliotekę Publiczną, od 1925 roku Bibliotekę Państwową ZSRR im. Lenina[2].

Gmach w Moskwie, w którym mieściło się Muzeum im. Rumiancewa, a później Biblioteka Państwowa ZSRR im. Lenina. Widok z przełomu XIX/XX w.
Portret Nikołaja Rumiancewa - twórcy kolekcji będącej podstawą założenia Muzeum im. Rumiancewa. Autor: George Dawe

Przypisy edytuj

  1. ↑ Румянцевский музей: история создания, основатель, коллекции, главные экспонаты., „Культура.РФ” [dostęp 2022-01-07] (ros.).
  2. ↑ Zbigniew Daszkowski, W stulecie istnienia Biblioteki im. Lenina w Moskwie, „Przegląd Biblioteczny” (13), 1962, s. 193-213.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Muzeum_im._Rumiancewa&oldid=65854256”